در حال حاضر هشت رآکتور اتمی در ژاپن برای تولید و انتقال برق فعال هستند. ده رآکتور، از جمله شش رآکتور نیروگاه هسته‌ای شماره یک فوکوشیما موسوم به "فوکوشیما دای‌ایچی" نیز پس از سال‌ها فعالیت برچیده می‌شوند.

در این میان ۱۱ رآکتور دیگر برای همیشه خاموش شده‌اند. فقط ۳۰ رآکتور به خاطر پیامدهای غیرمستقیم حادثه اتمی در نیروگاه اتمی شماره یک فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ میلادی و یا حتی پیش از آن غیرقابل استفاده هستند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

در چنین شرایطی اپراتورها تقاضاهای خود برای بازسازی ۱۷ رآکتور از این مجموعه و ساخت یک رآکتور جدید را ارائه کرده‌اند.

هم‌زمان با ارائه چنین تصویری از وضعیت کنونی انرژی اتمی ژاپن، باید در نظر داشت که تنها حجم اندکی از برق مورد نیاز این کشور از طریق هسته‌ای تأمین می‌شود.

طبق پیش‌بینی برنامه‌های کنونی دولت ژاپن، قرار است تا سال ۲۰۳۰ میلادی دست‌کم ۲۰ درصد از برق مورد نیاز این کشور از نیروگاه‌های اتمی تأمین شود.

در ژاپن که حدود ۹۰ درصد سوخت لازم برای تولید برق را وارد می‌کند، استفاده از انرژی هسته‌ای به قصد خودکفایی در حوزه تأمین انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است. اما رسیدن به چنین هدفی تا سال ۲۰۳۰ بسیار دشوار به نظر می‌رسد.

هزینه‌های دور از انتظار

یکی از موانع برای رسیدن به چنین هدفی به‌خصوص به هزینه‌ها مربوط می‌شود. اینک روشن شده که هزینه بازسازی رآکتورها به شکلی که با استانداردهای ایمنی جدید دولت ژاپن در سال ۲۰۱۳ مطابقت داشته باشند، بسیار گران‌تر از برآوردهای اولیه است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

بر اساس نظرسنجی روزنامه اقتصادی ژاپنی "نیکای"، اپراتورها هزینه بازسازی رآکتورها در چهار جزیره اصلی این کشور را ۸,۴ بیلیون ین (معادل ۳۹ میلیارد یورو) برآورد می‌کنند. این مبلغ چندین برابر هزینه‌های ایمن‌سازی رآکتورها در زمان پیش از تشدید چنین تدابیری است.

در جریان آخرین بررسی میان‌مدت راهبرد انرژی در ژاپن در سال ۲۰۱۵، دولت این کشور هزینه انرژی اتمی در سال ۲۰۳۰ را برای هر کیلووات ساعت ۳,۱۰ ین تخمین زد. این رقم ارزان‌تر از  ۹,۱۲ ین هزینه برق تولیدشده از زغال سنگ یا  ۴,۱۶ ین برق گرفته‌شده از انرژی خورشیدی بود.

در آن هنگام بسیاری از مدافعان انرژی هسته‌ای برای توجیه لزوم تداوم به‌کارگیری این انرژی، به این ارقام متوسل شدند. حال اما خبرهای مرتبط با هزینه‌های سنگین بازسازی رآکتورها می‌تواند باعث بی‌اعتنایی به محاسبات دولت ژاپن شود. زیرا انرژی هسته‌ای تحت چنین شرایطی هزینه‌ها را به شدت افزایش خواهد داد.

استانداردهای جدید ایمنی در ژاپن که از سختگیرانه‌ترین استانداردهای جهانی محسوب می‌شوند، از جمله ساختن سد و موج‌گیر برای ایستادگی در برابر امواج سونامی و نیز مقاوم‌سازی تأسیسات را مطالبه می‌کنند. اپراتورها همچنین باید مراکز جداگانه کنترل و نظارت بر نیروگاه‌ها را در خارج از محیط نیروگاه‌ها بسازند تا بتوانند در شرایط اضطراری رآکتورها را به شکلی حساب‌شده از راه دور خاموش کنند.