Договорот за решавање на спорот за името во Псарадес, на грчката страна од Преспанското Езеро, го потпишаа министрите за надворешни работи Никола Димитров и Никос Коѕијас. „Горди сме затоа што избравме решение што нѐ обединува“, оцени македонскиот премиер Заев. Неговиот грчки колега Ципрас рече: „Овде сме да ги залечиме раните што ги остави времето, да отвориме пат за мир, братство и пораст“.

Потпис на договорот стави и долгогодишниот посредник на Обединетите Нации во спорот за името, Метју Нимиц. Потпишувањето се падна токму на неговиот 79-ти роденден. „На членовите на моето семејството им реков дека не сакам подароци за овој роденден, зашто двајца премиери ќе ми дадат еден голем подарок“, рече Нимиц на церемонијата во Псарадес.

Кога по потпишувањето на договорот требаше да се направи семејна фотографија од настанот, македонскиот премиер Зоран Заев, веројатно не сакајќи да се разликува од Алексис Ципрас, кој е познат по тоа што не носи вратоврски, ја извади својата црвена вратоврска и му ја подари на својот грчки колега. Тоа беше поздравено со широки насмевки и громогласен аплауз од присутните.

Официјалната средба по потпишувањето во Псарадес се префрли на македонскиот брег на Преспанското Езеро. Двете делегации до Отешево стигнаа по воден пат, со чамци. Во Отешево се водеа билатерални разговори и имаше свечен ручек. На заедничкиот ручек присуствуваа и претставниците на Европската Унија и Обединетите Нации – Федерика Могерини, Јоханес Хан, Метју Нимиц и Розмари Ди Карло.

Потпишувањето на договорот за решавање на спорот за името предизвика протести во Македонија. Демонстрантите пред Собранието на 17.06.2018 се судрија со полицијата. Во безредијата имаше повредени и приведени лица. Според полициски наводи, има неколку повредени полицајци, како и над 25 уапсени учесници на протестите. Официјален организатор на протестите нема.

Во Грција исто така се протестира. Противниците на договорот за решавање на спорот за името во Атина за време на расправата за доверба на владата на Ципрас се судрија со полицијата пред парламентарната зграда (фото: 16.06.2018). Полицијата мораше да употреби солзавец за да ја разбие толпата која се обиде да влезе во парламентарната зграда. Владата го преживеа гласањето.

Ставањето потпис на Конечната спогодба за решавање на спорот за името е само еден од чекорите кои следуваат во наредните месеци до конечно решение. Следува ратификација во македонското Собрание, референдум на кој македонските граѓани ќе се изјаснат за договорот, а потоа и ратификација во грчкиот парламент.

Во раните утрински часови, во 03:54 часот, Албанија беше погодена од најтешкиот земјотрес во последните неколку децении. Се уриваа објекти, луѓето во паника се обидуваа да избегаат на улиците. Особено тешко е погоден градот Драч, кој се наоѓа на околу 30 километри западно од Тирана.

Сѐ уште не е јасно колку луѓе го загубија животот во земјотресот. Албанската влада претпоставува дека има најмалку 25 загинати и околу 600 повредени. Според министерката за здравство Огерта Манастерлиу, само во болниците во Тирана и Драч со повреди се пренесени околу 150 лица.

При уривањето на хотелот „Вила Палма“ во Драч загинаа најмалку три лица. Во општина Курбин, пак, во моменти на паника и обид да се спаси, човек скокнал од зграда и го загубил животот, јави албанското Министерство за одбрана.

Министерството за одбрана испрати околу 300 војници во Драч и Тумана за да помогнат во акциите на спасување и расчистување на урнатините. Надлежните велат дека под урнатините сѐ уште има луѓе.

Ова е еден од најсилните земјотреси во Албанија откако е почнато со мерење. Институтот за геологија во Тирана и Германскиот геолошки истражувачки центар во Потсдам сметаат дека јачината на земјотресот била 6,3 степени. Албанија само пред три месеци беше погодена од серија земјотреси, но тие - со јачина од 4,4 до 5,8 степени според Рихтеровата скала - беа послаби од последниот потрес.

Големиот потрес овојпат се почувствува во целиот регион. Погодени беа сите соседни земји, па дури и јужниот дел на Италија. Средоземноморскиот регион е еден од најактивните земјотресни региони во Европа.

Земјите од регионот веќе испраќаат помош во Албанија. Портпаролот на албанската влада Ендри Фуга на Твитер напиша дека меѓународните тимови, во досега невиден израз на солидарност, ќе имаат и поддршка од доброволци.

Српските граѓани веќе навикнаа на тоа зградата на парламентот да се порабува со лица на загинати и грабнати луѓе во „Вториот косовски бој“. Овој жичен ѕид е отстрануван повеќепати, но тој повторно се појавува како обвинување на сметка на Западот и албанските герилци.

Лицата на киднапирани Срби од 1989/1999 година служат како главен аргумент за обвинувања на сметка на Северноатлантскиот Сојуз и Европската Унија.

Моден детал со политички некоректна русофилска формула на белградската пешачка зона. Туристите од Запад радо го купуваат бизарниот сувенир.

Борис Тадиќ во предизборната кампања во 2008 година го ифрли слоганот „И Косово и Европа“. Овој графит одговара на очекуван начин.

Острите политички пароли на ѕидовите можеби станаа поретки затоа што сѐ повеќе врескаат насловите на таблоидните печатени производи.

Шпанскиот е популарен во Белград. Не толку во училиштата за странски јазици, колку во „Немањина“ улица, во близина на Министерството за надворешни работи.

Додека еден белграѓанин се обидува да пронајде нешто корисно во отпадот, од ѕидот го бодри позната крилатица.

Фудбалскиот сојуз на Србија попусто се бунеше против одлуката на УЕФА од мај 2016-та за прием на Косово како полноправна членка. Одлуката е конечна од почетокот на 2017-та.

Космет всушност е кратенка (Косово и Метохија). Во зборот „Евробска“ се сокрила придавката „робска“.

Плод на патриотско-поетско вдахновение на ѕидот на премин меѓу главната и една споредна улица во Лексовац.

Дел од уличните призори во градовите се и повиците за обиколка на манастирите и на српските општини на Косово, со благослов на црковните власти.

Опомена за српската политичка елита, доколку некој случајно помислува на некаков вид признавање на косовската независност.

Своевиден споменик кој со својата наказност во градскиот пејсаж потсетува на бомбите кои во 1999 година ги испрати НАТО.

Актерската легенда Беким Фехиу од 2010 година (кога си го одзеде животот) не е меѓу живите белграѓани, но неговата книга и натаму е хит во излозите на белградските книжарници.

Повеќето графити на улиците сепак се тематски надвор од „внатрешниот дијалог“. Можеби најрадикалните пароли се преселени на социјалните мрежи.