Форма и боја на бакарен бокал – дури и самото пакување е атрактивно. Содржината се чува и до 22 години во различни буриња. Пиварата од Бостон, на секои две години на пазарот исфрла некое ново силно пиво. Цената е околу 190 евра по шише. Ова е најсилното пиво во САД.

Шкотската пивара Бру Дог со години поставува рекорди. Во 2009 година „Tactical Nuclear Penguin“ беше најсилното пиво на светот. Треба да се консумира во мали количества.

„De Struise Brouwers“ е белгиска микропивара. Серијата „Black Damnation“ се темели на темното пиво „Russian Imperial Stout-Bier“, а „VI-Messy“ е најсилната варијанта со 39% алкохол.

Пивото Шоршбок содржи 31% алкохол и е производ на германската пивара Шоршбрау. Пивото за прв пат се појави во 2009 година, а една година подоцна се појави и верзијата со 40% алкохол.

Од пиварата Бру Дог, пивото кое содржи 41% алкохол го именуваа по познатиот нацистички воен број „Бизмарк“. Цената за едно шише изнесува 100 евра.

Во борбата за титулата најсилно пиво на светот, Бру Дог создаде нова верзија на белгиско пиво која содржи 55% алкохол. Шишињата се ставаат во телата на препарирани животни. Во 2010 година беа произведени само 12 шишиња од ова пиво. Во 2016 година беше покрената кампања за доброволно финансирање на пиварата, а сите кои ќе вложат повеќе од 20.000 долари, добиваат ваков подарок.

Пиварата Шоршбрау во 2011 година на пазарот го претстави пивото Шоршбок 57. Името на пивото го оддава и волуменот на алкохол кој го содржи, 57%. Одговорните мајстори во пиварата не сакале да произведат пиво со поголема концентрација на алкохол за да не ја прекршат 500 години старата „Заповед за чистотата на пивото“. Произведени се само 36 примероци – цената за едно е 200 евра.

Холандската пивара „'t Koelschip“ на пазарот го претстави пивото „Start the Future“ еден месец по претставувањето на пивото „End of History“ на Бру Дог. За ова пиво, кое соддржи 60% алкохол ќе треба да одвоите 35 евра.

Шкотската пивара Брумајстер во 2012 година ја претстави серијата на пива „Армагедон“ со 65% алкохол – но и со малку етанол, како што покажаа анализите. Затоа, ова пиво од пазарот исчезна исто толку брзо како и што се појави.

Но, пиварата Брумајстер не се откажа од своите намери и една година подоцна го претстави пивото „Snake Venom“ (змиски отров) кое содржи 67,5% алкохол. На него е напишано дека не треба да се пие повеќе од 35 милилитри одеднаш.

Пивата содржат широк спектар на концентрација на алкохол и вкус. Не се сите во согласност со Указот за чистота на пивото, затоа на етикетата не стои секогаш и зборот „пиво“. Некои видови пиво се произведени од големи фирми, други пак од мали независни пиварници. Но, сите се вкусни.

Берлинското светло пиво е пченично пиво со мал процент алкохол, а се произведува од 17 век. Неговата киселкаста нота ја добива со додавање на еден лактобацил. Во Берлин ова пиво обично се сервира со дотурање малку овошен сируп. Уште Фридрих Велики знаел како се прави светло пиво, а Наполеон го „крстил“ „шампањ од северот“.

Од 1516 година германското пиво смее да содржи само вода, јачмен, слад и квасец. Прописот за чистота на пивото требало да ги спречи бескруполозните производители на пиво да му додаваат често и отровни состојки. Но, денес не постои никаква причина за забрана на природни состојки во пивото. Берлинската мала пиварница Хајденпетер на пример креираше вкусно пиво од малини, според белгиски пример.

Сол во пивото? Звучи смешно, но тоа е тајната која се крие во специјалниот вкус на пивото Госе. Тоа потекнува од регионот Харц и се произведува уште од 14 век. Мешавината од коријандер, млечни киселини и специјален локален вид квас создава пијалок со солен вкус, без да предизвикува жед. Госе е постар од Законот за чистота на пивото, затоа го ужива статусот на „специјално пиво“.

Долго траеше додека движењето за „крефт’ пиво од САД стигна до Германија, но во меѓувреме и овде се етаблираа вкусните пива од мали независни пиварници. Една од нив е и Берлинер берг, позната и надвор од националните граници која ги истражува англо-американските стилови во целата нивна разновидност. Многу омилено е Пејл Ејл!

Без оглед на надмоќта на „Пилзен“ и „Лагер“ пивата, и регионалните пивски специјалитети имаат долга традиција во Германија. На пример - „Келш“ од Келн или „Алтбиер“ од Диселдорф и околината. Ознаката „алт“, „стар“ во името значи: произведено според стара традиција. Пивото е горко и содржи голем процент на хмељ. „Ујриге“ спаѓа во најомилените традиционални пива.

Чадените пива од градот Бамберг, познат по „љубовта кон пивото“, се многу далеку од вообичаениот вид „Пилс“, каде при ферментацијата квасецот се спушта на дното. Овде сладот се загрева на отворен оган, што на пивото му дава вкус на чад. На почеток, тоа е предизвик дури и за искусни пивопијци, но е незаменлив приодружник на типичното бамбершко мезе.

Ова пиво со процентот алкохол кој го содржи, од 6 до 65 проценти, што е сегашниот светски рекорд, најчесто се препорачува и се пие во количина типична за вино и други видови посилен алкохол, во чаши наместо во шишиња.

Традиционално, темните пива како на пример тириншкиот „Кестрицер“ се „Лагер“- пива кои се чуваат заради ферментација на темно и ладно место, а чија темна боја се должи на печениот хмељ. „Блек Ница Империал Стоут“ содржи десет различни видови слад и девет проценти алкохол.