Двете најголеми политички партии во Германија, ЦДУ на канцеларката Ангела Меркел и СПД на Мартин Шулц се согласија да започнат преговори за формирање на коалициска влада, нивна втора едноподруго.
Реклама
„Нов почеток за Европа, и нов почеток за Германија“. Така германската канцеларка Ангела Меркел ги оцени успешните сондирачки разговори на нејзината Христијанско-демократска унија со социјалдемократите околу формирањето на новата влада во Берлин. По маратонски 24-часовни преговори кои завршија рано утрово, двете партии се договорија да започнат формални преговори за формирање на коалициска влада.
Сондирачките разговори финишираа со документ на 28 страници кој ги опфаќа сите клучни политики на идната влада. Компромис е постигнат за цела серија прашања и политики: од даноците преку миграцијата па сѐ до здравствена нега.
Меркел утрово призна дека не била убедена оти преговорите ќе успеат. Шефот на СПД, Мартин Шулц, пак, рече дека во сондирачките разговори биле постигнати „извонредни резултати“.
Според протечените информации од постигнатиот компромис, ова се најзначајните резултати од преговорите:
- Постепено укинување на солидарниот данок наметнат по повторното обединување на Германија, а со кој се финансираше транзицијата во сиромашните источни покраини
- Инвестиции од речиси 6 милијарди евра во образование, истражување и дигитализација до 2021 година.
- Балансиран буџет без нови долгови
- Признавање на климатските цели за 2020, 2030 и 2050 година
- Донесување закон кој ќе гарантира намалување на штетните емисии на јаглерод диоксид за 55 проценти до 2030
- Обезбедување на 65 проценти од енергијата од обновливи извори до 2030 година.
- Ограничување на миграцијата во Германија и Европа за да се спречи повторување на напливот на бегалци од 2015 година.
- Ограничување на 1.000 месечно на бројот на луѓе на кои им е дозволено да му се приклучат на своето семејство во Германија, а кои имаат статус на бегалци
- Ограничување на приемот на бегалци годишно на околу 200 илјади луѓе
- Зајакнување на кохезијата во Европа, со Германија која ќе игра активна улога во дебатата за зајакнување на европската интеграција.
- Отфрлање на протекционизмот, изолационизмот и национализмот
- ЕУ да преземе водечка улога во заштитата на климата на меѓународен план
- Засилување на Европскиот парламент и зајакнување на финансиите на ЕУ - Германија е подготвена да плаќа повеќе во буџетот на ЕУ
Успехот во договарањето на општите цели не значи автоматски дека формирањето на новата влада е завршена работа. За коалицијата со конзервативците на 21 јануари ќе мора да се изјасни конгресот на социјалдемократите. Во партијата на Мартин Шулц владее извесен отпор против нова коалиција со Меркел, а за аминување на договорот на демократски начин - со гласање, ќе треба да се изјаснат сите членови на социјалдемократската партија.
По катастрофалниот резултат на изборите на 24 септември минатата година, социјалдемократите првично се изјаснија дека немаат намера повторно да коалицираат со Меркел. Таквиот став се промени откако пропаднаа преговорите на конзервативците со Либералите и Зелените, а земјата се најде на работ на политичка криза која води кон предвремени парламентарни избори.
Германскиот претседател Франк-Валтер Штајнмајер апелираше до двете партии да ја имаат на ум и својата одговорност кон Европа, а не само кон своите партии и гласачи.
Според проценките, новата влада во Германија би можела да се очекува околу Велигден.
Германските канцелари- од Аденауер до Меркел
Германија од 1949 година имаше седум канцелари и една канцеларка. Ангела Меркел веќе 12 години седи во канцеларската фотелја, а се надева на уште четири. Кои беа нејзините претходници?
Конрад Аденауер беше прв германски повоен канцелар. Во текот на неговиот мандат тогаш младата Сојузна Република Германија стана суверена држава. Во надворешната политика јавно се деклрарираше кон Западот. Неговиот стил на владеење беше авторитарен. Аденауер беше Рајнлендер, па оттука и заложбата Бон да стане главен град. Сепак, не беше многу заинтересиран за карневалската традиција на регионот.
Фотографија: picture alliance/Kurt Rohwedder
Лудвиг Ерхард (ЦДУ), 1963 - 1966
Во 1963 година, ЦДУ инсистираше од функцијата канцелар да се повлече, тогаш веќе 87-годишниот Аденауер. Ерхард беше прогласен за негов наследник. Тој стекна популарност како министер за економија, промовирајќи го социјалното пазарно стопанство. Познат е како „татко“ на германското стопанско чудо. Ретко можеше да се види без цигара. Поднесе оставка во 1966 година.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Курт Георг Кицингер (ЦДУ), 1966 - 1969
Кицингер ја формираше првата голема коалиција во Германија меѓу ЦДУ и СПД. На таа влада и појде од рака да го разбуди заспаното стопанство. По усвојувањето на законите за вонредна состојба, со што на државата и беа доделени посебни права, младите луѓе излегоа на улиците. Со тоа беше родено студентското движење. Кицингер беше спорен политичар поради своето минато во текот на националсоцијализмот.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Вили Брант (СПД), 1969 - 1974
Општествените промени донесоа и политички промени: Вили Брант стана првиот социјалдемократски канцелар на Германија. Славен поради својот гест кога клекна пред Споменикот на јунаците на Варшавското гето и побара прочка за злосторствата на нацизмот. Со тоа испрати сигнал за помирување. Успеа да ги подобри односите и со земјите од Источниот блок. Во 1971 година ја доби Нобеловата награда за мир.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Хелмут Шмит (СПД), 1974 - 1982
Шмит стана канцелар по оставката на неговиот партиски пријател Вили Брант. Светската економска рецесија беше главна грижа на неговата влада. Шмит владееше разумно и ефикасно. Покажа цврста рака во борбата против теророт на левичарско-екстремистичката Фракција на Црвената армија (РАФ). Откако и беше изгласана недоверба на неговата влада поднесе оставка.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Хелмут Кол (ЦДУ), 1982 - 1998
Беше канцелар 16 години, што е рекорд. Хелмут Кол важеше за истраен политичар и непоколеблив, но без голем порив за реформи. Нему му се припишува голема историска заслуга: обединувањето на двете Германии и обновата на источна Германија. Но, тој не е само канцелар на обединувањето. Кол се залагаше и за заеднички раст на Европа.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Герхард Шредер (СПД), 1998 - 2005
По четири канцеларски мандати на Кол, на чело на владата дојде Герхард Шредер. Тој стана прв канцелар на црвено-зелена влада. Во текот на неговиот мандат Бундесверот за првпат учествуваше во странска воена интервенција на НАТО. Неговата Агенда 2010 беше голем испит за партијата. Многу луѓе протестираа низ земјата поради кратењето на социјалните давачки.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Ангела Меркел (ЦДУ), од 2005
Во 2005 година, Меркел стана првата жена канцелар на Германија. Во изминатите 12 години со успех ги пребродуваше сите големи домашни, европски и светски кризи. Владее прагматично. После нуклеарната хаварија во Фукушима, експресно ја смени домашната енергетска политика. Пред изборите во септември 2017, одеднаш одлучи да поддржи склучување на истополни бракови.