Овие млади луѓе од Сирија минаа уште една опасна етапа на нивниот пат. Пристигнаа во Грција, а со тоа и во ЕУ. Но со тоа не ја постигнаа крајната цел. Сакаат да продолжат натаму кон север, во други земји на ЕУ. Најголемиот дел од нив, во 2015, пристигнаа во Германија и Шведска.

Патот кој го оставија зад себе е опасен по живот. Голем број бегалски чамци потонаа или се превртија во морето. Овие сириски деца и нивниот татко имаа среќа. Тие беа спасени од грчки рибари во близина на островот Лезбос.

Тригодишниот Ајлан Курди не го преживеа бегството. На почетокот на септември тој се удави заедно со неговиот брат и нивната мајка во водите на Егејот во обидот да стигнат до островот Кос. Фотографијата на мртвото дете го обиколи светот и предизвика шок.

Кос, на помалку од пет километри оддалеченост од турскиот брег е цел на бројни бегалци. На плажите, каде вообичаено одмораат туристи, пристигнаа илјадници бегалци, како оваа група од Пакистан.

Но, бројни бегалци не можеа да го продолжат патот од Кос. За да заминат на копно мораа најпрво да се регистрираат. Летото состојбата ескалираше, откако властите ги сместија бегалците во еден стадион на отворено сонце и без вода, да чекаат на регистрација.

Речиси истовремено на север, на грчко-македонската граница, граничната полиција не им дозволуваше премин на бегалците, меѓу нив расплакани деца, раздвоени од своите родители. „Чист очај“ се вика оваа фотографија на Ѓорѓи Личовски. Таа беше прогласена за фотографија на годината од УНИЦЕФ затоа што ја прикажува „Дилемата на Европа“.

Кон крајот на летото Будимпешта стана симбол за слабостите на одговорните и за омразата кон странците. Илјадници бегалци кампуваа на железничката станица во унгарскиот главен град. Унгарската влада им забрани да продолжат натаму. Многумина продолжија пеш кон Германија.

Одлуката од 5 септември им го отвори патот на бегалците: канцеларката Ангела Меркел и австрискиот канцелар Вернер Фејман заеднички одлучија да ги отворат границите. Со возови и автобуси бегалците беа пренесени во Виена и Минхен.

И додека бегалците со одушевување ја поздравуваа канцеларката, во Германија се ширеше незадоволство. На критиките Меркел одговори: „Доколку сега треба да се извинуваме затоа што покажуваме пријателско лице во една тешка ситуација, тогаш ова повеќе не е мојата земја“. Реченицата „Ние ќе успееме“, стана нејзина мантра.

Кон крајот на септември германската полиција објави една потресна слика, која девојче бегалец му ја подарило на полицаец во Пасау. На неа се прикажани стравотиите кои ги преживеале многу бегалци, и нивната радост по пристигнувањето на безбедно.

До крајот на октомври во Германија пристигнаа над 750 илјади бегалци. Но бранот не престанува. Земјите од ткн. балканска рута се пренатрупани. Ги затворија границите. Само Сиријци, Авганистанци и Ирачани смеат да минат. Во знак на протест некои бегалци си ги зашиваа усните.

„Помогни ни, Германијо“, пишува на плакатите на овие луѓе на границата со Македонија. Зимата пристигна во Европа, а илјадници бегалци, меѓу нив и многу деца, останаа на ничија земја. Во меѓувреме и Шведска- земја на која се надеваа бегалците- воведе гранични контроли. Во 2016 година, ЕУ очекува уште три милиони бегалци.

Повеќе од 240 илјади луѓе се убиени од почетокот на конфликтот во Сирија во 2011 година, а милиони ги напуштија своите домови. Очајни, многу од нив се одлучуваат со воз или пеш, често и со плаќање на трговци со луѓе, да стигнат на сигурно во Европа. На фотографијата: потрага по преживеани во Дамаск по бомбардирање од страна на владините сили.

Некои Сиријци кои пристигнуваат во регионот на Измир се сместуваат во хостели пред да го продолжат патот кон Европа, а повеќето мораат да живеат на улици или во паркови, како ова девојче кое спие на улица во Измир.

Откако ќе ја напуштат Турција, бегалците се надеваат дека ќе стигнат до Европа преку Грција. На оваа офотграфија, група бегалци во гумен чамец патуваат кон островот Кос.

Девојче од Сирија спие под патничко седиште на траектот кој ги превезува бегалците од островот Кос кон пристаништето Пиреа. Оттаму, илјадници бегалци секојдневно го продолжуваат патот на север кон границата со Македонија.

Минатиот месец Македонија прогласи вонредна состојба и најави дека ќе ја мобилизира армијата за да го спречи напливот на бегалци на својата јужна граница. Откако ќе ја минат границата на бегалците им претстои вистинска борба за да се качат во возот кој ги превезува кон Србија на станицата во Гевгелија.

Бројот на бегалците кои поминуваат низ Македонија и Србија се зголемува. Белград често се користи како место за одмор. Според Меѓународната организација за миграции, во првата половина на 2015 година, 160 илјади бегалци минале низ земјите на Југоисточна Европа.

Законодавците во Будимпешта ги зголемија казните за илегално минување на границата, а полицијата постојано се судира со бегалците кои сакаат брзо да ја напуштат земјата. Унгарија тврди дека ги применува ЕУ-правилата, но илјадници бараат да бидат пуштени да продолжат натаму... кон Германија.

Илјадници бегалци пристигнаа во Австрија и Германија откако со денови беа заглавени во Унгарија. Многу жители на Минхен ги пречекаа на железничката станица и се обидоа да им помогнат колку што можат.

Клекнати зад македонскиот граничен камен, пакистанските браќа Хасан и Мохамед Сегир, се обидуваат да запалат оган со ќесе за ѓубре. Тие се заглавени во импровизираниот бегалски камп во Идомени, Грција, откако Македонија, Србија и Словенија одлучија да престанат да прифаќаат мигранти од „неконфликтни“ зони на 18 ноември.

Иако Лекари без граници (МСФ) подигнаа големи шатори со греење за згрижување на околу 2.000 луѓе, многумина останаа надвор. „Повеќе од 1.000 луѓе дневно спијат надвор на температури од околу 6 степени Целзиусови“, вели Антонис Ригас, координатор на МСФ. „Побаравме од државата уште еден пункт каде би можеле да го зголемиме капацитетот, но не ни одговорија“.

Марокански тинејџер чека повторно отворање на границата за сите- сценарио кое според Ригас е малку веројатно. „Бараме од државата да ни испрати најмалку тројца претставници за менаџирање на кампот“, вели тој. „Невладините организации управуваат со кампот, но не е задача на МСФ да ја презема улогата на владата“.

Во моментов, неколку илјади Сиријци, Ирачани и Авганистанци преминуваат кон Македонија секојдневно, фрустрирајќи ги оние кои остануваат. „Не сакаме да одиме во Европа илегално, туку легално“, вели Шиамал Раби, 32-годишен продавач од Бангладеш. „Ние сме луѓе и имаме човекови права. Доколку три народи можат да одат, можеме и ние“.

Тешките околности носат гнев, а тепачките стануваат секојдневие во Идомени. Раџ, Непалец кој не сакаше да ни го каже презимето, вели дека Иранец го удрил при кавга во засолништето. Лекарите во петокот мораа да им помогнат на двајца северно-африканци кои имаа рани од нож. И при распределбата на храна редовно доаѓа до пресметки.

Минатата недела, заглавените мигранти си ги зашиваа усните и започнаа штрајк со глад, но мирните протести траеја кусо и беа проследени со судири со македонската полиција. „Луѓето се многу гневни“, вели Фатини Келекцоглу, координатор во Идомени. „Некои со недели не виделе туш. А некои преку ден пијат и алкохол“.

„Во 30 минути минуваме од мир во хаос и обратно“, вели Александрос Вулгарис, тим лидер на УНХЦР во Идомени. „Не можеме да планираме. Ова е вонредна состојба, па само се обидуваме луѓето да бидат безбедни“. Вулгарис вели дека ги убедува бегалците да одат во Атина, каде можат да се сместат во засолништето на Олимпискиот стадион.

Рами Алтахари, 22-годишен студент од Јемен, на телефонот ни ја покажува неговата разурната населба во Санаа. Тој патува со уште 11 други Јеменци кои биле принудувани да и се придружат на Хуту милицијата. „Тие сакаат да одиме во војна, но ние нема да се бориме“, вели тој. „Саудијците ќе не убијат, па ќе чекаме тука додека не ја отворат границата“.

Членови на грчкиот работнички синдикат во саботата донесоа прва помош. „Ова ќе стане ново Кале доколку не реагираме брзо“, вели Никитас Канакис, претседател на грчкиот огранок на Светските лекари. „Тука нема доволно сместувалишта за сите и се плашам дека луѓето ќе се обидат да најдат нови рути преку зимата. Знаете дека шверцерите можат да бидат многу креативни“.

Македонија ја заврши трикилометарската ограда во близина на Идомени во неделата. „Луѓе од целиот свет се тука за да им помогнат на овие луѓе, освен грчката држава“, вели Канакис. „Се плашиме дека границата би можела наскоро да биде целосно затворена. Дури и да ги пренесеме сите луѓе во Атина, што потоа? Има ли план Б?“