Европската комисија се откажа од идејата за распределба на баратели на азил во сите членки на ЕУ. Затоа, прашање не е само како ќе изгледа новата заедничката европска политика за бегалци, туку дали воопшто ќе ја има.
Реклама
Европската комисија денеска (23.09.) презентира предлози за реформа на законот за азил и дистрибуција на бегалци во рамките на Европската унија. Дали е дежа ви? Бидејќи Комисијата веќе залудно предлагаше решенија и во 2015 и 2016 година среде бегалската криза. Договор нема до денес.
Во бриселските ходници, велат дека пожарот што го зафати ужасниот бегалски камп Морија на Лезбос, и остави илјадници мигранти во уште поголем очај, даде нов поттик за дебатата за заедничката европска политика.
Едно е јасно, а тоа го потврди и шефицата на Комисијата, Урсула фон дер Лајен: Даблинскиот систем треба да се замени со нешто ново. Даблинските правила и онака со години практично не беа во сила. А тие велат дека барателот на азил мора да бара азил исклучиво во земјата на ЕУ во која влегол најпрво. Такви се, по правило, медитеранските земји како Грција, Италија, Малта, Шпанија, а во помала мерка и Бугарија и Романија. Но, ниту овие земји беа подготвени за милиони новодојденци, ниту пак бегалците сакаа да бараат азил таму.
Се верува дека предлогот на Брисел за ново решение нема да вклучува одредба според која сите членки на ЕУ ќе бидат обврзани да прифатат одреден број бегалци или баратели на азил. Бидејќи, поради таквата одредба, некои земји, како што се Унгарија или Полска, сигурно би го блокирале целиот договор.
Виена ги предводи противниците
Токму расправата за 12.000 мигранти на Лезбос покажува колку е болно ова прашање во рамките на ЕУ. Германија ќе прифати дел, вкупно 1.500 луѓе, но не само од Лезбос, туку од сите грчки острови, претежно семејства на кои Грците веќе им признаваат дека имаат право на заштита. Покрај тоа, Германија ќе прими уште 150 малолетни лица без придружба.
Франција ќе прими до 150 малолетници, а Холандија ќе прифати сто малолетни лица или членови на семејството. Но, владата во Хаг сака да ги спореди тие бројки со контингентот што го предвидуваат ОН, па освен нив, не сака дополнителни баратели на азил. Финска ќе одобри влез на точно дванаесет малолетни лица.
Сите други молчат. Австрискиот министер за внатрешни работи Карл Нехамер како да зборуваше во име на повеќето земји на ЕУ кога рече дека приемот на луѓе од Морија е „сосема погрешен сигнал“ и оти „не смееме да им се попушти на насилните мигранти“.
Постојат индиции дека самите мигранти го запалиле кампот за да не останат во мизерните услови, туку да бидат префрлени на грчкото копно и понатаму кон Западна Европа. Пожари имаше и во другите кампови. Во обид да ги спречи овие наводни намери, Австрија испрати 55 тони помош за изградба на нов камп на Лезбос.
Ниту граѓаните не се премногу расположени
За овој проблем ретко се дискутира генерално низ цела ЕУ. Тоа најмногу се прави во Германија, каде опозициските партии претежно бараат повеќе бегалци, а за време на викендот имаше демонстрации каде истото се бараше и од официјален Берлин. Во Шведска, група научници ја повикаа владата да прими определен број луѓе, што Стокхолм го одби.
За ова не се дискутира на друго место. Унгарија, Полска и Чешка во принцип одбиваат да прифатат бегалци од Грција или Италија, и покрај пресудите на Европскиот суд.
Бегалци кои го сменија светот
Новиот претседател на САД го ограничи влезот за бегалците во земјата. Многу поранешни бегалци станаа светски познати музичари, актери, политичари или научници.
Фотографија: imago/Thomas Bielefeld
Алберт Ајнштајн
Познат по неговата Теорија за релативноста, германскиот Eвреин, добитник на Нобелова награда, Алберт Ајнштајн, бил во посета на САД во 1933. година кога му станало јасно дека не може да се врати во нацистичка Германија. Во една прилика тој напишал дека се чувствува како „привилегиран од судбината“ што живеел во Принстон, но речиси бил „засрамен што живеел во таков мир, додека останатите страдале“.
Фотографија: Imago/United Archives International
Марлен Дитрих
Германската пејачка и глумица Марлен Дитрих веќе беше ѕвезда и живееше во САД, кога го доби американското државјанство во 1939. година и ѝ сврте грб на нацистичка Германија. Проминентната бегалка говореше против Хитлер и настапуваше за војската на САД за време на војната. Истовремено, нејзините филмови беа забранети во Германија. Но таа кажа: „Родена сум како Германка и засекогаш ќе бидам тоа.“
Фотографија: picture-alliance/dpa
Хенри Кисинџер
Професор на Харвард и авторитет во областа на меѓународните односи-Кисинџер беше 56-от државен секретар на САД и одигра клучна улога во обликувањето на надворешната политика. Во 1938. година, Хенри Кисинџер, роден во Баварија, избега од Германија за да не се соочи со прогон од нацистите. Чувствата кон татковината останаа исти: „Германија никогаш не престана да биде дел од мојот живот“, изјави тој.
Родена во денешна Република Чешка, Медлин Олбрајт и нејзиното семејство дојдоа во САД во 1948. година кога комунистите ја презедоа власта во нејзината татковина. Таа почна да се занимава со политика и стана највисоко рангираната жена во владата на САД: Медлин беше првата жена државен секретар на САД (1997-2001).
Фотографија: Getty Images/AFP/S. Loeb
Џорџ Вајденфелд
Роден во Виена во 1919. година, лордот Џорџ Вајденфелд бил британски Евреин и издавач. Тој емигрирал во Лондон по анектирањето на Австрија од страна на нацистите. Бил соосновач на издавачка куќа и работел во кабинетот на првиот претседател на Израел. Го финансирал спасувањето на христијаните од Сирија и Ирак. „Не можам да го спасам светот... но имам долг за отплаќање“, се неговите зборови.
Фотографија: picture-alliance/dpa/N.Bachmann
Бела Барток
Унгарскиот композитор, виртуоз на пијано и колекционер на народна музика, Бела Барток, иако не бил Евреин, се спротивставил на подемот на нацизмот и прогонот на Евреите. Во 1940. година тој се преселил во САД. Тој еднаш изјавил: „Мојата главна идеја е братство на луѓето, над сите конфликти“.
Фотографија: Getty Images
Милош Форман
Иако веќе бил познат режисер во татковината, тој ѝ го свртел грбот на Чехословачка и се преселил во САД по Прашката пролет во 1968. година. Подоцна, Милош Форман режираше два меѓународно познати филмови, кои освоија Оскар.
Фотографија: picture-alliance/abaca/V. Dargent
Изабел Аљенде
Чилеанскиот претседател Салвадор Аљенде беше насилно симнат од власт со пучот од 1973. година. Ќерката на неговиот братучед, Изабел, избегала во Венецуела откако почнала да добива смртни закани. Таа подоцна се сели во САД. Нејзините романи се меѓународно признати класици на магичниот реализам, како „Куќата на духовите“ и „Ева Луна“.
Фотографија: Koen van Weel/AFP/Getty Images
Мириам Макеба
Мириам Макеба беше на турнеја во САД, кога властите во Јужноафриканската Република ѝ го поништија пасошот поради нејзино учество во кампањата против апартхејдот и подоцна ѝ забранија да се врати во државата. Нејзината песна „Пата пата“ беше светски хит во 1967. година. Легендарната пејачка живееше во САД и Гвинеја пред повторно да може да се врати во сопствената земја, една деценија подоцна.
Фотографија: Getty Images
Седечки бик
Лидерот на Сијуксите, Татанка Ијотаке – Седечки бик е еден од најпознатите поглавари на домородните Американци во историјата. Неколку години од животот ги поминал како бегалец во Канада, каде што заминал во 1877. година. Во 1881. година се враќа во САД, каде првично бил затворен, по што бил ослободен и вратен во резерват.
Фотографија: Imago/StockTrek Images
Невен Суботиќ
Како и неговиот колега, Ведад Ибишевиќ од Херта Берлин, играчот во Бундеслигата, Невен Суботиќ побегна од војната во БиХ како дете. Свесен за тешките животни услови, Суботиќ во 2012. година основа фондација за помош на луѓето во најсироманите делови на светот и пристап до чиста вода.
Фотографија: imago/Thomas Bielefeld
11 фотографии1 | 11
Студија на Европската комисија во февруари покажа дека, врз основа на анкети на јавното мислење и изборни резултати, голем број граѓани на ЕУ избираат партии кои се противат на таквата имиграција. Најгомногу процентуално ги има во Унгарија и во Италија (60 проценти), а најјмалку во Португалија и во Романија (околу 20 проценти). Германија е некаде на средина со 40 проценти.
Азилантите пристигнуваат и како „туристи“
Според европската гранична служба Фронтекс, во минатата година се поднесени 720.000 барања за азил ширум ЕУ, што е далеку повеќе од 142.000 „нерегуларни“ влезови во ЕУ, колку што преброја Фронтекс. Разликата во бројките значи дека многу баратели на азил влегуваат незабележано. Или со редовна туристичка виза. Една анкета, на пример, покажа дека дури 40 проценти од барателите на азил во Германија пристигнуваат со авион.
Најмногу барања за азил во минатата година се поднесени во Германија (165.000), потоа во Шпанија, Франција и во Грција. Во овие четири земји се поднесени две третини од сите барања за азил, иако според бројот на населението, малите островски држави Кипар и Малта се најоптоварени. Наспроти тоа, во минатата година во Унгарија беа поднесени само 500 барања за азил.
Година на бегалците
Никогаш досега не биле толку луѓе во бегство како во 2015. Голем број пристигнаа во Германија и во Европа. Тоа беше „историски тест“, рече канцеларката Меркел. Потсетување на една трогателна година.
Фотографија: Reuters/O. Teofilovski
Успеавме!
Овие млади луѓе од Сирија минаа уште една опасна етапа на нивниот пат. Пристигнаа во Грција, а со тоа и во ЕУ. Но со тоа не ја постигнаа крајната цел. Сакаат да продолжат натаму кон север, во други земји на ЕУ. Најголемиот дел од нив, во 2015, пристигнаа во Германија и Шведска.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Преку Средоземното Море
Патот кој го оставија зад себе е опасен по живот. Голем број бегалски чамци потонаа или се превртија во морето. Овие сириски деца и нивниот татко имаа среќа. Тие беа спасени од грчки рибари во близина на островот Лезбос.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Сликата која го потресе светот
Тригодишниот Ајлан Курди не го преживеа бегството. На почетокот на септември тој се удави заедно со неговиот брат и нивната мајка во водите на Егејот во обидот да стигнат до островот Кос. Фотографијата на мртвото дете го обиколи светот и предизвика шок.
Фотографија: Reuters/Stringer
Видливи крајности
Кос, на помалку од пет километри оддалеченост од турскиот брег е цел на бројни бегалци. На плажите, каде вообичаено одмораат туристи, пристигнаа илјадници бегалци, како оваа група од Пакистан.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
„Тоталниот хаос“
Но, бројни бегалци не можеа да го продолжат патот од Кос. За да заминат на копно мораа најпрво да се регистрираат. Летото состојбата ескалираше, откако властите ги сместија бегалците во еден стадион на отворено сонце и без вода, да чекаат на регистрација.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Дилемата на Европа
Речиси истовремено на север, на грчко-македонската граница, граничната полиција не им дозволуваше премин на бегалците, меѓу нив расплакани деца, раздвоени од своите родители. „Чист очај“ се вика оваа фотографија на Ѓорѓи Личовски. Таа беше прогласена за фотографија на годината од УНИЦЕФ затоа што ја прикажува „Дилемата на Европа“.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Ни ваму ни таму
Кон крајот на летото Будимпешта стана симбол за слабостите на одговорните и за омразата кон странците. Илјадници бегалци кампуваа на железничката станица во унгарскиот главен град. Унгарската влада им забрани да продолжат натаму. Многумина продолжија пеш кон Германија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. Roessler
Отворени граници
Одлуката од 5 септември им го отвори патот на бегалците: канцеларката Ангела Меркел и австрискиот канцелар Вернер Фејман заеднички одлучија да ги отворат границите. Со возови и автобуси бегалците беа пренесени во Виена и Минхен.
Фотографија: picture alliance/landov/A. Zavallis
Селфи-канцеларка
И додека бегалците со одушевување ја поздравуваа канцеларката, во Германија се ширеше незадоволство. На критиките Меркел одговори: „Доколку сега треба да се извинуваме затоа што покажуваме пријателско лице во една тешка ситуација, тогаш ова повеќе не е мојата земја“. Реченицата „Ние ќе успееме“, стана нејзина мантра.
Фотографија: Reuters/F. Bensch
Приказни во багажот
Кон крајот на септември германската полиција објави една потресна слика, која девојче бегалец му ја подарило на полицаец во Пасау. На неа се прикажани стравотиите кои ги преживеале многу бегалци, и нивната радост по пристигнувањето на безбедно.
Фотографија: picture-alliance/dpa/Bundespolizei
Драмата продолжува
До крајот на октомври во Германија пристигнаа над 750 илјади бегалци. Но бранот не престанува. Земјите од ткн. балканска рута се пренатрупани. Ги затворија границите. Само Сиријци, Авганистанци и Ирачани смеат да минат. Во знак на протест некои бегалци си ги зашиваа усните.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Крајот не е на повидок
„Помогни ни, Германијо“, пишува на плакатите на овие луѓе на границата со Македонија. Зимата пристигна во Европа, а илјадници бегалци, меѓу нив и многу деца, останаа на ничија земја. Во меѓувреме и Шведска- земја на која се надеваа бегалците- воведе гранични контроли. Во 2016 година, ЕУ очекува уште три милиони бегалци.
Фотографија: Reuters/O. Teofilovski
12 фотографии1 | 12
Маршрутите по кои претежно доаѓаат мигрантите и местата каде тие всушност бараат азил покажуваат дека не се применуваат Даблинските правила. Ова го посочи и германскиот министер за внатрешни работи, Хорст Зехофер. Тој се спротивстави на приемот на луѓе од грчките острови, но тој мораше да попушти пред канцеларката Ангела Меркел и мнозинството во владата.
Реформа во три фази
Европскиот комесар за миграција Маргаритис Шинас веќе навести во која насока може да оди новата конструкција на европската политика за бегалци. Прво, да се мотивираат транзитните земји како Турција, Либија, Тунис и Мароко да задржат повеќе мигранти. Второ, да се затворат надворешните граници на ЕУ на море и проверката на тоа дали некој има право на азил да се извршува на границите. Трето, да се воведе „задолжителна солидарност“ меѓу членките на ЕУ во бегалската политика.
Нејасно е каква би била таа „задолжителна солидарност“, но сигурно нема да биде цврста квота за распределба на барателите на азил. „Ја научивме лекцијата дека одредени членки на ЕУ не веруваат во системот за азил. Тие не сакаат да понудат заштита на бегалците “, рече Кетрин Вулард, генерален секретар на Европскиот совет за бегалци, кој обединува над стотина невладини организации од цела Европа.
Опасна авантура: патот на бегалците од Сирија до Германија
Бегајќи од воените ужаси, многу сириски бегалци преземаат извонредно ризичен и долг пат до Европа, кој често ги става нивните животи во опасност. Преглед на најопасните станици на тој пат.
Фотографија: picture-alliance/dpa/N. Armer
Сирискиот ужас
Повеќе од 240 илјади луѓе се убиени од почетокот на конфликтот во Сирија во 2011 година, а милиони ги напуштија своите домови. Очајни, многу од нив се одлучуваат со воз или пеш, често и со плаќање на трговци со луѓе, да стигнат на сигурно во Европа. На фотографијата: потрага по преживеани во Дамаск по бомбардирање од страна на владините сили.
Фотографија: picture-alliance/A.A./M. Rashed
Прва станица: Турција
Некои Сиријци кои пристигнуваат во регионот на Измир се сместуваат во хостели пред да го продолжат патот кон Европа, а повеќето мораат да живеат на улици или во паркови, како ова девојче кое спие на улица во Измир.
Фотографија: picture-alliance/AA/E. Atalay
На пат кон Грција
Откако ќе ја напуштат Турција, бегалците се надеваат дека ќе стигнат до Европа преку Грција. На оваа офотграфија, група бегалци во гумен чамец патуваат кон островот Кос.
Фотографија: Reuters/A. Konstantinidis
Кон континентална Европа
Девојче од Сирија спие под патничко седиште на траектот кој ги превезува бегалците од островот Кос кон пристаништето Пиреа. Оттаму, илјадници бегалци секојдневно го продолжуваат патот на север кон границата со Македонија.
Фотографија: Getty Images//W. McNamee
Затворени граници
Минатиот месец Македонија прогласи вонредна состојба и најави дека ќе ја мобилизира армијата за да го спречи напливот на бегалци на својата јужна граница. Откако ќе ја минат границата на бегалците им претстои вистинска борба за да се качат во возот кој ги превезува кон Србија на станицата во Гевгелија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Одмор во Белград
Бројот на бегалците кои поминуваат низ Македонија и Србија се зголемува. Белград често се користи како место за одмор. Според Меѓународната организација за миграции, во првата половина на 2015 година, 160 илјади бегалци минале низ земјите на Југоисточна Европа.
Фотографија: picture alliance/dpa/T. Brey
И Унгарија е преоптоварена
Законодавците во Будимпешта ги зголемија казните за илегално минување на границата, а полицијата постојано се судира со бегалците кои сакаат брзо да ја напуштат земјата. Унгарија тврди дека ги применува ЕУ-правилата, но илјадници бараат да бидат пуштени да продолжат натаму... кон Германија.
Фотографија: Reuters/B. Szabo
Топло добредојде
Илјадници бегалци пристигнаа во Австрија и Германија откако со денови беа заглавени во Унгарија. Многу жители на Минхен ги пречекаа на железничката станица и се обидоа да им помогнат колку што можат.
Фотографија: picture-alliance/dpa/N. Armer
8 фотографии1 | 8
„Ова значи дека механизмот за распределба (на барателите на азил) прво мора да се заснова на коалиција на волни“, додаде Вулард.
„Коалиција на волни“ - тоа значи дека земјите кои во принцип сакаат да примат баратели на азил, да се грижат за нив и да ги разгледуваат нивните случаи, мора да се договорат меѓу себе. Прашањето е, сепак, колку такви земји ќе се најдат воопшто и дали и овој обид на Европската комисија ќе пропадне.