„ЕУ не може и нема да увезува билатерални спорови. Сите заинтересирани партнери од Западен Балкан мора да ги решат споровите како најитно прашање“, стои во нацрт-текстот на Стратегијата за проширување за Западен Балкан.
Реклама
На крајот на месецот ќе има конкретен предлог за името, а сега не е време да се разговара за предлози, изјави вицепремиерот за европски прашања Бујар Османи по вчерашната средба во Атина со грчкиот министер за надворешни работи, Никос Коѕиас.
„Посветено работиме за во следниве шест месеци да изнајдеме решение“, рече Османи.
Но, според дипломатски извори, не е исклучено конкретен предлог да биде ставен на разгледување и на средбата што медијаторот Метју Нимиц ќе ја има со преговарачите на Македонија и Грција, Васко Наумовски и Адамантиос Василакис, на 17-ти јануари во Њујорк. Сепак, таа можност ќе зависи од неколку фактори: доколку се утврдат опипливи резултати од досегашните јавни контакти на официјалните лица од двете земји, од политичките разговори зад сцената, но и од анализи на експерти кои на неполитичко ниво учествуваат во „размена на идеи“ по прашањето за спорот и можноста за негово решавање.
Високи цели, кратки рокови
Македонија нема многу време на располгање доколку сака да ги фати роковите.
„До крајот на јануари ќе бидеме фокусирани на испорака на резултати по клучните области, пред објавата на Стратегијата за проширување за Западен Балкан до 2025 година од страна на Европската комисија на почетокот од февруари“, вели вицепремиерот Османи.
А во таа стратегија, која треба да биде усвоена на 14 февруари, според нацрт-текстот што го објави порталот „ЕУ Обсервер“, се вели: „ЕУ не може и нема да увезува билатерални спорови. Ова е причината зошто сите заинтересирани партнери од Западен Балкан мора да ги решат споровите како најитно прашање“.
Ова не е нов став на ЕУ, туку константен услов. Особено што листата на балкански спорови е долга и трае 20 години по завршувањето на војните. Хрватска и Словенија кои се членки на ЕУ не можат да се договорат каде поминува нивната поморска граница. Хрватска има отворени разговори за границата со Босна, Црна Гора и Србија, Косово има такво прашање со Црна Гора, а Македонија е заглавена во спорот за името што го наметна Грција, кој се очекува да биде решен до крајот на јуни, со надеж дека со тоа ќе биде тргната пречката за членство во НАТО пред одржувањето на јулскиот Самит на Алијансата.
На официјална Атина ѝ е јасно дека Македонија брза да го фати овој рок со решен спор за името, во надеж дека може да стане 30-та членка на НАТО, како што изјавува повеќепати премиерот Заев.
Запрашан за членство на Македонија во НАТО, шефот на грчката дипломатија Никос Коѕијас изјави дека „власта на земјата пријател“ знае дека не може да се интегрира во меѓународни организации, без да постои решение за името. На прашањето на новинарот дали тоа значи ново вето и повторување на она што се случи во Букурешт, шефот на грчката дипломатија за грчката телевизија „Антена“ одговори:
„Скопје нема да се интегрира во НАТО, ако не постигнат договор за името“, објаснувајќи дека целта на Атина е да се најде сложено име, кое може, но и не мора да биде со географска одредница.
Координирани процеси?
Во тој контекст, со големо внимание се очекуваат пораките со кои ќе дојде првиот „странски гостин“ во 2018-та година: Генералниот секретар на НАТО, Јенс Столтенберг. Тој пристигнува во Македонија следната недела, на 17-ти јануари, а наредниот ден ќе има обраќање пред пратениците во македонското Собрание.
Во неговата агенда се предвидени се средби лице в лице со премиерот Зоран Заев, со претседателот Ѓорге Иванов, со лидерот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски и со министрите за одбрана и за надворешни работи, Радмила Шекеринска и Никола Димитров.
Според аналитичарите, посетата има за цел да ја истакне поддршката за интеграција на Македонија во НАТО и да ја охрабри Владата во обидот да најде решение за спорот за името. Упатените во дипломатската офанзива и поддршка од стратешките пријатели на Македонија, тврдат и дека не е случајно совпаѓањето на средбите (Нимиц на 17-ти јануари со преговарчите во Њујорк, Столтенберг во Скопје).
„Се испраќа порака дека спорот треба да се реши и дека членството на Македонија е важно за Алијансата. Тоа е поттик и за поддршка за наоѓање заемно прифатливо решение со Грција, кое на Македонија ќе и отвори нови перспективи. Соодветни пораки се испратени и до Атина. Соработката, разбирањето, дијалогот и добрососедството се главни стожери на мирот и безбедноста. Во таа насока сите мора да дадат придонес“, велат дипломатски извори за ДВ.
Столтенберг лани во јуни во Брисел се сретна со владина делегација предводена од премиерот Заев, а по три години ова е прва посета на Македонија од страна на Генерален секретар на НАТО. Во мај 2014 година Македонија ја посети тогашниот генерален секретар на НАТО, Андерс фог Расмусен. И тогаш пораката беше иста: тој изрази надеж за брзо изнаоѓање решение околу разликите со Грција за уставното име на Македонија.
Децениски спор за името меѓу Македонија и Грција
Спорот за името меѓу Македонија и Грција траеше речиси три полни децении, и беше окончан со Преспанскиот договор. Спорот беше проследен со многу протести, блокади и вето за членството на Македонија во НАТО.
Спорот меѓу двете земји ескалираше веднаш по прогласувањето на независноста на Македонија од поранешна Југославија. Грција го блокираше приемот на земјата во ОН и признавањето од страна на Европската заедница и покрај позитивната препорака од т. н. Бадинтерова комисија.
Фотографија: Dnevnik
Забрана за зборот „Македонија“
Првичната грчка позиција на почетокот на 1990-те години беше дека во името на соседната држава не смее да се содржи зборот „Македонија“. Носители на таквата политика беа владата на премиерот Констанин Мицотакис, и подоцна особено шефот на дипломатијата Андонис Самарас. Самарас поднесе оставка и предизвика пад на владата на Мицотакис по приемот на Македонија во ОН под референцата БЈРМ.
Фотографија: Reuters/A. Avramidis
Привремената спогодба од 1995 година
На 13 септември 1995 година во Њујорк беше потпишана Привремената спогодба која требаше да води кон нормализација на билатералните односи. Претходно, на 6 јануари 1992 година, Македонија го смени државното знаме со симболот на сонцето од Вергина и Уставот во делот кој, според Грција,содржеше иредентистички позиции. Со тоа беше ставен крај и на 18-месечното трговско ембарго кон Македонија од Атина.
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Antonov
Меѓународно признавање
По спогодбата со Грција, Македонија успеа да се избори за меѓународно признавање под уставното име од 118 држави, како и да влезе во најзначајните европски и светски институции. Но, спорот остана да се влече и во децениите кои следеа. Посуштествени напори од двете страни да се реши спорот, според неофицијални информации, се направени во 2001 и 2005 година, но без успех.
Фотографија: picture-alliance/ dpa
(Нe)потребна провокација
Кон крајот на 2006 година, новата влада на ВМРО-ДПМНЕ предводена од Никола Груевски одлучи да го преименува аеродромот Петровец во Скопје во „Александар Велики“. Грција остро реагира, а спорот полека се враќа на голема врата, сѐ до целосната ескалација на самитот на НАТО во Букурешт во 2008 година.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Самитот во Букурешт
И покрај обидите на медијаторот Метју Нимиц со засилени дипломатски напори и под притисок на САД да се изнајде решение за спорот до самитот на НАТО во Букурешт, тоа не се случи. Атина го блокираше приемот на Македонија во воената Алијанса. На 3 април 2008 година, НАТО му порача на Скопје дека поканата за членство останува отворена доколку се најде компромис со Атина за името.
Фотографија: AP
Тужба во Хаг
Во ноември 2008 година, македонската влада одлучи да покрене тужба пред Меѓународниот суд на правдата во Хаг против Грција поради ветото во Букурешт. На 5 декември 2011 година, Судот пресуди во корист на Македонија и заклучи дека Грција ја прекршила Привремената спогодба. Но, во истовреме Судот заклучи дека нема правна сила да ѝ нареди на Грција да го повлече ветото.
Фотографија: MIA
Антиквизација
Процесот што започна со преименувањето на аеродромот во Скопје во 2006 година, по самитот во Букурешт доби далеку пошироки димензии. Владата на ВМРО-ДПМНЕ започна со масовно преименување на објекти и улици и изградба на проектот Скопје 201, во чиј центар се наоѓа споменикот на Александар Велики (наречен Воин на коњ). Проектот чинеше повеќе од 600 милиони евра и ѝ донесе многу критики на земјата.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Преговори во (не)пријателска атмосфера
Иако преговорите околу спорот за името продолжија и во следните години, по самитот во Букурешт, ескалираа националистичките страсти и навреди меѓу двете држави. Грција остро реагираше на билбордот (на фотографијата) на кој грчкото знаме беше претставено со свастика. На слични провокации од грчка страна, особено од страна на грчката армија, реагираа и македонските власти.
Фотографија: picture-alliance/ dpa
Чија е Македонија
И во северна Грција во меѓувреме речиси сите позначајни објекти го носат името „Македонија“. Официјалната „црвена линија“ на Атина во меѓувреме е дека мора да се најде заеднички прифатливо име за меѓународна употреба „ерга омнес“ со географска додавка. Најчесто се споменуваат придавките северна и горна кон името Македонија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/S. Barbarousis
„Вечниот“ Метју Нимиц
Единствена константа во деценискиот спор остана американскиот правник и дипломат, Метју Нимиц. Именуван од страна на Обединетите нации за медијатор во спорот пред 23 години, Нимиц и натаму е оптимист и верува дека може да се најде решение за проблемот. Последната серија средби со политичките лидери во Скопје и Атина ја имаше во јули годинава.
Фотографија: MIA
Нов оптимизам
Смената на власта во Македонија и падот на ВМРО-ДПМНЕ донесоа нов оптимизам дека може да се најде решение за спорот. Владата на Заев по секоја цена сака да обезбеди прием во НАТО на следниот самит на Алијансата во 2018 година. Пречката за тоа и натаму останува Грција, но провејува оптимизам дека под притисок од меѓународната заедница и со нова политика во Скопје, би можело да дојде до исчекор.