Жестока дебата во Бундестагот за мигрантската политика
ЖА / агенции
4 јули 2018
Канцеларката во Бундестагот го бранеше постигнатиот компромис во Унијата за мигрантската политика. СПД поставува свои услови за транзитни центри. АфД ја критикуваше Меркел и бара нејзина оставка.
Реклама
Во т. н. генерална дебата во Бундестагот, на која тема е предлог-буџетот, но се користи обично за политички пресметки, канцеларката Ангела Меркел го бранеше постигнатиот компромис со ЦСУ, но истовремено инсистираше на европски одговори во мигрантската политика. Односот кон темата бегалци ќе одлучи околу опстанокот на ЕУ. Потребни се правно одржливи, реалистични, солидарни одговори кои нема да ги преоптоварат луѓето, истакна таа.
Германската канцеларка и партиска лидерка на ЦДУ се заложи за повторно воспоставување поголем ред при сите видови на миграција. Истовремено, таа во приоритетите го вброи „новиот пакт за Африка“, истакнувајќи го значењето на „Маршаловиот план“ за овој континент, изработен од германскиот министер за развојна политика, Герд Милер. Суштински е Африканците да бидат активно вклучени, а не да се зборува и дејствува зад нивен грб. „Миграцијата е глобален проблем и затоа е потребен глобален одговор“, рече канцеларката.
Опозициската деснопопулистичка партија АфД ја искористи дискусијата во парламентот за фронтален напад против Меркел.
„Канцеларка, на која со мака, чекор по чекор, треба да ѝ се укаже како да се воспостави правен ред, е и останува погрешно персонално решение на функцијата“, изјави шефот на пратеничката група на АфД, Александер Гауланд. Шефицата на АфД, Алис Вајдел ја обвини Ангела Меркел дека на ЕУ-самитот за мигранстката политика минатата недела во Брисел успеала да постигне единствено „грст неодредени најави за намери“ и тоа се обидува да го продаде како решение за бегалската криза. Од сидро на стабилност, Германија се претвори во фактор на хаос во ЕУ, а за тоа Меркел сноси одговорност, обвини Вајдел.
Ставовите на СПД, изнесени денеска во Бундестагот и непосредно пред неговата седница, покажуваат дека кризата во германската влада, по компромисот за мигрантската политика меѓу ЦДУ и ЦСУ, не е готова - СПД поставува свои услови за транзитни центри.
Т.н. транзитни бегалски центри, кои Унијата (ЦДУ/ЦСУ) планира да ги подига на германско-австриската граница, според зборовите на шефицата на Социјалдемократската партија, Андреа Налес, не смеат да бидат од затворен тип.
„Со нас нема да има никакви затворени логори“, истакна Налес по седницата на пратеничката група на СПД утрово. И во генералната дебата во Бундестагот, таа предупреди дека не смее да се дозволат никакви национални еднострани чекори во бегалската политика. Генералниот секретар на СПД, Ларс Клингбајл претходно ги претстави партиските црвени линии во заострувањето на правото за азил и јасно ја истакна недореченоста на плановите на ЦДУ и ЦСУ од негов аспект. Според него, министерот за внатрешни работи Хорст Зехофер прво треба да постигне соодветен договор со Австрија. „Ако не добиеме спогодба со Австрија, компромисот во Унијата во целина стои на стаклени нозе“, истакна Клингбајл по вонредната седница на пратеничката група на СПД.
Австрискиот канцелар очекува разјаснување од Берлин - што се подразбира конкретно под најновиот компромис за азилот на сестринските партии во германската влада, но во основа е критички настроен против враќањето бегалци од германската граница. Себастијан Курц најави интензивирање на граничните контроли на јужните австриски граници.
Пријателите и непријателите на Меркел
Во потрагата по „европско решение“ за миграциската криза, на Ангела Меркел ѝ се потребни сојузници меѓу шефовите на влади во ЕУ. Но, сојузници има сѐ помалку, а некои настапуваат се поодлучно против неа.
Фотографија: picture-alliance/AP Photo/O.Matthys
Партнер
Ако постои политички пријател на сојузната канцеларка, тогаш тоа е францускиот претседател Емануел Макрон. И тој, како и Меркел, сака европско решение, зашто исто така се плаши за опстанокот на ЕУ. Баварската ЦСУ пак верува дека Макрон ја поддржува Меркел зашто го „купила“ со финансиско-политички отстапки.
Фотографија: picture-alliance/Tass/dpa/M. Metzel
Хуманист полн со разбирање
Новиот шпански премиер Педро Санчез постапи во согласност со политиката на Меркел, дозволувајќи во неговата земја да пристигне брод со африкански бегалци, одбиен од владата на Италија. Толкава доза хуманост е ретка деновиве. Но, социјалистичкиот политичар сепак нагласи дека на неговата земја ѝ е потребна помош во совладувањето на миграцијата.
Фотографија: Getty Images/AFP/J. Soriano
Посредник
Холандија е трговска нација, отворените граници во ЕУ се многу важни за Холанѓаните. Во тоа премиерот Марк Руте се согласува со Ангела Меркел. Од друга страна, расположението во неговата земја во меѓувреме е повеќе антимигрантско. Руте воопшто не сака во ЕУ да влезат лица кои немаат право на азил. Во тој контекст, тој би можел да преземе улога на посредник.
Фотографија: Reuters/F. Lenoir
Тактичар
Меѓу Ангела Меркел, демохристијанка и левичарот Алексис Ципрас постојат огромни идеолошки разлики. А сепак грчкиот премиер се залага за „европска солидарност“ во решавање на миграциската криза и лично ја поддржува Ангела Меркел. Причина за тоа би можело да биде разбирањето кое Меркел го покажа во контекст на грчката криза - Ципрас се надева на нови отстапки.
Фотографија: Reuters/A. Konstantinidis
Радикал
Данецот Ларс Леке Расмусен не изгледа како радикал, но е радикален по прашањето на миграцијата. Данската влада спроведува строга политика на „застрашување“ на азилантите, построга отколку другите земји. Расмусен прв ја лансираше идејата за прифатни центри надвор од ЕУ. Тој не сака прераспределба на азиланти во земјите членки на ЕУ.
Фотографија: imago/Belga
Противник
Австрискиот канцелар Себастијан Курц се однесува љубезно кон Ангела Меркел, но не го крие длабокото несогласување кон нејзината либерална бегалска политика. На друга страна, Курц одлично се согласува со противниците на Ангела Меркел на внатрешнополитички план - министерот за здравство Шпан и министерот за внатрешни работи Хорст Зехофер, како и баварскиот премиер Маркус Зедер.
Фотографија: picture-alliance/dpa/P. Kneffel
Притиснат
Непартискиот италијански премиер Џузепе Конте е еден од најтврдите ореви за Меркел. Конте никако не сака да прифати (вратени) бегалци, првпат регистрирани во Италија. Притисок врз него врши пред сѐ италијанскиот министер за внатрешни работи Матео Салвини од ксенофобната Лега: „Ние не можеме да прифатиме веќе ни едно единствено лице“. Со такви изјави, во Италија расте популарноста на Лега.
Фотографија: picture-alliance/ZumaPress
Незаинтересиран
Никој толку жестоко не ја критикуваше политиката на отворени граници на Ангела Меркел како унгарскиот премиер Виктор Орбан. За него, кризата е проблем на Меркел, а не негов. Тој воопшто не отпатува на мини-самитот за бегалците, за разлика од другите лидери на т.н. Вишеградска група (Чешка, Словачка, Унгарија и Полска). Сите тие категорично одбиваат прераспределба на бегалци.