Ова беше последниот тест на расположението на гласачите пред претседателските избори во Франција: Во вториот круг на регионалните избори, партиите на Марин Ле Пен и на Емануел Макрон останаа со празни раце.
Реклама
Партијата на францускиот претседател Емануел Макрон, „Република во движење“, оствари многу лош резултат во вториот круг на регионалните избори со вкупно освоени 7 отсто од гласовите, а малку подобро помина деничарско популистичката партија на Марин Ле Лен, „Национален сојуз“, која освои околу 20 насто.
Најдобар резултат на регионалните избори оствари десничарската партија Републиканци, која доби доверба од 38 отсто од избирачите, а следуваше коалицијата на партиите на Социјалистите и на Зелените со над 30 проценти.
Ле Пен во регионалните избори влезе со амбиција да освои повеќе региони, што ќе беше голем поттик за претседателските избори во наредната година, но нејзините кандидати не победија ниту во еден регион.
Таа најголеми шанси требаше да има во регионот Прованса-Алпи-Азурен брег, но излезните анкети покажаа дека нејзиниот кандидат освоил 44,2 насто од гласовите, а претставникот на Републиканците 55,8.
Колку е радикална европската десница?
Бавен економски раст, незадоволство поради политиките на Европската унија и мигрантската криза доведоа до изборен успех на десничарските партии низ цела Европа.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Фрауке Петри, Алтернатива за Германија (АФД)
Лидерот на Алтернатива за Германија, Фрауке Петри изјави дека полицијата може да користи оружје како крајна мерка при спречување на илегално преминување на границата, потенцирајќи дека „таков е законот“. Она што започна како евроскептична партија се претвори во антиестаблишмент и анти-ЕУ политичка сила која на покраинските избори во Германија во март 2016 година освои 25 проценти од гласовите.
Фотографија: Reuters/W. Rattay
Марин Ле Пен, Национален фронт (Франција)
Многумина веруваат дека Брегзит и победата на Доналд Трамп може да бидат стимул за Националниот фронт. Со партијата, која беше формирана во 1972 година, раководи Марин Ле Пен, која во 2011 година го презеде водството од нејзиниот татко Жан-Мари Ле Пен. Национален фронт е националистичка партија која користи популистичка реторика да ги промовира своите анти-имиграциски и анти-ЕУ позиции.
Фотографија: Reuters
Герт Вилдерс, Слободарска партија (Холандија)
Лидерот на холандската Слободарска партија, Герт Вилдерс, е еден од најпроминентните десничарски политичари во Европа. Во декември тој беше осуден затоа што во 2014 година праша толпа граѓани дали сакаат повеќе или помалку Мароканци во земјата, но не му беше изречена казна. Неговата партија се смета за анти-ЕУ и антиисламска и моментално има 15 пратеници во холандскиот парламент.
Фотографија: picture-alliance/dpa/S. Koning
Никос Михалолиакос, Златна зора (Грција)
Никос Михалолиакос е претседател на грчката неофашистичка партија Златна зора. Тој и десетина други членови на партијата во септември 2013 година беа уапсени под обвинение за формирање на криминална организација. Михалолиакос беше ослободен во јули 2015 година. Златна зора освои 18 мандати на парламентарните избори во септември 2016 година. Партијата застапува антиимигрантски ставови.
Фотографија: Angelos Tzortzinis/AFP/Getty Images
Габор Вона, Јобик (Унгарија)
Јобик е унгарска антиимиграциска, популистичка и протекционистичка партија која се стреми да биде дел од следната влада во земјата. Јобик е трета по големина политичка партија во Унгарија и на последните избори освои 20 проценти од гласовите. Партијата бара одржување референдум за членството во ЕУ и се залага за криминализација на „сексуалната девијантност“. Лидер на Јобик е Габор Вона.
Фотографија: picture alliance/dpa
Џими Акесон, Шведски демократи
По изборот на Трамп, лидерот на Шведските демократи Џими Акесон во интервју за шведска телевизија изјави: „Постои движење во Европа и САД кое го предизвикува владеењето на естаблишментот. Тоа очигледно се случува и тука“. Шведските демократи бараат ограничување на имиграцијата, се противат на приклучувањето на Турција во ЕУ и бараат референдум за членството на земјата во ЕУ.
Фотографија: AP
Норберт Хофер, Слободарска партија на Австрија
Норберт Хофер, член на австриската националистичка Слободарска партија, загуби на неодамнешните претседателски избори за само 30.000 гласови, откако беше фаворит во првиот круг на гласање. Поранешниот лидер на Зелената партија освои 50,3 проценти од гласовите, а Хофер осови 49,7%. Слободарската партија се залага за зајакнување на државните граници и ограничување на бенефициите на имигрантите.
Фотографија: Reuters/L. Foeger
Мариан Котлеба, Народна партија – Наша Словачка
Лидерот на крајно десничарската Народна партија – Наша Словачка, Мариан Котлеба, изјави: „Дури и еден имигрант е премногу“. Во друга прилика тој го нарече НАТО „криминална организација“. Оваа партија се залага за напуштање на ЕУ и на Еврозоната. На изборите во март 2015 година партијата освои 8 проценти од гласовите, со што обезбеди 14 мандати во националниот парламент кој брои 150 пратеници.
Фотографија: picture-alliance/dpa
8 фотографии1 | 8
Слично заврши и трката во регионот О де Франс, каде убедливо победи конзервативецот Завије Бертран со 52,7 отсто, пред кандидатот на партијата „Национален сојуз“ кој освои 25,9 и кандидатот на Левицата со 21,4 отсто од гласовите.
Во најбогатиот и најнаселен регион Ил де Франс, кој го опфаќа и Париз, со 45 насто од гласовите победи конзервативката Валери Пекрес. Зад неа се кандидатите од Зелените со 35 и претставниците од Националниот сојуз и од Република во движење со по 10 отсто од гласовите.
И вчерашниот втор круг од изборите ги обележа исклучително мала излезеност, бидејќи гласаа само 33,7 отсто од избирачите.
„Легендарни“ први дами - Брижит Макрон е најновата
За многу претседателски палати или кралски куќи, првите дами се гаранција за гламур. Кој се истакнува со ексцентричност, а кој со ангажман? Брижит Макрон за многумина уште е непозната.
Фотографија: Reuters/B. Snyder
Француската нова прва дама: Брижит
64-годишната Брижит Макрон, позната и како „Биби“, ќе се всели во Елисејската палата со својот 24 години помлад сопруг. Поранешната учителка него силно го поддржуваше во изборната трка. На прашањето зошто Емануел токму сега треба да стане претседател, се пошегува: „Претставете си како ќе изгледам јас во 2020 година.“ Таа планира да се ангажира за запоставените млади луѓе.
Фотографија: Getty Images/AFP/G. Gobet
Првата дама на САД: Меланија
Сопругата на новиот американски републикански претседател Доналд Трамп имаше многу време за да се подготви за својата нова улога. Словенката по потекло претходно вредно постираше селфи и фотографии од раскошниот ентериер на становите на Трамп на Инстаграм. Меланија допрва треба да се докаже како прва дама. Кој знае какви способности се кријат во неа?
Фотографија: Getty Images/C. Somodevilla
Карла Бруни Саркози
По потекло Италијанка, Карла беше позната како модел и пејачка. Почнала да студира уметност и архитектура, но со 19 години ги прекинала студиите и се посветила на уметничка кариера. Во 2008. година таа се омажи за тогашниот француски претседател Никола Саркози. Карла Бруни Саркози и натаму важи за модна стилска икона.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Кралицата Ранија од Јордан
Повеќекратнатната мајка од 1999 година е јорданска кралица, сопруга на кралот Абдула Втори. Позната е по својот општествен ангажман во и надвор од земјата. Ранија учествуваше во демонстрациите против Исламска држава и најостро ја осуди терористичката милиција. За нејзиниот ангажман, германската канцеларка Ангела Меркел во 2015 година ја одликуваше со наградата Валтер-Ратенау.
Фотографија: imago/Xinhua
Инкосикати ЛаМбикиза
Таа е кралица на Свазиленд, но само една од многуте, зашто кралот Мсвати Трети има повеќе жени. Кралицата ЛаМбикиза меѓутоа е таа која најчесто го придружува апсолутистичкиот владетел во официјални пригоди, привлекувајќи внимание со впечатливи фустани. Во својата земја таа силно се ангажира во борбата против ХИВ и сида.
Фотографија: Getty Images/C. Jackson
Џеки Кенеди
Вдовицата на убиениот американски претседател Џон Кенеди до денес има бројни обожуватели. Жаклин „Џеки“ Бувие Кенеди потекнува од њујоршката висока класа и имаше француски корени. Таа и Џон Кенеди, со кого се омажи во 1953 година, секако беа најгламурозната претседателска двојка која било кога живеела во Белата куќа.
Фотографија: Getty Images
Грејс Кели
Од успешна холивудска актерка која настапуваше заедно со Гари Купер или Клерк Гебл, таа во 1956 година стана принцеза Грација Патриција од Монако. Според гласините, таа не била среќна во бракот. Наводно, таа дури изјавила дека денот на венчавката бил најлошиот во нејзиниот живот. Принцезата почина во 1982 година на 52 годишна возраст при автомобилска несреќа и - стана мит.
Фотографија: AP
Имелда Маркос
Оваа дама привлече внимание со својата ексцентричност и стремежот кон луксуз. Поранешната убавица со години беше сопруга на Фердинанд Маркос, десеттиот филипински претседател, кој диктаторски владееше со земјата. Имелда Маркос стекна слава со својата рекордна збирка од повеќе илјади пара чевли од светски дизајнери.
Фотографија: picture-alliance/Everett Collection
Мишел Обама
Во 2009 година Мишел Обама стана првата прва дама со црна боја на кожата во историјата на САД. Дипломирала на Универзитетот Принстон и право на Харвард, но не е ценета само поради дипломите, туку и поради својот стил на облекување. Таа го придружуваше својот сопруг Барак Обама на бројните патувања и постојано изненадуваше со креативната гардероба.
Фотографија: Reuters/K. Lamarque
Неостварен сон: „првото момче“ Бил Клинтон
Во американските медиуми многу се шпекулираше околу титулата на сопругот на жена-претседател. Екс-првата дама и губитничка на изборите во 2016 година, Хилари Клинтон, на шега го предложи изразот „прво момче“. Во секој случај, тоа би била соодветна титула за овој шармантен сопруг околу чие име се вртеа бројни скандали.