Рускиот претседател напиша текст во кој се повикува на „историско единство меѓу Русите и Украинците“ и веќе заканувачки порачува дека Кремљ може да прифати само „пријателски настроена Украина“.
Фотографија: DW
Реклама
Речиси во исто време кога украинскиот претседател Володимир Зеленски се подготвуваше да оди на заедничка вечера со канцеларката Меркел во Берлин во понеделникот (12 јули), на веб-страницата на Кремљ се појави текст напишан од Владимир Путин. Во него тој ги претстави своите размислувања за „историското единство на Русите и Украинците“ и сака детално да ја образложи неговата неодамнешна забелешка за „една нација“ во две држави.
Резултатот од овие „размислувања“ на Путин се протега на 19 страници, од Средниот век до денес. Еден ден подоцна, Кремљ дури го надополни текстот и ги објави одговорите на Путин на прашањата за неговиот текст на уште осум страници. Од каде овие прашања и кој ги поставил, не пишува никаде.
Владимир Путин: Патот до моќта
Владимир Путин е избран за претседател на Русија во четвртиот мандат. Поглед кон подемот на Путин од нискорангиран агент на КГБ до незапирлива политичка сила.
Фотографија: Reuters/D. Mdzinarishvili
Кадет на КГБ
Роден во Санкт Петербург во 1952, Путин се пријави во советската раразузнувачка служба КГБ веднаш по завршувањето на правниот факултет во 1975. Негова прва задача бил надзорот на странски државјани и вработени во конзулатите во родниот град, тогаш со името Ленининград Потоа замина на служба во Дрезден, источна Германија. Тој наводно запалил стотици документи на КГБ по падот на Берлинскиот ѕид.
Лево на фотографијата, младиот Путин стои до тогашниот градоначалник на Санкт Петербург, Анатоли Собчак. Тој му беше професор на Путин и го назначи за свој советник за меѓународни прашања. И покрај корупцискиот скандал на почетокот од службата, Путин не ја загуби работата, токму поради пријателството со Собчак.
Фотографија: Imago/ITAR-TASS
Метеорски подем
Путин набргу се префрли во Москва. Во 1997 рускиот претседател Борис Елцин му додели среднорангирана функција во неговата администрација- позиција која Путин ќе ја искористи за да создаде важни политички пријателства, кои ќе му бидат од полза во наредните децении.
Фотографија: picture alliance/AP Images
Смртта на пријателот
Путин беше длабоко потресен од смртта на Собчак во 2000 година. Откако ученикот политички го надмина својот учител, Собчак стана гласен поддржувал на кандидатурата на Путин за претседател на Русија. Една година претходно, Путин ги искористи своите врски за да бидат отфрлени обвинувањата против Собчак за проневера.
Фотографија: picture-alliance/dpa/S. Chirikov
Привремен претседател
Во јуни 2000 година, Борис Елцин поднесе оставка, отстапувајќу му на премиерот да стане привремен лидер на државата. За време на успешната претседателска кампања, повторно излегоа на површина обвинувањата за корупција против Путин од времето на неговата служба во Санкт Петербург. Марина Салје, пратеничката која ги изнесе обвинувањата, беше замолчена и принудена да го напушти градот.
Фотографија: Imago/ITAR-TASS
Тандемократија
Кога Путин уставно беше спречен да се кандидира за трет последователен мандат во 2008 година, премиерот Дмитри Медведев се кандидираше на негово место. Кога Медведев беше избран, тој го назначи Путин за премиер. Тоа доведе до критики за „тандемократија“ во Москва и многумина беа убедени дека Медведев е марионета на Путин.
Фотографија: Imago/ITAR-TASS
Победа
Во март 2018 година, Владимир Путин е избран за руски претседател во четврти мандат. Путин ќе биде на власт и во наредните шест години, со оглед дека претседателскиот мандат претходно беше продолжен на шест години. Избоrите беа засенети од обвинувањата за нерегуларности и манипулации, како и од фактот дека немаше вистинска опозиција на Путин.
Фотографија: Reuters/D. Mdzinarishvili
7 фотографии1 | 7
Основните пораки на Путин кон Киев
Во блиското минато, рускиот претседател зачестено пишуваше текстови на историски теми, на пример, за Втората светска војна, кои беа објавени во домашните или во западните медиуми. Овојпат, Путин избра поинаков пат: неговиот текст се појави само на веб-страницата на Кремљ иако - и ова е нешто ново - на два јазика, руски и украински. Се чита како темелен документ, своевидна доктрина кон Украина - и буди мрачни претчувства за таа земја.
Во овој текст, всушност, нема ништо особено ново: Путин во него за првпат детално ги сумира своите претходни забелешки за Украина. Една од основните пораки гласи: три источнословенски етнички групи - Русите, Украинците, но и Белорусите се всушност „еден народ“, наследници на средновековните киевски Руси. Тој народ бил поделен по распадот на Советскиот Сојуз пред 30 години, а според Путин, денешна Украина во голема мерка е создадена со грабеж на руска територија во 20 век. Виновници се болшевиците кои ја создадоа Украина кога беше основан СССР во 1922 година: „Русија фактички беше ограбена“, пишува Путин.
Хронологија на поморските тензии помеѓу Украина и Русија
На инцидентот на 25 ноември, во кој руски бродови ракетираа украински воени пловила, му претходеа месеци на тензии во Азовското Море. ДВ пишува за главните фази на конфронтацијата во Керчкиот проток.
Фотографија: Universität der Bundeswehr
Соработка меѓу Украина и Русија - на хартија
„Сите прашања поврзани со Азовското Море и Керчкиот проток треба да се решаваат само со мирни средства заеднички или со договор помеѓу Украина и Русија ...“ Ова се зборовите од преамбулата на Договорот меѓу Украина и Руската Федерација за соработка во користењето на Азовското Море и теснецот Керч, постигнат во 2003 година.
Фотографија: Imago/Russian Look/S. Fomine
Конфликти во Керчкиот проток - врз која основа?
Според меѓународното право, трговските и воените бродови треба слободно да пловат во Азовското Море и теснецот Керч. Сепак, по анексијата на Крим од страна на Русија во март 2014 година, реалноста во Азовското Море почна да се движи сѐ подалеку од овој правен принцип.
Фотографија: Reuters/A. Bainozarov
ЕУ ја критикува Русија
Ситуацијата се влоши со отворањето на Керчкиот мост, кој ги поврзува Таманскиот и Кримскиот полуостров. Пред тоа, според резолуцијата на Европарламентот од 25 октомври 2018 година, руските инспекции во Азовското Море беа селективни и не го нарушуваа слободното движење на бродови и товар. Но, од пролетта 2018, според прес-службата на ЕУ, Москва демонстративно создава пречки во трговскиот превоз.
Фотографија: picture-alliance/Winfried Rothermel
„Прекумерни“ проверки во Азовското Море
Проверките на бродовите од и кон украинските пристаништа руските граничари ги одолговлекуваа по неколку часа. Пристаништата, трговците и превозниците имаа значителни загуби. Според податоците од Киев, од крајот на септември 2018 година, повеќе од 200 бродови биле подложени на интензивни проверки, меѓу кои 120 биле со знамиња на земјите на ЕУ.
Фотографија: picture-alliance/Tass/V. Timkiv
Аргументите на Русија
Во меѓувреме, руската страна ги обвинува Украинците за ескалација во Азовското Море. Така, на крајот на март 2018 година, Украина го запре и потоа го конфискуваше рибарскиот брод „Норд“ во Азовското Море кој е регистриран на Крим.
Фотографија: Facebook/DPSUkraine
Керчката криза
Најголемиот инцидент досега во теснецот Керч се случи на 25 ноември, кога патувањето на украински воени бродови од Одеса кон Азовското Море заврши со гранатирање од страна на руските граничари кои тврдеа дека Украинците нелегално ја преминале руската граница. Сите три украински брода беа запленети и испратени до пристаништето Керч.
Фотографија: Reuters/P. Rebrov
„Нелегално ја преминаа границата и влегоа во територијалните води“
Русата безбедносна служба ФСБ тврди дека украинските бродови „илегално ја преминале границата и влегле во територијалните води на Русија“. На состанокот на Советот за безбедност на ОН, заменикот-амбасадор на Русија, Димитри Појански, присилното запленување на бродовите го образложи со „основано сомнение дека тие превезуваат радикали кои се заканиле дека ќе го кренат во воздух мостот на Керч".
Фотографија: Reuters/P. Rebrov
Поморското право ѝ дава право на Украина
Како што вели Даниел-Еразмус Кан, професор на Универзитетот на Бундесверот во Минхен, преминувањето на Керчкиот проток е регулирано на ист начин како и преминувањето на Босфорот или кој било друг морски теснец во светот. „Според Конвенцијата за поморско право од 1982 година, Украина има неограничено право на транзит низ Керчкиот теснецот. За ова, не е потребна дозвола од Русија", вели Кан.
Фотографија: Universität der Bundeswehr
8 фотографии1 | 8
Денес, со Украина управува Западот за да ја ослабне Русија. Москва нема да го прифати тоа. „Никогаш нема да дозволиме нашите историски области и луѓето блиски до нас, кои живеат таму да се користат против Русија“, се заканува Путин. На друго место, рускиот претседател е лут на, како што вели, „присилната асимилација“ на етничките Руси во Украина. Ова го поистоветува со употребата на оружје за масовно уништување: „Како последица на таквата груба, вештачка поделба меѓу Русите и Украинците, рускиот народ може да се намали за стотици илјади, па дури и за милиони луѓе“. Ова е првпат ваква споредба да се чуе од Путин.
„Заканите на Путин се опасни“
Виенскиот историчар Андреас Капелер важи за еден од најдобрите познавачи на историјата на Украина и сложените односи меѓу Украинците и Русите, кои ги опиша во својата книга „Нерамноправни браќа“. Тој смета дека ваквите изјави на Путин не се ништо ново, но оти тој станал порадикален во своите ставови. „Во тој напис, тој, на неколку места, јасно се заканува со интервенција на Русија во Украина, што потоа сака да го легитимира со историјата и на други начини“, вели Капелер. „Империјалниот национализам, кој тој секогаш го застапуваше сега е силно збогатен со етнички елементи. Ова е особено опасно“. Бидејќи во тоа се огледа амбицијата на Русија да ги заштити сите малцинства во руското јазично подрачје во другите поранешни советски републики.
Некои извадоци од текстот на Путин може да се протолкуваат како закана со војна, вели Капелер. Основните тези не се однесуваат само на Украина, туку на сите поранешни републики на СССР - но и на Западот. Во дополнителните објаснувања на неговиот текст, Путин вели дека Русија може да прифати само „пријателски настроена Украина“ во рамките на сегашните граници. Историчарот Капелер иронично забележува дека Путин во својата статија не ја споменува главната причина за моменталната напнатост, имено окупацијата на Крим и војната во источна Украина каде Русија ги поддржува сепаратистите - иако Москва упорно го негира тоа.
Но, зошто Путин, токму сега испраќа ваква порака до Украина? Тој, самиот објаснува дека постојат „индикации“ дека Западот сака да ја направи Украина „антипод на Русија“ - вклучително и воено. Покрај тоа, тој е револтиран од третманот на Киев кон опозицискиот украински политичар Виктор Медведчук, со кого Путин има близок, личен контакт. Украинската истрага, меѓу другото, го обвинува Медведчук за велепредавство и тој во моментов е во домашен притвор во Киев.
Путин е „посебно лут“ на Зеленски поради неговиот став кон Медведчук, смета и рускиот новинар Константин Егерт. Навистина, веќе со месеци Путин не сака да се сретне со неговиот украински ривал, ни билатерално, ниту во рамките на Нормандискиот формат. поттикнат од Франција и од Германија. И не случајно, написот на Путин се појави за време на престојот на украинскиот претседател во Германија и во пресрет на неговата посета на Вашингтон на крајот на месецов.
Досега украинскиот претседател нагласено опуштено се осврнува на написот на Путин. Рускиот претседател немаше време за средба и сега знае со што бил зафатен, изјави Зеленски. Тој најави, дека сепак ќе размисли за неговиот одговор на текстот на Путин.
