Околу 200 милиони луѓе во светот се директно соочени со загаденост на животната околина. Тешки метали ја загадуваат почвата, хемиски остатоци во воздухот, или токсичен електронски смет во реките. Ова се само неколку примери од извештајот на фондацијата Зелен крст.

Тони сателитски антени и расипани телевизори се нафрлани во втората по големина депонија на електронски отпад во Западна Африка. Во извештајот оваа депонија е рангирана како едно од најзагадените места во светот. Палењето на жиците, со што се одвојува драгоцениот бакар од пластиката, го прави овој електронски смет особено опасен поради тоа што се ослободува олово во околината.

Водата во реката Ситарум е околу илјада пати позагадена од вообичаената вода за пиење и содржи огромни количества на алуминиум и железо. Околу 2.000 фабрики ја користат реката како извор на вода и го фрлаат својот индустриски отпад во неа. Реката во истовреме е и извор на живот за милиони луѓе.

Џержинск е еден од најважните центри на руската хемиска индустрија. Меѓу 1930. и 1998. година, околу 300 илјади тони хемиски отпад не биле правилно отстранети. Хемиските супстанци ги загадиле подземните води и воздухот. Просечниот животен век на жените во регионот е 47, а на мажите 42 години.

До денес, Чернобил важи за најголемата нуклеарна катастрофа во историјата. На 25 април 1986 година, тестовите во централата доведоа до фатални последици - до денес никој не живее во радиус од 30 километри. Почвата околу централата се‘ уште е загадена и го загрозува производството на храна. Многу луѓе околу Чернобил заболеа од леукемија.

Хазарибах има повеќе фабрики за кожа отколку каде било во Бангладеш. Мнозинството од нив користат стари и неефективни методи поради што секојдневно се влеваат 22 илјади литри токсичен отпад во реката Буриганга- најважниот извор на вода за главниот град Дака. Многу луѓе страдаат од болести на кожата и на дишните патишта поради карценогените материјали.

Во Кабве, вториот по големина град во Замбија, голем број деца страдаат од зголемено ниво на олово во крвта. Веќе цел век, рудниците за олово во воздухот ослободуваат тешки метали кои паѓаат на почвата во и околу градот.

Калимантан му припаѓа на индонезискиот дел од островот Борнео и е особено познат по своите златни рудници. За да го прочистат златото многу рудници користат жива, со што се ослободуваат илјадници тони отровни материи во животната околина и во подземните води секоја година.

Околу 5.000 фабрики го исфрлаат својот отпад во реката Матанца-Риачуело. Хемиските производители можат да бидат обвинети за повеќе од една третина од загадувањето на водата. Водата содржи високи концентрации на цинк, олово, бакар, никел и други тешки метали. Во овој регион населението страда од цревни и белодробни заболувања.

Делтата на реката Нигер е густо населен регион во Нигерија и дом за околу 8 проценти од севкупното население. Но регионот е тешко загаден бидејќи нафтата и хидрокарбонатите ја трујат почвата и питката вода. Во просек, секоја година околу 240 илјади барели нафта се излеваат во делтата на Нигер поради несреќи и вооружени напади.

Во Норилск, руски индустриски град, околу 500 тони бакар и оксиди на никелот, како и 2 милиони тони оксидати на сулгфурот се испуштаат во воздухот. Загаденоста на воздухот е толку екстремна што просечниот животен век на работниците во фабриките е 10 години понизок од просекот во Русија.

Улан Батор, освен што е еден од најстудените главни градови во светот, исто така е и град со висок степен на загадување на воздухот. За време на зимските месеци, живеалиштата се загреваат со јаглен и дрва што придонесува до 70% за формирање на смогот во градот. Аерозагадувањето во Улан Батор е седум пати повисоко од она што се смета за безбедно според СЗО.

Кинескиот главен град се соочува со толку големо загадување на воздухот што научниците велат дека е речиси невозможно да се живее таму - иако градот е дом на повеќе од 20 милиони луѓе. Истражувањата велат дека 3.5 милиони луѓе годишно умираат поради загаденоста на воздухот, една половина од нив се од Кина. Сепак, постојат други градови во светот кои имаат поголем проблем со смогот од Пекинг.

Загадувањето на воздухот е најголем проблем за животната средина во Пакистан. Ситуацијата е особено драматична во вториот по големина град, Лахоре. Смогот е предизвикан, првично од високиот обем на патен сообраќај, палењето на смет и прашината од околните пустини.

Во десетмилионскиот град Њу Делхи бројот на автомобили во последните 30 години се зголемил од 180.000 на 3.500.000 возила. Сепак, најголемите загадувачи се електричните централи кои работат на јаглен. Тие придонесуваат до 80% во вкупното загадување во градот.

Песочните бури, како што е прикажано на сликата во Ријад, придонесуваат за формирање на смог затоа што го зголемуваат бројот на честички во воздухот. На места како што е Саудиска Арабија, интензивното ултравиолетово зрачење ги претвара гасовите од транспортот и индустријата во озон.

Лошиот квалитет на воздухот во Каиро е причина за голем број на заболувања кај жителите, како што се хронични проблеми на респираторниот систем и рак на белите дробови. Причината за загадениот воздух е зголемувањето на патниот сообраќај и растечкиот индустриски сектор.

Според истражување спроведено од Макс-Планк институтот во Мајнц, околу 15.000 луѓе годишно умираат во Дака како последица на загадувањето на воздухот. Истражувачите откриле дека во Дака има најголема концентрација на сулфур диоксид во светот.

Иако изгледа исто, смогот на различни места во светот има поинаков состав во зависност од градот. Смогот во Москва е карактеристичен по високите концентрации на јаглеводород. Западниот дел на градот често има ветрови поради што квалитетот на воздухот е подобар.

Проблемот со смогот во Мексико Сити се продлабочува поради неговата географска локација. Градот е опкружен од три страни со планини. Поради високите нивоа на сулфур диоксид и хидрокарбонати во воздухот, Мексико Сити долго беше сметан за еден од најзагадените градови во светот. Состојбата сега се подобрува благодарение на новата сообраќајна политика и затворањето на некои фабрики.