Кои се поддржувачите на Вилдерс и Слободарската партија?
Барбара Везел
14 март 2017
Утре, Герт Вилдерс и неговата Слободарска партија имаат можност да станат втората најмоќна политичка сила во холандскиот парламент. Но, неговите подржувачи се речиси невидливи – дури и во неговата покраина Лимбург.
Реклама
Герт Вилдерс доаѓа од Фенло, град со популација од 100.000 луѓе во близина на границата со Германија. Матеус, сопственик на локален ресторан вели дека тука сите знаат приказни од детството на Вилдерс. Наводно, останатите деца го тепале затоа што неговата мајка била од Индонезија и затоа што тој изгледал поинаку. Матеус отворено признава дека го поддржува Вилдерс и неговата Слободарска партија (ПВВ) – и очигледно, тој е еден од малкуте кои ќе го сторат тоа. Тој вели дека Вилдерс му се допаѓа затоа што се залага за контрола на имиграцијата.
Роберт Хоусманс е предводник на ПВВ во покраинскиот парламент во Лимбург, каде што партијата е втора по големина политичка сила. Тој има добри шанси да стане пратеник во парламентот во Хаг по изборите во март.
„Ја сакаме сувереноста назад“, изјави Хоусманс кога го прашавме за анти-ЕУ ставот на неговата партија. Тој сака холандската држава да одлучува кој може, а кој не може да влезе во земјата, која инаку веќе ги има најстрогите закони за азил во ЕУ.
Хоусманс не гледа проблем во напуштањето на ЕУ. „Лесно е да се постигне билатерален договор со Германија, Белгија и Франција“, изјави тој.
Менување на политичката среќа
Зошто има толку многу гневни луѓе во Холандија, богата земја која има годишен економски раст од 2 проценти? Мартијн Ван Хелверт, кандидат на демохристијаните верува дека економијата направила губитници од многу луѓе, слично како што се случи во САД. „Премиерот Руте шири само оптимизам“, вели Ван Хелверт. „Тој вели дека доколку работите вредно, работите ќе се подобрат за четири години. Но, тоа не е точно“. Како што мејнстрим партиите го губат кредибилитетот, станува се полесно за аутсајдери како ПВВ и Вилдерс да ја зголемат поддршката.
Ван Хелверт се обидува да го прошири допирот до гласачите во неговата изборна кампања. „Имам приемно време за граѓаните“, вели тој и додава “и се обидувам на им помогнам на луѓето да ги решат проблемите“. Се разбира, не сите прашања се поврзани со политиката и владеењето, но има многу голем број луѓе кои биле изневерени од властите.
„Многумина се гневни и разочарани“, вели Ван Хелверт додека се воодешува на штотуку испечатените постери од него во една печатница во Ехте, град кој се наоѓа во близина на Фенло. Тој вели дека гласачите со години се чувствуваат измамени од ветувањата на големите партии кои не може да бидат исполнети, како што, на пример, се ветувањата за даночни ослободувања или финансирање за повозрасните граѓани.Тоа беа само празни зборови. Овој пат, се чини дека неговата партија која владее со години, на национално ниво ќе освои околу 14 проценти од гласовите.
Со исклучок на луѓето кои активно гласаат против имигрантите или ЕУ, повеќето гласачи кои беа неформално анкетирани на улиците во родниот град на Вилдерс немаат многу причини да го поддржат крајно десничарскиот кандидат.
„Тука имаме добар живот“, ни кажа еден повозрасен маж. „Не сум незадоволен. И воопшто не ми се допаѓа Вилдерс. Тој не дебатира, само твита – и тоа што го кажува е лудо“.
Колку е радикална европската десница?
Бавен економски раст, незадоволство поради политиките на Европската унија и мигрантската криза доведоа до изборен успех на десничарските партии низ цела Европа.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Фрауке Петри, Алтернатива за Германија (АФД)
Лидерот на Алтернатива за Германија, Фрауке Петри изјави дека полицијата може да користи оружје како крајна мерка при спречување на илегално преминување на границата, потенцирајќи дека „таков е законот“. Она што започна како евроскептична партија се претвори во антиестаблишмент и анти-ЕУ политичка сила која на покраинските избори во Германија во март 2016 година освои 25 проценти од гласовите.
Фотографија: Reuters/W. Rattay
Марин Ле Пен, Национален фронт (Франција)
Многумина веруваат дека Брегзит и победата на Доналд Трамп може да бидат стимул за Националниот фронт. Со партијата, која беше формирана во 1972 година, раководи Марин Ле Пен, која во 2011 година го презеде водството од нејзиниот татко Жан-Мари Ле Пен. Национален фронт е националистичка партија која користи популистичка реторика да ги промовира своите анти-имиграциски и анти-ЕУ позиции.
Фотографија: Reuters
Герт Вилдерс, Слободарска партија (Холандија)
Лидерот на холандската Слободарска партија, Герт Вилдерс, е еден од најпроминентните десничарски политичари во Европа. Во декември тој беше осуден затоа што во 2014 година праша толпа граѓани дали сакаат повеќе или помалку Мароканци во земјата, но не му беше изречена казна. Неговата партија се смета за анти-ЕУ и антиисламска и моментално има 15 пратеници во холандскиот парламент.
Фотографија: picture-alliance/dpa/S. Koning
Никос Михалолиакос, Златна зора (Грција)
Никос Михалолиакос е претседател на грчката неофашистичка партија Златна зора. Тој и десетина други членови на партијата во септември 2013 година беа уапсени под обвинение за формирање на криминална организација. Михалолиакос беше ослободен во јули 2015 година. Златна зора освои 18 мандати на парламентарните избори во септември 2016 година. Партијата застапува антиимигрантски ставови.
Фотографија: Angelos Tzortzinis/AFP/Getty Images
Габор Вона, Јобик (Унгарија)
Јобик е унгарска антиимиграциска, популистичка и протекционистичка партија која се стреми да биде дел од следната влада во земјата. Јобик е трета по големина политичка партија во Унгарија и на последните избори освои 20 проценти од гласовите. Партијата бара одржување референдум за членството во ЕУ и се залага за криминализација на „сексуалната девијантност“. Лидер на Јобик е Габор Вона.
Фотографија: picture alliance/dpa
Џими Акесон, Шведски демократи
По изборот на Трамп, лидерот на Шведските демократи Џими Акесон во интервју за шведска телевизија изјави: „Постои движење во Европа и САД кое го предизвикува владеењето на естаблишментот. Тоа очигледно се случува и тука“. Шведските демократи бараат ограничување на имиграцијата, се противат на приклучувањето на Турција во ЕУ и бараат референдум за членството на земјата во ЕУ.
Фотографија: AP
Норберт Хофер, Слободарска партија на Австрија
Норберт Хофер, член на австриската националистичка Слободарска партија, загуби на неодамнешните претседателски избори за само 30.000 гласови, откако беше фаворит во првиот круг на гласање. Поранешниот лидер на Зелената партија освои 50,3 проценти од гласовите, а Хофер осови 49,7%. Слободарската партија се залага за зајакнување на државните граници и ограничување на бенефициите на имигрантите.
Фотографија: Reuters/L. Foeger
Мариан Котлеба, Народна партија – Наша Словачка
Лидерот на крајно десничарската Народна партија – Наша Словачка, Мариан Котлеба, изјави: „Дури и еден имигрант е премногу“. Во друга прилика тој го нарече НАТО „криминална организација“. Оваа партија се залага за напуштање на ЕУ и на Еврозоната. На изборите во март 2015 година партијата освои 8 проценти од гласовите, со што обезбеди 14 мандати во националниот парламент кој брои 150 пратеници.