Виолончелото е од пластика произведена од Бајер. Неговото транспарентно тело може да свети во ритамот на музиката. Зависно од тоа како е програмирано виолончелото, тоновите можат да бидат покажувани и во боја. Ученикот така може да види дали свири правилно или не. А на виолончелото можат да бидат проектирани и слики.

Поликарбонатотот е многу цврст и тврд материјал. Шофершајбната е од толку проѕирна пластика, што речиси не се разликува од стакло, а таков поликарбонат може да се употреби и на други места. Овој автомобил се состои во најголем дел од пластика и е многу полесен од обичниот автомобил. Кај него може да се заштеди многу гориво.

Колку се различни можностите за примена на пластиката, покажува и овој УСБ кабел во институтот Фраунхофер. Тој може да пренесува сигнали кои стигнуваат од сензорите во облеката. Така на пример може да се следат животните функции на пациентите или пожарникарите во зграда зафатена од пожар.

Оваа моно-перка е прикачена на т.н. „ехоскелет“. Сензорите препознаваат кои движења сака да ги изврши пливачот и со помош на мали серво-мотори им помагаат на рацете и нозете во изведувањето на движењата. Така не само што може да се плива како делфин, туку и многу подолго да се остане во вода.

Истиот принцип се применува и овде кај комбинезонот за цело тело. Тоа е идеално за луѓе со хендикеп, чии мускули се слаби. Но, таква облека добро би им дошла и на физичките работници при пренесување мебел и други тешки предмети, на пример кога треба да се пренесе клавир на некој од повисоките спратови.

И ова е пластика, површина која ја отфрла нечистотијата. Може да се употреби на пример како заштита од чкртање по ѕидови. Тоа може да им заштеди многу пари на сопствениците на куќи и на железниците, чии возови се често предмет на таков вандализам.

Овие објекти се состојат од дрвени или други природни влакна. Тоа дури и се гледа на нив. Ако погледаме подобро, се гледа сличпност со табли од иверица. Па сепак, таквата „органска пластика“ може добро да послужи во производството мебел или за обложување разни објекти.

Овој капак од автомобилскиот резервоар за гориво исто така содржи дрво. Целулозата во прав е помешана со полиетилен. Стручна агенција за обновливи суровини се залага за користење биолошки состојки во обичната пластика заради нејзино јакнење.

При добивањето целулоза, останува уште една непотребна состојка, лигнин. Тој материјал со помош на био катализатор може да се распадне на составни делови. Научниците од институтот Франхофер се надеваат дека од него можат да создадат нови полимери, како основа за нов вид пластика.

Органските материи имаат многу поголема можност за примена ако бидат распаднати на молекуларните составни делови. Таквите влакна од полиактид, еден полимер на млечната киселина, се произведени од отпад од пченка. Ваквите влакна можат да бидат употребени и во медицината, а од нив може да се прави и облека.

За производство на пластика можат да послужат дури и оклопите на ракови. Тие содржат хитин, кој е добра состојка за нови полимери. Така може да се решава и еден еколошки проблем. Имено, отпадот од исчистените ракови кој завршува на депониите не само што предизвикува непријатна миризба, туку создава и гасови штетни за здравјето.

Овој сунѓер делумно е создаден од испуштените гасови од една електрана. Со помош на специјален катализатор од Бајер, одвоен е јаглеродниот диоксид. Од него научниците создаваат нови полимери. Предноста на постапката со катализаторот е што се троши малку енергија.

Сунѓерот од јаглероден диоксид веќе за неколку години би можел да се најде во нашите домови. Ова е лабораториска постројка во Леверкузен каде веќе се произведува. Од 2015. година би можело да следи сериско производство.

Околу 200 милиони луѓе во светот се директно соочени со загаденост на животната околина. Тешки метали ја загадуваат почвата, хемиски остатоци во воздухот, или токсичен електронски смет во реките. Ова се само неколку примери од извештајот на фондацијата Зелен крст.

Тони сателитски антени и расипани телевизори се нафрлани во втората по големина депонија на електронски отпад во Западна Африка. Во извештајот оваа депонија е рангирана како едно од најзагадените места во светот. Палењето на жиците, со што се одвојува драгоцениот бакар од пластиката, го прави овој електронски смет особено опасен поради тоа што се ослободува олово во околината.

Водата во реката Ситарум е околу илјада пати позагадена од вообичаената вода за пиење и содржи огромни количества на алуминиум и железо. Околу 2.000 фабрики ја користат реката како извор на вода и го фрлаат својот индустриски отпад во неа. Реката во истовреме е и извор на живот за милиони луѓе.

Џержинск е еден од најважните центри на руската хемиска индустрија. Меѓу 1930. и 1998. година, околу 300 илјади тони хемиски отпад не биле правилно отстранети. Хемиските супстанци ги загадиле подземните води и воздухот. Просечниот животен век на жените во регионот е 47, а на мажите 42 години.

До денес, Чернобил важи за најголемата нуклеарна катастрофа во историјата. На 25 април 1986 година, тестовите во централата доведоа до фатални последици - до денес никој не живее во радиус од 30 километри. Почвата околу централата се‘ уште е загадена и го загрозува производството на храна. Многу луѓе околу Чернобил заболеа од леукемија.

Хазарибах има повеќе фабрики за кожа отколку каде било во Бангладеш. Мнозинството од нив користат стари и неефективни методи поради што секојдневно се влеваат 22 илјади литри токсичен отпад во реката Буриганга- најважниот извор на вода за главниот град Дака. Многу луѓе страдаат од болести на кожата и на дишните патишта поради карценогените материјали.

Во Кабве, вториот по големина град во Замбија, голем број деца страдаат од зголемено ниво на олово во крвта. Веќе цел век, рудниците за олово во воздухот ослободуваат тешки метали кои паѓаат на почвата во и околу градот.

Калимантан му припаѓа на индонезискиот дел од островот Борнео и е особено познат по своите златни рудници. За да го прочистат златото многу рудници користат жива, со што се ослободуваат илјадници тони отровни материи во животната околина и во подземните води секоја година.

Околу 5.000 фабрики го исфрлаат својот отпад во реката Матанца-Риачуело. Хемиските производители можат да бидат обвинети за повеќе од една третина од загадувањето на водата. Водата содржи високи концентрации на цинк, олово, бакар, никел и други тешки метали. Во овој регион населението страда од цревни и белодробни заболувања.

Делтата на реката Нигер е густо населен регион во Нигерија и дом за околу 8 проценти од севкупното население. Но регионот е тешко загаден бидејќи нафтата и хидрокарбонатите ја трујат почвата и питката вода. Во просек, секоја година околу 240 илјади барели нафта се излеваат во делтата на Нигер поради несреќи и вооружени напади.

Во Норилск, руски индустриски град, околу 500 тони бакар и оксиди на никелот, како и 2 милиони тони оксидати на сулгфурот се испуштаат во воздухот. Загаденоста на воздухот е толку екстремна што просечниот животен век на работниците во фабриките е 10 години понизок од просекот во Русија.