Фолкер Каудер, интимусот на канцеларката, изненадувачки ги загуби изборите за шеф на пратеничката група на Демохристијаните. Сега е само прашање кога ќе падне и Ангела Меркел, коментира Инес Пол
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Kappeler
Реклама
Шефовите на пратеничките групи се посебно успешни ако работат незабележливо. Во германскиот партиски систем тие се задолжени да изнаоѓаат мнозинство за претседателот на партијата. Доколку претседателката на партијата е истовремено и канцеларка, тогаш шефот на пратеничката група со својата работа и овозможува на владата да работи без странични ветрови. Толку за теоријата.
Во пракса, ветровите околу актуелната германска Влада се сѐ посилни. Уште и долгите коалициски преговори беа следени со интриги, оставки и опасност од повторување на изборите која висеше како Дамоклов меч. Денес, една година по изборите, само е прашање на време кога коалицијата ќе се распадне, а Германија ќе мора да тргне во потрага по нова влада.
Не е работата само во тоа што трите владејачки партии се расправаат како кочијаши и што поради интерните игри на моќ го прокоцкаа остатокот од довербата во населението.
Сега Ангела Меркел го загуби мнозинството и во сопствениот табор. Нејзиниот долгогодишен интимус и вечен шеф на пратеничката група Фолкер Каудер е поразен на изборите за шеф на фракцијата во Бундестагот- тоа е еднакво на револуција на дворот на канцеларката. Се води кон само едно сценарио: нови избори на кои Христијанско-демократската унија ќе настапи без Ангела Меркел, откако таа цели 13 години беше на кормилото на Германија и Европа.
Изборот на во пошироката јавност непознатиот финансиски експерт Ралф Бринкхаус за шеф на пратеничката група се случи токму во моментот кога Доналд Трамп пред Генералното собрание на ОН по којзнае кој пат вербално ја напаѓаше Германија. Тие две паралелни случувања фрлаат бизарно светло на состојбата на најголемата европска стопанска сила.
Изгледа дека премногу пратеници на актуелниот состав на Бундестагот не ја сфаќаат сериозноста на ситуацијата. Нив ги бираа граѓаните и граѓанките за да се залагаат за добробитта на земјата. Не ги бираа за со недели да апстинираат од вршење на власта додека се расправаат за тривијалноста и лични местенки и со тоа да ја засилуваат десно-популистичката Алтернатива за Германија.
Од првиот ден на оваа влада и недостава заеднички политички проект, но уште повеќе способна политичка фигура од формат потребен за Германија одговорно да се води низ тешки времиња. До овој историски вторник единствената сигурна величина беше Ангела Меркел, која го одвлекуваше вниманието од длабокиот јаз во владејачката коалиција и во сопствените редови.
Со тоа е сега завршено. Пратениците на Христијанско-демократската унија и на баварската Христијанско-социјална унија во вторникот не го набркаа само Фолкер Каудер- тие јавно ја демонтираа сојузната канцеларка. Сега веќе не е прашање дали е Меркел пред крај на кариерата, туку само колку брзо ќе падне. На тоа ќе се радуваат и АфД и Доналд Трамп.
Фолкер Каудер ја загуби довербата на демохристијанските пратеници во БундестаготФотографија: picture-alliance/M.Schreiber
Инес ПолФотографија: DW/P. Böll
Пријателите и непријателите на Меркел
Во потрагата по „европско решение“ за миграциската криза, на Ангела Меркел ѝ се потребни сојузници меѓу шефовите на влади во ЕУ. Но, сојузници има сѐ помалку, а некои настапуваат се поодлучно против неа.
Фотографија: picture-alliance/AP Photo/O.Matthys
Партнер
Ако постои политички пријател на сојузната канцеларка, тогаш тоа е францускиот претседател Емануел Макрон. И тој, како и Меркел, сака европско решение, зашто исто така се плаши за опстанокот на ЕУ. Баварската ЦСУ пак верува дека Макрон ја поддржува Меркел зашто го „купила“ со финансиско-политички отстапки.
Фотографија: picture-alliance/Tass/dpa/M. Metzel
Хуманист полн со разбирање
Новиот шпански премиер Педро Санчез постапи во согласност со политиката на Меркел, дозволувајќи во неговата земја да пристигне брод со африкански бегалци, одбиен од владата на Италија. Толкава доза хуманост е ретка деновиве. Но, социјалистичкиот политичар сепак нагласи дека на неговата земја ѝ е потребна помош во совладувањето на миграцијата.
Фотографија: Getty Images/AFP/J. Soriano
Посредник
Холандија е трговска нација, отворените граници во ЕУ се многу важни за Холанѓаните. Во тоа премиерот Марк Руте се согласува со Ангела Меркел. Од друга страна, расположението во неговата земја во меѓувреме е повеќе антимигрантско. Руте воопшто не сака во ЕУ да влезат лица кои немаат право на азил. Во тој контекст, тој би можел да преземе улога на посредник.
Фотографија: Reuters/F. Lenoir
Тактичар
Меѓу Ангела Меркел, демохристијанка и левичарот Алексис Ципрас постојат огромни идеолошки разлики. А сепак грчкиот премиер се залага за „европска солидарност“ во решавање на миграциската криза и лично ја поддржува Ангела Меркел. Причина за тоа би можело да биде разбирањето кое Меркел го покажа во контекст на грчката криза - Ципрас се надева на нови отстапки.
Фотографија: Reuters/A. Konstantinidis
Радикал
Данецот Ларс Леке Расмусен не изгледа како радикал, но е радикален по прашањето на миграцијата. Данската влада спроведува строга политика на „застрашување“ на азилантите, построга отколку другите земји. Расмусен прв ја лансираше идејата за прифатни центри надвор од ЕУ. Тој не сака прераспределба на азиланти во земјите членки на ЕУ.
Фотографија: imago/Belga
Противник
Австрискиот канцелар Себастијан Курц се однесува љубезно кон Ангела Меркел, но не го крие длабокото несогласување кон нејзината либерална бегалска политика. На друга страна, Курц одлично се согласува со противниците на Ангела Меркел на внатрешнополитички план - министерот за здравство Шпан и министерот за внатрешни работи Хорст Зехофер, како и баварскиот премиер Маркус Зедер.
Фотографија: picture-alliance/dpa/P. Kneffel
Притиснат
Непартискиот италијански премиер Џузепе Конте е еден од најтврдите ореви за Меркел. Конте никако не сака да прифати (вратени) бегалци, првпат регистрирани во Италија. Притисок врз него врши пред сѐ италијанскиот министер за внатрешни работи Матео Салвини од ксенофобната Лега: „Ние не можеме да прифатиме веќе ни едно единствено лице“. Со такви изјави, во Италија расте популарноста на Лега.
Фотографија: picture-alliance/ZumaPress
Незаинтересиран
Никој толку жестоко не ја критикуваше политиката на отворени граници на Ангела Меркел како унгарскиот премиер Виктор Орбан. За него, кризата е проблем на Меркел, а не негов. Тој воопшто не отпатува на мини-самитот за бегалците, за разлика од другите лидери на т.н. Вишеградска група (Чешка, Словачка, Унгарија и Полска). Сите тие категорично одбиваат прераспределба на бегалци.
