Доколку Груевски не успее да обезбеди мнозинство, мандатот треба да го добие СДСМ, а не повторно некој друг од ВМРО-ДПМНЕ, предупредуваат експерти и политичари, по изјавите кои се повикуваат на случај од 1992 година.
Реклама
Како што се наближува рокот до кој мандатарот Никола Груевски треба да соопшти дали обезбедил мнозинство што ќе поддржи нов владин состав, повторно се множат „правни толкувања“, според кои, ако тој не успее, тогаш мандатот треба да го добие некој друг од истата партија. Ваквото толкување кое најчесто доаѓа од правници блиски до власта, создава сомнеж дека постои сценарио мандатот за состав на влада неограничено да се дофрла како топка од еден до друг играч, во истиот тим. Дипломатски извори за порталот МКД уште пред две недели изразија сомнеж дека во случај Груевски да не обезбеди мнозинство, не е исклучено уште некое „изненадување“ од претседателот на државата Ѓорге Иванов.
„Кој може да гарантира дека Иванов потоа мандатот нема да му го даде на другиот Никола од ВМРО-ДПМНЕ, па на третиот Никола од партијата?“, потенцирале тие, укажувајќи дека таквата можност го става ВМРО-ДПМНЕ во многу комотна ситуација, бидејќи цело време ќе функционира актуелната влада, што на партијата ѝ оди во прилог.
Лажни дилеми
Според уставни експерти, мандатот не е топка за нови и неограничени разигрувања во ист тим, и лажни се дилемите кому да му се довери мандатот за формирање влада, доколку во тоа не успее мандатарот од партијата со најголем број добиени пратенички места. Потенцират дека Уставот предвидува мандат да добие тој што може да обезбеди парламетарно мнозинство. Оние кои ќе успеат да обезбедат 61 пратеник тоа треба да му го предочат на Иванов, а тој е должен да го даде мандатот.
Други пак тврдат дека Уставот не предвидува можност да се врати мандатот, што значи дека е неповратен, па оној што го добил или мора да состави влада или да се оди на нови избори.
„Но, ако мандатарот не успеал да обезбеди мнозинство, тогаш нема ни мнозинство што ќе гласа за распуштање на парламентот и за распишување нови избори“, вели поранешниот претседател на Собранието, Стојан Андов, и потенцира дека во таква ситуација јасно е дека мандатот треба да ѝ се довери на второрангираната партија според бројот на освоени мандати, во случајов на СДСМ.
Дел од аналитичарите се осврнуваат и на тесните изборни резулати, според кои разликата во гласови меѓу победничката и второрангираната изнесува само еден отсто од гласачкото тело. Според нив, тоа целосно ги релативизира досегашните уверувања дека победникот „по дефиниција“ ќе може да состави влада, бидејќи силата на ваквите речиси изедначени резултати, таквиот исход го прави сосема неизвесен.
Нема преседан
Застапниците на ставот дека мандатот треба да сврти неколку кругови во ВМРО-ДПМНЕ, се повикуваат на „преседанот“ од 1992 година, кога Петар Гошев го вратил мандатот, па тој му бил доделен на Бранко Црвенковски.
„Не постои таков преседан“, дециден е Андов.
„Љубчо Георгиевски тогаш не успеа да обезбеди мнозинство и мандатот му беше даден на Петар Гошев. Гошев обезбеди мнозинство, но лично се повлече заради несогласување околу поделбата на местата. Така што, тогаш беше во прашање само персонално повлекување на мандатарот. Мнозинството веќе си беше обезбедено“, потенцира Андов.
Неоснованоста на тезата за „преседанот“ ја потврдува и тогашниот мандатар.
„Очигледно, трагикомичните приказни во Македонија немаат крај. Слушам повеќе шпекулации, како врз основа на некаков 'преседан' од првите парламентарни избори, ќе можело ВМРО-ДПМНЕ повторно да го добие мандатот, згора на тоа и во недоглед, додека не му успее или не предизвика повторување на изборите“, вели Петар Гошев.
„Не постои преседан од деведесеттите кој би можел да им послужи како изговор за некое евентуално, флагрантно кршење на Уставот. По првите парламентарни избори, беше формирана експертска влада поддржана од сите партии во парламентот. Таа одвај издржа неполни две години. Потоа, сите сфатија дека мора да се формира јасна политичка влада. ВМРО-ДПМНЕ на чело со Георгиевски, немаше партнери со кои нивната бројка од 38 пратеници ќе ја искачи на 61. Затоа мандатот стигна до СДСМ, со одлука на Централниот одбор - мандатар да бидам јас. Јас го вратив мандатот како личност, од причини за кои, генерално, сум зборувал. Значи, ВМРО-ДПМНЕ, во тој период ниту имаше мнозинство за состав на влада, ниту мнозинство за блокирање состав на влада од други политички субјекти, ниту да предизвика повторување на изборите. Затоа, мандатот можеше да остане кај СДСМ, зашто само тој во моментот имаше партнери кои сакаа да коалицираат со него и да формираат мнозинство“, потсетува Гошев.
Вели дека во тие настани немало прекшување на ниту една уставна и законска одредба и дека единствено бројките во парламентот ги диктирале одлуките за конституирање на Владата.
„Доколку Груевски не успее да обезбеди поддршка од 61 пратеник, сакам да верувам дека Иванов има барем две зрна сол во главата и дека нема да се излизга влегувајќи во авантура на флагрантно кршење на Уставот. Доколку пак се обиде да направи и таква глупост, дури тогаш ќе имаме вистински обид или случај на пуч во државата“, вели Гошев.
Токму во последната изјава на комесарот Хан за „уставно мнозинство“, аналитичарите препознаваат директна порака да не се влегува во состојба на правни импровизации, односно да се обезбеди уставна можност да се ефектуира мнозинската волја на гласачите преку партијата, односно партиите кои се во состојба тоа мнозинство да го обезбедат.
Кој е кој во македонската политика
Предвремените парламентарни избори нема да понудат многу нови лица на македонската политичка сцена. Главната битка ќе ја водат ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ со своите коалиции. Изненадувања се можни во албанскиот политички блок.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Ѓорге Иванов- претседател на државата
Иванов е на средината на својот втор мандат. Некогаш почитуваниот професор на Правниот факултет во политиката често е предмет на остри критики, а и самиот е извор на бројни контроверзи. Ќе остане запаметен по амнестијата за сите политичари против кои се водеа постапки, по што избувнаа масовни протести. Во јуни 2016 година, по силен домашен и меѓународен притисок, Иванов ја повлече аболицијата.
Фотографија: picture-alliance/AA/M. Sulooca
Никола Груевски - ВМРО-ДПМНЕ
Беше избран за премиер во 2006 година како млад технократ кој најавуваше „Преродба“ на државата. Кормилото на ВМРО-ДПМНЕ го презеде во 2003. Боксер во детството, брокер во младоста, во меѓувреме стана политичар со најдолг премиерски стаж. Во јануари 2016 ја напушти функцијата жестоко притиснат по скандалот со прислушкувањето. Изборите во декември ќе ја одредат неговата, не само, политичка судбина.
Фотографија: Getty Images/AFP/R. Atanasovski
Зоран Заев - СДСМ
Скандалот со прислушувањето го издигна Заев во водач на фронтот против власта. Долги години мина во сенка на Бранко Црвенковски во СДСМ, кој го аболираше за „случајот Глобал“, а Заев му се одолжи со времено „греење“ на партиската фотелја. Од 2005 е градоначалник на Струмица, а во мај 2013 беше избран за претседател на СДСМ. Неговата амбиција е градоначалничката функција да ја замени со премиерска.
Фотографија: DW/K. Ozimec
Али Ахмети- ДУИ
Ахмети во 2002 година ја замени воената униформа на ОНА со интегративниот „костум“ во ДУИ. Со исклучок на периодот од 2006 до 2008 година, неговата партија е постојан придружник во сите македонски влади. Ниту скандалот со прислушкувањето не го убеди да ја раскине коалицијата со Груевски. Гласањето за некои клучни закони во Собранието укажува дека Ахмети му останува верен на Груевски и натаму.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Мендух Тачи - ДПА
Иако формално, тој и неговата партија се во опозиција од 2008 година, прислушуваните разговори и начинот на делување на ДПА укажуваат дека Тачи е во постојан дослух со врвот на ВМРО-ДПМНЕ. Долги години во сенка на Арбен Џафери, по неговата смрт во 2012 целосно ја презеде партијата. Од медиумите и опозициските политичари во земјата ја доби титулата „војвода“ поради наводната блискост со ВМРО-ДПМНЕ.
Фотографија: MIA
Здравко Савески- Левица
Докторот на политички науки веќе со години е активен во политиката, не само како член на Президиумот на Левица, туку и како синдикалец и активист за човекови и социјални права. Во политичкото „СиВи“ запишано му е и едно апсење и повеќемесечен домашен притвор под обвинение за учество во толпа. Неговата Левица најави самостоен настап на изборите, со отворена можност таквата одлука да се преиспита.
Фотографија: DW/K. Delimitov
Андреј Жерновски- ЛДП
Иако формално ја напушти лидерската позицијата во Либерал-демократската партија за да им се посвети на општинските задачи, се очекува градоначалникот на скопската општина Центар високо да котира на опозициските листи на парламентарните избори. Со победата во Центар, на изборите кои беа повеќе пати повторувани, доби шанса да стане симбол на движењето против власта.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Африм Гаши- Беса
Гаши е висок функционер и еден од иницијаторите за формирањето на Беса- партија која претендира да го урне „дуополот“ на ДУИ и ДПА кај албанската етничка заедница. Партискиот лидер Билал Касими веќе најави дека целта на партијата е да стане водечка кај Албанците, но и да иницира промена на Уставот за редефинирање на државата. Тој ги отфрла шпекулациите дека Беса се финансира од Турција.
Фотографија: Katerina Blazevska
Љубчо Георгиевски - ВМРО-НП
Поранешниот премиер и лидер на ВМРО-ДПМНЕ на политичката сцена е активен единствено во пресрет на избори. Неговата ВМРО-Народна партија долго соработуваше со опозицијата и беше критична кон власта, но во пресрет на вонредните парламентарни избори одново ја актуелизираше можноста за соработка со некогашните сопартијци од ДПМНЕ. Малкумина ќе бидат изненадени доколку тоа се случи.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Ивон Величковски - Либерална партија
Претседателот на Либералната партија се обидува да игра меѓу „два огна“ позиционирајќи ја својата партија како алтернатива и на власта и на опозицијата. Остар критичар на власта, но и на пазарењата меѓу четирите водечки партии. Бараше опозициски договор за изолација на ВМРО-ДПМНЕ по изборите, но наиде на молк. Прашање е дали самостојниот настап на изборите на ЛП ќе и донесе пратеничко место?
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Зијадин Села - Движење за реформи во ДПА
Специјалистот по интерна медицина го предводи Движењето за реформи во ДПА откако се одвои од матичната Демократска партија на Албанците и расчисти со некогашниот партиски соработник Мендух Тачи. Анкетите не и даваат големи шанси на неговата партија на изборите, но Села и натаму ќе може да управува со Струга како градоначалник.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Љубе Бошкоски- Обединети за Македонија
По излегувањето од затвор, Бошкоски не е многу активен на политичката сцена. Првите месеци ги мина во изолација, а сега најавува учество на неговата Обединети за Македонија на предвремените избори. Прашањето е само... со кого? Засега се најавува соработка со ВМРО-НП на Георгиевски, но никој со сигурност не ја исклучува можноста дека двајцата би можеле да се вратат во прегратките на Груевски.