На својата традиционална летна пресконференција, канцеларката стави до знаење дека на функцијата има намера да остане до крајот на мандатот. Таа притоа се осврна на сите горливи внатрешно и надворешно-политички теми.
Реклама
Спор во владата околу мигрантската политика, закани со оставка на министерот за внатрешни работи, Зехофер и навреди од претседателот на САД, Доналд Трамп. Ангела Меркел на традиционалната пресконференција пред летниот одмор покажа дека дури ни сето ова не може да ја исфрли од такт. Таа со смирен тон час и половина одговараше на прашањата на новинарите за најважните теми во изминатиов период.
„Тонот во рамките на политичката дебата стана поостар и доведе до губење на довербата“, одговори Меркел на едно од бројните новинарски прашања, кое се однесуваше на судирот на нејзината Христијанско-демократска унија (ЦДУ) со сестринската Христијанско-социјална унија (ЦСУ) од Баварија поради барањата на министерот за внатрешни работи Хорст Зехофер од редовите на ЦСУ, за промени во политиката кон бегалците. Тоа предизвика повеќенеделна кавга меѓу партиите на Унијата која се закануваше дури и со нејзин распад.
„Се радувам на нова средба Трамп-Путин“
Што се однесува на актуелните надворешно-политички теми германската канцеларка на пресконференцијата нагласи дека трансатланските врски остануваат „централни“ за нејзината влада и покрај тензиите со американскиот претседател Доналд Трамп. Таа не одговори директно кога ја прашаа за односот со Трамп. Трамп често ја критикува Германија поради, според негово мислење, недоволно трошење на пари за војската и за планираниот гасовод „Северен тек 2“. Германската канцеларка рече оти „поредокот на кој се сите навикнати во моментов е под силен притисок“. Сепак, додаде дека трансатланската соработка, вклучувајќи ја и онаа со претседателот на САД, е „централна за Германија и ќе продолжи да ја одржува“. Меркел уште нагласи дека нема да се откаже од мултилатералниот пристап и оти и натаму е убедена дека соработката создава ситуации во кои сите победуваат. Таа ја оцени како позитивна поканата од американскиот претседател Доналд Трамп наесен во Вашингтон да дојде рускиот претседател Владимир Путин. „Се радувам на секој состанок во кој постои дијалог, посебно кога се во прашање овие две земји. Тоа е добра работа за целиот свет“, рече Меркел на минатогодишната конференција за новинар во Берлин. Според нејзините зборови, поканата на Трамп не е мала работа со оглед на тоа дека ниту еден руски претставник не ги посетил САД од 2005 година.
Поддршка за Црна Гора
Германската канцеларка потсети оти обврска на сите членки на НАТО е колективна одбрана во случај на напад на една членка и додаде дека е задоволна што е Црна Гора во Алијансата. Американскиот претседател Трамп во изјава за „Фокс Њуз“, емитувана во вторникот, ја доведе во прашање заедничката одбрана на членките на НАТО доколку една од нив е нападната. Тој рече дека „Црна Гора е многу мала земја со многу силни и агресивни луѓе“ чија агресивност може да предизвика Трета светска војна. Меркел денеска во Берлин потсети на Членот 5 од повелбата на НАТО за заедничка заштита и одбрана во случај на напад врз една членка, додавајќи оти тоа се однесува на сите членки во Алијансата „без разлика дали се мали или големи“ земји. Според нејзините зборови, Црна Гора вложила големи напори да влезе во НАТО. „Драго ми е што Црна Гора е член“, додаде таа. Црна Гора пролетта 2017 година стана 29 земја членка на НАТО.
Пријателите и непријателите на Меркел
Во потрагата по „европско решение“ за миграциската криза, на Ангела Меркел ѝ се потребни сојузници меѓу шефовите на влади во ЕУ. Но, сојузници има сѐ помалку, а некои настапуваат се поодлучно против неа.
Фотографија: picture-alliance/AP Photo/O.Matthys
Партнер
Ако постои политички пријател на сојузната канцеларка, тогаш тоа е францускиот претседател Емануел Макрон. И тој, како и Меркел, сака европско решение, зашто исто така се плаши за опстанокот на ЕУ. Баварската ЦСУ пак верува дека Макрон ја поддржува Меркел зашто го „купила“ со финансиско-политички отстапки.
Фотографија: picture-alliance/Tass/dpa/M. Metzel
Хуманист полн со разбирање
Новиот шпански премиер Педро Санчез постапи во согласност со политиката на Меркел, дозволувајќи во неговата земја да пристигне брод со африкански бегалци, одбиен од владата на Италија. Толкава доза хуманост е ретка деновиве. Но, социјалистичкиот политичар сепак нагласи дека на неговата земја ѝ е потребна помош во совладувањето на миграцијата.
Фотографија: Getty Images/AFP/J. Soriano
Посредник
Холандија е трговска нација, отворените граници во ЕУ се многу важни за Холанѓаните. Во тоа премиерот Марк Руте се согласува со Ангела Меркел. Од друга страна, расположението во неговата земја во меѓувреме е повеќе антимигрантско. Руте воопшто не сака во ЕУ да влезат лица кои немаат право на азил. Во тој контекст, тој би можел да преземе улога на посредник.
Фотографија: Reuters/F. Lenoir
Тактичар
Меѓу Ангела Меркел, демохристијанка и левичарот Алексис Ципрас постојат огромни идеолошки разлики. А сепак грчкиот премиер се залага за „европска солидарност“ во решавање на миграциската криза и лично ја поддржува Ангела Меркел. Причина за тоа би можело да биде разбирањето кое Меркел го покажа во контекст на грчката криза - Ципрас се надева на нови отстапки.
Фотографија: Reuters/A. Konstantinidis
Радикал
Данецот Ларс Леке Расмусен не изгледа како радикал, но е радикален по прашањето на миграцијата. Данската влада спроведува строга политика на „застрашување“ на азилантите, построга отколку другите земји. Расмусен прв ја лансираше идејата за прифатни центри надвор од ЕУ. Тој не сака прераспределба на азиланти во земјите членки на ЕУ.
Фотографија: imago/Belga
Противник
Австрискиот канцелар Себастијан Курц се однесува љубезно кон Ангела Меркел, но не го крие длабокото несогласување кон нејзината либерална бегалска политика. На друга страна, Курц одлично се согласува со противниците на Ангела Меркел на внатрешнополитички план - министерот за здравство Шпан и министерот за внатрешни работи Хорст Зехофер, како и баварскиот премиер Маркус Зедер.
Фотографија: picture-alliance/dpa/P. Kneffel
Притиснат
Непартискиот италијански премиер Џузепе Конте е еден од најтврдите ореви за Меркел. Конте никако не сака да прифати (вратени) бегалци, првпат регистрирани во Италија. Притисок врз него врши пред сѐ италијанскиот министер за внатрешни работи Матео Салвини од ксенофобната Лега: „Ние не можеме да прифатиме веќе ни едно единствено лице“. Со такви изјави, во Италија расте популарноста на Лега.
Фотографија: picture-alliance/ZumaPress
Незаинтересиран
Никој толку жестоко не ја критикуваше политиката на отворени граници на Ангела Меркел како унгарскиот премиер Виктор Орбан. За него, кризата е проблем на Меркел, а не негов. Тој воопшто не отпатува на мини-самитот за бегалците, за разлика од другите лидери на т.н. Вишеградска група (Чешка, Словачка, Унгарија и Полска). Сите тие категорично одбиваат прераспределба на бегалци.