Никој во Европа не смее да остане рамнодушен на мизеријата во бегалските кампови на грчките острови. Почитувањето на човековите права е потешкиот пат,кој мора да го изодиме и во бегалското прашање, смета Димитра Кирануди
Реклама
Доскорешниот бегалски камп во Морија веќе не постои. Кампот, кој бегалците, организациите за помош, активистите и медиумите од целиот континент го опишаа како „срам на Европа“ и „пекол на земјата“, беше уништен од пожар пред две недели.
Ако истовремено со пожарот беше пронајдено и решение за проблемот со бегалците, тогаш овој крај на Морија ќе беше радосна вест - односно крај на едно црно поглавје во грчката и во европската историја.
Новиот камп е веќе подготвен
Но, во текот на изминатите неколку дена, веќе е изграден Кара Тепе, новиот камп на Лезбос, во кој веќе престојуваат повеќе од 10.000 луѓе од Морија. Се сеќаваме: досегашниот камп Морија првично беше дизајниран за скоро 3000 луѓе. Новиот камп веројатно ќе биде наликува на стариот за многу кратко време.
Пожарот во Морија и неговото целосно уништување не донесоа пресврт во политиката за бегалци. Исто како и прифаќањето на 1.553 бегалци од островите во Егејското Море од страна на Германија. Новиот камп Кара Тепе, кој исто така беше поставен со помош на УНХЦР и експресно беше прогласен за „привремено решение“, ќе го следи уште еден постојан камп на Лезбос во не толку далечна иднина - можеби дури и повторно во Морија. И ако не таму, тогаш на друг остров во Грција или на друго место на европско тло.
Проблемот на таканаречената политика за бегалци останува оној стариот и добро познат: обидот за регулирање на прашање за човековите права технички преку администрација. Токму оваа бирократизација на бегалската криза има катастрофални последици врз животните услови, а со тоа и врз човековите права на бегалците кои пристигнале таму на Морија и на другите грчки острови.
Бегалците и натаму ќе доаѓаат
Во исто време, знаеме дека војните како и насилните, хронични кризи на Блискиот исток, делови на Азија и на Африка ќе продолжат да предизвикуваат силни бегалски и миграциски движења. Луѓето во потрага по подобри услови за живот ќе седат во гумени чамци за да го преминат Медитеранот. И и ќе заглават во нехумани услови на надворешните граници на ЕУ. Ова е целосно неизбежно. Затоа што очајни луѓе кои се подготвени да направат сè за подобра иднина, секогаш ќе има. Сите ние го знаеме тоа премногу добро од историјата на Европа.
Година на бегалците
Никогаш досега не биле толку луѓе во бегство како во 2015. Голем број пристигнаа во Германија и во Европа. Тоа беше „историски тест“, рече канцеларката Меркел. Потсетување на една трогателна година.
Фотографија: Reuters/O. Teofilovski
Успеавме!
Овие млади луѓе од Сирија минаа уште една опасна етапа на нивниот пат. Пристигнаа во Грција, а со тоа и во ЕУ. Но со тоа не ја постигнаа крајната цел. Сакаат да продолжат натаму кон север, во други земји на ЕУ. Најголемиот дел од нив, во 2015, пристигнаа во Германија и Шведска.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Преку Средоземното Море
Патот кој го оставија зад себе е опасен по живот. Голем број бегалски чамци потонаа или се превртија во морето. Овие сириски деца и нивниот татко имаа среќа. Тие беа спасени од грчки рибари во близина на островот Лезбос.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Сликата која го потресе светот
Тригодишниот Ајлан Курди не го преживеа бегството. На почетокот на септември тој се удави заедно со неговиот брат и нивната мајка во водите на Егејот во обидот да стигнат до островот Кос. Фотографијата на мртвото дете го обиколи светот и предизвика шок.
Фотографија: Reuters/Stringer
Видливи крајности
Кос, на помалку од пет километри оддалеченост од турскиот брег е цел на бројни бегалци. На плажите, каде вообичаено одмораат туристи, пристигнаа илјадници бегалци, како оваа група од Пакистан.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
„Тоталниот хаос“
Но, бројни бегалци не можеа да го продолжат патот од Кос. За да заминат на копно мораа најпрво да се регистрираат. Летото состојбата ескалираше, откако властите ги сместија бегалците во еден стадион на отворено сонце и без вода, да чекаат на регистрација.
Фотографија: Reuters/Y. Behrakis
Дилемата на Европа
Речиси истовремено на север, на грчко-македонската граница, граничната полиција не им дозволуваше премин на бегалците, меѓу нив расплакани деца, раздвоени од своите родители. „Чист очај“ се вика оваа фотографија на Ѓорѓи Личовски. Таа беше прогласена за фотографија на годината од УНИЦЕФ затоа што ја прикажува „Дилемата на Европа“.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Ни ваму ни таму
Кон крајот на летото Будимпешта стана симбол за слабостите на одговорните и за омразата кон странците. Илјадници бегалци кампуваа на железничката станица во унгарскиот главен град. Унгарската влада им забрани да продолжат натаму. Многумина продолжија пеш кон Германија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. Roessler
Отворени граници
Одлуката од 5 септември им го отвори патот на бегалците: канцеларката Ангела Меркел и австрискиот канцелар Вернер Фејман заеднички одлучија да ги отворат границите. Со возови и автобуси бегалците беа пренесени во Виена и Минхен.
Фотографија: picture alliance/landov/A. Zavallis
Селфи-канцеларка
И додека бегалците со одушевување ја поздравуваа канцеларката, во Германија се ширеше незадоволство. На критиките Меркел одговори: „Доколку сега треба да се извинуваме затоа што покажуваме пријателско лице во една тешка ситуација, тогаш ова повеќе не е мојата земја“. Реченицата „Ние ќе успееме“, стана нејзина мантра.
Фотографија: Reuters/F. Bensch
Приказни во багажот
Кон крајот на септември германската полиција објави една потресна слика, која девојче бегалец му ја подарило на полицаец во Пасау. На неа се прикажани стравотиите кои ги преживеале многу бегалци, и нивната радост по пристигнувањето на безбедно.
Фотографија: picture-alliance/dpa/Bundespolizei
Драмата продолжува
До крајот на октомври во Германија пристигнаа над 750 илјади бегалци. Но бранот не престанува. Земјите од ткн. балканска рута се пренатрупани. Ги затворија границите. Само Сиријци, Авганистанци и Ирачани смеат да минат. Во знак на протест некои бегалци си ги зашиваа усните.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Крајот не е на повидок
„Помогни ни, Германијо“, пишува на плакатите на овие луѓе на границата со Македонија. Зимата пристигна во Европа, а илјадници бегалци, меѓу нив и многу деца, останаа на ничија земја. Во меѓувреме и Шведска- земја на која се надеваа бегалците- воведе гранични контроли. Во 2016 година, ЕУ очекува уште три милиони бегалци.
Фотографија: Reuters/O. Teofilovski
12 фотографии1 | 12
ЕУ постојано повторува дека мора да се најде „европско решение“ за мизеријата на бегалците што е можно поскоро. Но, оваа заедничка линија не е ни исцртана и никој во политиката сериозно не верува во тоа. Затоа овие политичари не убедуваат никого. Зборовите „солидарност“ и „човекови права“ станаа шупливи фрази за политичката класа во Европа и се чини дека немаат повеќе значење. Граѓаните - особено младите - го чувствуваат ова, и не допуштаат да бидат измамени. .
Предавство на историското наследство на Европа
Европа - свесно или несвесно - тргна по патот на изолација, одвраќање и страв од „другите“ и со тоа ја губи својата суштина. И ја заборава сопствената историја, своето историско наследство: неговите мрачни страни, но исто така и Просветителството, револуциите, долгите борби за слобода, човекови права и владеење на правото.
Опасна авантура: патот на бегалците од Сирија до Германија
Бегајќи од воените ужаси, многу сириски бегалци преземаат извонредно ризичен и долг пат до Европа, кој често ги става нивните животи во опасност. Преглед на најопасните станици на тој пат.
Фотографија: picture-alliance/dpa/N. Armer
Сирискиот ужас
Повеќе од 240 илјади луѓе се убиени од почетокот на конфликтот во Сирија во 2011 година, а милиони ги напуштија своите домови. Очајни, многу од нив се одлучуваат со воз или пеш, често и со плаќање на трговци со луѓе, да стигнат на сигурно во Европа. На фотографијата: потрага по преживеани во Дамаск по бомбардирање од страна на владините сили.
Фотографија: picture-alliance/A.A./M. Rashed
Прва станица: Турција
Некои Сиријци кои пристигнуваат во регионот на Измир се сместуваат во хостели пред да го продолжат патот кон Европа, а повеќето мораат да живеат на улици или во паркови, како ова девојче кое спие на улица во Измир.
Фотографија: picture-alliance/AA/E. Atalay
На пат кон Грција
Откако ќе ја напуштат Турција, бегалците се надеваат дека ќе стигнат до Европа преку Грција. На оваа офотграфија, група бегалци во гумен чамец патуваат кон островот Кос.
Фотографија: Reuters/A. Konstantinidis
Кон континентална Европа
Девојче од Сирија спие под патничко седиште на траектот кој ги превезува бегалците од островот Кос кон пристаништето Пиреа. Оттаму, илјадници бегалци секојдневно го продолжуваат патот на север кон границата со Македонија.
Фотографија: Getty Images//W. McNamee
Затворени граници
Минатиот месец Македонија прогласи вонредна состојба и најави дека ќе ја мобилизира армијата за да го спречи напливот на бегалци на својата јужна граница. Откако ќе ја минат границата на бегалците им претстои вистинска борба за да се качат во возот кој ги превезува кон Србија на станицата во Гевгелија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G. Licovski
Одмор во Белград
Бројот на бегалците кои поминуваат низ Македонија и Србија се зголемува. Белград често се користи како место за одмор. Според Меѓународната организација за миграции, во првата половина на 2015 година, 160 илјади бегалци минале низ земјите на Југоисточна Европа.
Фотографија: picture alliance/dpa/T. Brey
И Унгарија е преоптоварена
Законодавците во Будимпешта ги зголемија казните за илегално минување на границата, а полицијата постојано се судира со бегалците кои сакаат брзо да ја напуштат земјата. Унгарија тврди дека ги применува ЕУ-правилата, но илјадници бараат да бидат пуштени да продолжат натаму... кон Германија.
Фотографија: Reuters/B. Szabo
Топло добредојде
Илјадници бегалци пристигнаа во Австрија и Германија откако со денови беа заглавени во Унгарија. Многу жители на Минхен ги пречекаа на железничката станица и се обидоа да им помогнат колку што можат.
Фотографија: picture-alliance/dpa/N. Armer
8 фотографии1 | 8
Ние, помладите генерации, се родивме во времиња кога сето ова се зема здраво за готово. Но, тоа не се подразбира само по себе. Почитувањето на слободата, човековите права и владеењето на правото се потешкиот пат што треба да го изодиме и за бегалското прашање. Секој од нас. И, не смееме да заборавиме дека секое исчекорување од овој тежок пат може брзо да се претвори во нова „срамота за Европа“.