Во некои делови на светот пристапот до свежа вода се зема здраво за готово, но всушност е луксуз. Свежата вода учествува со само 2,5 проценти од вкупниот волумен на Земјата, а повеќе од половината од неа е мраз. Земјоделството користи 70% од употребливата вода. До 2050, две-третини од светското население ќе страда од недостаток на вода, што пак ќе има одраз врз сите аспекти на човековото живеење.

Трката по земјиште расте низ целата планета. Со растот на светското население, корисното земјиште се намалува, а квалитетот му опаѓа. Екстремните временски услови поради климатските промени само го забрзуваат ефектот. Земјите со бројно население, а малку обработливо земјиште, како Кина и Саудиска Арабија, веќе бараат земјиште во Африка. Земјиштето се смета за ново „злато“.

Фосилните горива секако треба да најдат места на најретките светски ресурси затоа што не можат да бидат надоместени. Денешната потрошувачка ќе доведе до нивно исцрпување. Тоа може да биде голем предизвик за држави како Ирак или Либија кои традиционално поседуваат големи резерви на нафта и природен гас.

Истото важи и за јагленот. Дури и земји како Германија се уште не се откажуваат од овој загадувачки извор на енергија. Но резервите се тенчат. Во Полска, резервите на лигнит во рудниците ќе се потрошат до 2030 година. Тврдиот јаглен можеби ќе потрае подолго, но не предолго, предупредуваат експертите. Оттука, земјата ќе мора да се откаже од јагленот набрзо- дури и ако тоа многу боли.

Доколку ги погледнете пустините, песокот се чини бескраен, но неговата природна репродукција всушност е бавен процес. Песокот е обновлив ресурс, но толку масовно се користи во градежништвото што природата нема време да го репродуцира. Во регионите во развој, како во источна Африка, каде населението ќе се удвои до 2050 година, песокот може да стане баран ресурс.

Неодговорното однесување кон живите суштества на планетата доведе неколку видови до граница на исчезнување. Животните насекаде се сметаат за ресурс на човештвото, но повеќе видови веќе се на граница целосно да исчезнат. Доколку нивната експлоатација продолжи, ќе биде загрозено и човештвото.

Се чини дека се се распаѓа и дека веќе ништо не може да се стори за да се спречи црната иднина. Но, на располагање се уште имаме време, малку, но сепак вреден ресурс. Некои тврдат дека климатските промени се уште можат да бидат спречени доколку се преземе акција во следните 12 години. И барем еднаш можеме да го користиме ресурсот до крај. Нема веќе време за чекање.