Во 1163 година, парискиот бискуп Морис де Сули издал налог за изградба на катедрала. Локацијата во средиштето на Париз не е избрана случајно. Претходно, на истото место постоел римски храм. Изградбата се растегнала повеќе од два века и преживеала неколку грабежи. Прв бил изграден делот за црковниот хор. Во 1220 година била одржана првата богослужба.

За изградбата на катедралата беше специјално создадена нова улична мрежа. Бискупот Морис де Сули со градбата од светол варовнички камен на осторовот на реката Сена сакал да постави пример. 69 метри високите кули близначки, пак, биле направени од скапи материјали и требало да изгледаат драгоцено. За тоа биле собрани многу пари од парижаните како доброволен прилог.

Во наредната градежна фаза, изграден е главниот брод на црквата, чиј покрив сега беше зафатен од огнената стихија. Импозантни се двете рамни кули. Иако Нотр Дам е најпосетувано здание во француската престолнина, државата издвојува премалку пари за нејзино одржување. На многу места градежниот материјал се распаѓаше.

Најверојатно, поправките на покривот се причина за пожарот. Уште во минатата година, на 850-тиот роденден на Нотр Дам, се покажа дека сводовите се изедени од дождовите, ветриштата и загадувањето на воздухот. Страничните кулички мораа да бидат поткрепени. Проценетите трошоци за реновирање изнесуваа 100 милиони евра.

Катедралата е со должина од 128 метри и височина 33 метри. Францускиот писател Виктор Иго ја постави Нотр Дам во центарот на својот успешен роман објавен во 1831 година „Ѕвонарот на Богородичната црква во Париз“. Уште во оваа книга, која раскажува за Квазимодо, ѕвонарот со телесен деформитет, и неговата љубов кон Циганката Есмералда, Иго се жали на состојбата во која се наоѓа зданието на црквата.

За 850. роденден роденден, камбаните со кои Квазимодо ѕвони во романот, беа отстранети од камбанариите. Во леарница беа изработени девет нови ѕвона. На свеченото поставување на новите ѕвона, илјадници луѓе се собраа пред Богородичната црква.

Во 19 век, катедралата беше реновирана од страна на Виолет ле Дук. Тој ја придодаде и т.н. галерија на Химери. Тоа е името на камените фантастични птици и митски суштества на аглите на оградата. Туристите може одвнатре и однадвор да им се восхитуваат и на прочуените розетни прозорци на катедралата.

Внатре во катедралата ефектот на боите на розетните прозорци може подобро да се почувствува. Темно сината, но и темно црвената доминираат во спектарот на светлина. Сè во зградата се стреми нагоре - наследство на готиката. Но, дури и во подоцнежните епохи како ренесансата и барокот, црквата била доградувана и прилагодена на соодветното време. Но, готиката е доминантен стил во градбата.

Катедралата е подложена на обемни реновирања, кога на 15. април на нејзиниот таван избувнува катастрофален пожар. Покривот и високата кула во средината на главниот главниот брод се уриваат во огнената стихија. Уште додека пожарот беснее низ историските ѕидови на катедралата, претседателот Емануел Макрон ветува: „Ние заеднички ќе ја обновиме Нотр Дам".