Европскиот суд донесе пресуда дека Полска, Унгарија и Чешка го прекршиле правото на ЕУ, неспроведувајќи го Договорот за распределба на бегалците за време на мигрантската криза во 2015 година.
Фотографија: Imago/Invision
Реклама
Источноевропските држави Полска, Унгарија и Чешка со своето одбивање за прием на бегалци во 2015 година, ги прекршиле своите обврски кои произлегуваат од одлуката на ЕУ, досуди Европскиот суд со седиште во Луксембург.
Министрите за внатреши работи на ЕУ во септември 2015 година, наспротив отпорот на источноевропските држави, со мнозинство решија до 160.000 баратели на азил да бидат распределени низ целата ЕУ по принцип на квоти. На тој начин беше планирано растоварување на Грција и Италија. На крајот, од различни причини, според Европската комисија биле распределени само околу 35.000 бегалци, многу од нив во Германија. Унгарија, Полска и Чешка упорно одбиваа прием на луѓето, поради што ЕК, која меѓудругото има задача да го надгледува остварувањето на правото на ЕУ, во декември 2017 година поведе правна постапка против трите земји. Претходно, во септември 2017 година Судот ја одби жалбата на Унгарија и Словачка против одлуката за распределба.
Европскиот суд во денешната пресуда не наведе казна, за таа цел Европската комисија ќе треба уште еднаш да се обрати до него и да побара финансиски санкции, по што Европскиот суд ќе ја дреди висината на казната. Притоа ќе бидат земени во предвид тежината на прекршокот, но и економската сила на земјите. ЕУ со години е во конфликт поради политиката на азил. Државите како Грција, Италија и Шпанија на јужната граница бараат реформа на т.н. Даблинско правило, според кое за барањето за азил е надлежна државата каде барателот првпат стапнал на европско тло. Држави како Унгарија, Полска или Австрија категорично одбиваат обврска да примат баратели на азил. ЕК планира наскоро да предложи нов „миграциски договор.“
Луѓето на Балканската рута
Стотици илјади луѓе пред една година патуваа кон север преку Балканската рута. Подоцна бројот на бегалците значително се намали, но сѐ уште преку Балканот минуваат илјадници луѓе. Марија Илчева сретна дел од нив.
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Родено во бегство
„Во Грција сме од пред шест месеци. Нашето бебе е родено во Турција“, раскажуваат Ахмад и Винус. Тие доаѓаат од село во близина на Латакиа. Во руските бомбашки напади загубиле сѐ.
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Десет години бегалец
Абдуламир има 49 години. Последните 10 години овој Ирачанец живее во бегство. Во февруари 2016 дошол во Грција. „Непосредно пред грчкиот брег се појави брод на турската крајбрежна стража. Тој предизвика големи бранови. Смртно се преплашивме.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Кон Германија, „како и останатите“
„Во Бугарија стигнав вчера - преку Турција. Одам за Германија, како и останатите“, вели со широка насмевка 18-годишниот Фарман од Пакистан. „Германија е многу убава. Таму сакам да работам како готвач. Можам многу добро да готвам.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
„Кон Германија - по секоја цена“
„Србите по трет пат ме вратија назад во Бугарија. Но, ќе се обидам повторно. Одам за Германија, по секоја цена“, вели 28-годишниот Пакистанец Васим (со бела маичка). „Многу други успеаја, ќе успеам и јас.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Две семејства од Кина
Во бугарскиот бегалски камп Пастрогор доминираат млади луѓе од Авганистан и Пакистан. Таму живеат само две семејства. Тие се Монголци од Кина. И тие сакаат во Германија. Доаѓаат од Шилин Гол во автономната територија Внатрешна Монголија во НР Кина. „Постојано сме изложени на репресии поради тоа што сме Монголци.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Во Германија за да биде таксист
Патот од Пакистан до Германија го чини 6 илјади американски долари. Али (лево) е две недели во бугарскиот камп Пастрогор. Сега чека повик од шверцерот. „Морам да заминам за Германија. Мора да ја поддржувам финансиски мојата фамилија во Пакистан. Можам да возам такси.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Христијанин меѓу муслимани
„Јас сум христијанин и постојано сум навредуван од муслиманите во овој бегалски камп“, вели 22-годишниот анестезиолог од Иран. „Можам да си претставам да живеам во Бугарија. Само морам задолжително да се тргнам од луѓето со поинаква вера. Тие ми додеваат.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
„Вратете ме назад“
„Please, Mister, please, deport. Pakistan“, го моли овој човек (десно) раководителот на сместувалиштето за бегалци во Пастрогор. Неговото дете тешко се разболело и тој бара да го вратат кај него. „Патувањето за Европа беше грешка“, вели тој. Не е единствениот што мисли така. Назад сакаат и некои бегалци од Авганистан.
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Тепан од полицајци
Хорам од Пакистан неколку дена е во бегалскиот камп во српскиот град Суботица. Тој веќе се обидел да ја мине границата со Унгарија. „Таму бев брутално истепан од унгарски полицајци. Зошто? Не разбирам.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Посредно преку Италија
Омар Хидад е во бегство 11 месеци. 23-годишниот Пакистанец во меѓувреме е во Србија. Од Суботица сака да продолжи за Италија. „Таму добиваме азил многу бргу. Потоа ќе можеме да патуваме каде што сакаме“, се надева Хидад.
Фотографија: DW/M. Ilcheva
Надеж за враќање
„Две недели сум во Келебија и се надевам дека наскоро ќе смеам да поднесам барање за азил во Унгарија“, вели ова момче од Сирија на српско-унгарската граница. „Кога војната во Сирија ќе заврши, ќе се вратам назад. Сирија е моја татковина. Моето срце ѝ припаѓа нејзе.“
Фотографија: DW/M. Ilcheva
„Меркел нѐ покани“
„Што направи госпоѓа Меркел?“, прашува ова момче од Авганистан. Тој една недела е во транзитната зона на српско-унгарската граница. „Таа нѐ покани и сега? Сега ги затвори границите. Зошто?“
