Покрај Папандреу, поттик во обидите за решавање на спорот за името дал и поранешниот албански премиер, Фатос Нано. Неговата посета на Македонија не беше јавно објавена. Наскоро се очекува охрабрување и од т.н. тешкаши.
Реклама
Влегувањето на разговорите за името во најжешката фаза, особено пред Самитот ЕУ-Западен Балкан, на чии маргини ќе се реализира средбата Заев-Ципрас, резултира со фреквентни политички активности во Скопје и Атина. Во оваа фаза доминираат „средбите за охрабрување“, од кои дел се јавни, дел остануваат зад сцената. Во контекст на охрабрување за решавање на спорот, како клучна се смета средбата на германската канцеларка Ангела Маркел со грчкиот и македонскиот премиер, која, неофицијално се очекува да се одржи во Софија. Претходно, со цел да се поттикне успехот во преговарачкиот процес, серија средби оствари и поранешниот грчки премиер, сега лидер на Сегрчкото движење на демократските социјалисти и на социјалистичката интернационала, Јоргос Папандреу, меѓу кои една и со македонскиот министер за надворешни работи Никола Димитров, минатиот викенд во грчкиот град Сунио.
Координирано охрабрување?
И додека таа средба беше јавна, во истиот период во Македонија се одржале уште неколку, но без истиот предзнак. Станува збор за посетата на Македонија од страна на поранешниот албански премиер и поранешен лидер на Социјалистичката партија, Фатос Нано. Како што тврдат за ДВ домашни политички извори, Нано во текот на изминатиот викенд се сретнал со неколку македонски политичари. Неофицијално дознаваме дека тој имал средба со премиерот Зоран Заев, со поранешниот лидер на СДСМ и негов пријател, Бранко Црвенковски, со лидерот на ДУИ, Али Ахмети, со претседателот на парламентот, Талат Џафери и со неколку други политичари.
Нано во Скопје имал набиена агенда, но не помалку и во Зајас. Повеќе од шест часа траела средбата Нано -Ахмети во домот на лидерот на ДУИ. Според нашите извори, темите на разговор биле актуелните разговори за спорот за името, очекувањето тие да завршат со успех, со оглед дека решението на проблемот е клучно за деблокирање на интеграциските процеси на Македонија.
Според познавачите на состојбите, посетата на Нано се смета за корисна, бидејќи тој има долги пријателски врски со политичари од Македонија, но и во грчкиот естаблишмент. Веста за посетата на Нано ја пренесе единствено порталот KDPolitik, кој повикувајќи се на дипломатски извори додава дека Нано и Ахмети ја истакнале важноста на мотото „За Албанците сонцето изгрева на Запад“, што значи дека надворешно-политиката ориентација кон ЕУ и НАТО е од највисок приоритет и нема алтернатива.
Поранешниот албански премиер ја започнал својата мисија во Македонија фактички во исто време кога и неговиот пријател Папандреу минатата недела доби мандат за такви разговори, по двочасовниот состанок со премиерот Ципрас, а потоа и со шефот на дипломатијата Коѕијас. Папандреу и Нано како двајца поранешни премиери се во блиски пријателски односи и имаат влијание на политичката сцена во регионот. И самиот Папандреу (како премиер и министер за надворешни работи) во еден период имаше најдиректно искуство во разговорите за спорот за името, но во тој период не се постигна решение. Неговото искуство и добрите релации со политичарите од регионот се сметаат како фактор кој може да даде придонес во решавањето на спорот за името.
„Ако постои можност земјата да има успеси, да оди напред, потребно е да постои колку е можно поголем национален консензус. И сите имаме должност да му служиме на тоа“, рече Папандреу по средбата со Ципрас.
И Тереза Меј во Скопје
Овие средби и разговори се сметаат за корисни во фазата во која двете земји се обидуваат самите да дојдат до решение, со пријателски поттик. Но, доколку решението „заглави“, се очекува охрабрувањето да дојде и од т.н. политички тешкаши, не во форма на притисок, туку со темелно предочување што се добива, а што се губи со (не)решавањето на проблемот.
Меркел: мораме да ги решиме конфликтите на Западниот Балкан
00:58
Меѓу нив е и името на германската канцеларка Ангела Меркел, која во последниот говор одржан во Минстер се заложи за итно решавање на отворените спорови во регионот на Западен Балкан.
„Без оглед дали гледате кон Косово, Србија, Босна и Херцеговина, дали гледате на спорот за името во Македонија, гранични конфликти тука и таму, дури и Словенија и Хрватска сѐ уште разговараат за своите граници. Мораме да го решиме сето тоа, за да не постои секогаш некоја тензија, која може во секој момент да пламне“, изјави Меркел.
Неколку дена претходно таа оцени дека за време на претседавањето на Бугарија со ЕУ, премиерот Борисов постигнал успех во приближувањето на земјите од регионот кон ЕУ и дека „треба да продолжи да биде медијатор по тоа прашање“.
Според домашни извори, неспорен е ангажманот на Борисов по прашањето за решавање на спорот за името. Такви обиди се очекувани и од други европски политичари на маргините на Самитот во Софија, а веројатно и потоа. Медиумите веќе пренесоа дека веднаш по средбата Заев-Ципрас во Софија британската премиерка Тереза Меј на 18 мај ќе допатува во посета на Скопје и ќе оствари средби со државно-политичкиот врв на Македонија.
Децениски спор за името меѓу Македонија и Грција
Спорот за името меѓу Македонија и Грција траеше речиси три полни децении, и беше окончан со Преспанскиот договор. Спорот беше проследен со многу протести, блокади и вето за членството на Македонија во НАТО.
Спорот меѓу двете земји ескалираше веднаш по прогласувањето на независноста на Македонија од поранешна Југославија. Грција го блокираше приемот на земјата во ОН и признавањето од страна на Европската заедница и покрај позитивната препорака од т. н. Бадинтерова комисија.
Фотографија: Dnevnik
Забрана за зборот „Македонија“
Првичната грчка позиција на почетокот на 1990-те години беше дека во името на соседната држава не смее да се содржи зборот „Македонија“. Носители на таквата политика беа владата на премиерот Констанин Мицотакис, и подоцна особено шефот на дипломатијата Андонис Самарас. Самарас поднесе оставка и предизвика пад на владата на Мицотакис по приемот на Македонија во ОН под референцата БЈРМ.
Фотографија: Reuters/A. Avramidis
Привремената спогодба од 1995 година
На 13 септември 1995 година во Њујорк беше потпишана Привремената спогодба која требаше да води кон нормализација на билатералните односи. Претходно, на 6 јануари 1992 година, Македонија го смени државното знаме со симболот на сонцето од Вергина и Уставот во делот кој, според Грција,содржеше иредентистички позиции. Со тоа беше ставен крај и на 18-месечното трговско ембарго кон Македонија од Атина.
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Antonov
Меѓународно признавање
По спогодбата со Грција, Македонија успеа да се избори за меѓународно признавање под уставното име од 118 држави, како и да влезе во најзначајните европски и светски институции. Но, спорот остана да се влече и во децениите кои следеа. Посуштествени напори од двете страни да се реши спорот, според неофицијални информации, се направени во 2001 и 2005 година, но без успех.
Фотографија: picture-alliance/ dpa
(Нe)потребна провокација
Кон крајот на 2006 година, новата влада на ВМРО-ДПМНЕ предводена од Никола Груевски одлучи да го преименува аеродромот Петровец во Скопје во „Александар Велики“. Грција остро реагира, а спорот полека се враќа на голема врата, сѐ до целосната ескалација на самитот на НАТО во Букурешт во 2008 година.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Самитот во Букурешт
И покрај обидите на медијаторот Метју Нимиц со засилени дипломатски напори и под притисок на САД да се изнајде решение за спорот до самитот на НАТО во Букурешт, тоа не се случи. Атина го блокираше приемот на Македонија во воената Алијанса. На 3 април 2008 година, НАТО му порача на Скопје дека поканата за членство останува отворена доколку се најде компромис со Атина за името.
Фотографија: AP
Тужба во Хаг
Во ноември 2008 година, македонската влада одлучи да покрене тужба пред Меѓународниот суд на правдата во Хаг против Грција поради ветото во Букурешт. На 5 декември 2011 година, Судот пресуди во корист на Македонија и заклучи дека Грција ја прекршила Привремената спогодба. Но, во истовреме Судот заклучи дека нема правна сила да ѝ нареди на Грција да го повлече ветото.
Фотографија: MIA
Антиквизација
Процесот што започна со преименувањето на аеродромот во Скопје во 2006 година, по самитот во Букурешт доби далеку пошироки димензии. Владата на ВМРО-ДПМНЕ започна со масовно преименување на објекти и улици и изградба на проектот Скопје 201, во чиј центар се наоѓа споменикот на Александар Велики (наречен Воин на коњ). Проектот чинеше повеќе од 600 милиони евра и ѝ донесе многу критики на земјата.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Преговори во (не)пријателска атмосфера
Иако преговорите околу спорот за името продолжија и во следните години, по самитот во Букурешт, ескалираа националистичките страсти и навреди меѓу двете држави. Грција остро реагираше на билбордот (на фотографијата) на кој грчкото знаме беше претставено со свастика. На слични провокации од грчка страна, особено од страна на грчката армија, реагираа и македонските власти.
Фотографија: picture-alliance/ dpa
Чија е Македонија
И во северна Грција во меѓувреме речиси сите позначајни објекти го носат името „Македонија“. Официјалната „црвена линија“ на Атина во меѓувреме е дека мора да се најде заеднички прифатливо име за меѓународна употреба „ерга омнес“ со географска додавка. Најчесто се споменуваат придавките северна и горна кон името Македонија.
Фотографија: picture-alliance/dpa/S. Barbarousis
„Вечниот“ Метју Нимиц
Единствена константа во деценискиот спор остана американскиот правник и дипломат, Метју Нимиц. Именуван од страна на Обединетите нации за медијатор во спорот пред 23 години, Нимиц и натаму е оптимист и верува дека може да се најде решение за проблемот. Последната серија средби со политичките лидери во Скопје и Атина ја имаше во јули годинава.
Фотографија: MIA
Нов оптимизам
Смената на власта во Македонија и падот на ВМРО-ДПМНЕ донесоа нов оптимизам дека може да се најде решение за спорот. Владата на Заев по секоја цена сака да обезбеди прием во НАТО на следниот самит на Алијансата во 2018 година. Пречката за тоа и натаму останува Грција, но провејува оптимизам дека под притисок од меѓународната заедница и со нова политика во Скопје, би можело да дојде до исчекор.