Стандард: Нема опасност од Голема Албанија, туку од Русија
БГ
13 март 2017
Албанските партии во Македонија се плашат од вмешувањето на Русија и стравуваат дека се поттикнуваaт меѓуетнички тензии, пишува австрискиот „Стандард“ во викенд изданието. „Шпигел“ ги анализира регионалните интереси.
Реклама
Македонските националисти со денови тврдат дека албанските партии сакаат да направат „Голема Албанија“, пишува „Стандард“. Ваквите тврдења се поттикнуваат од руското министерство за надворешни работи, наведува весникот, и ги цитира последните соопштенија од Москва.
„Доколку ги прашате албанските политичари во Македонија, нештата изгледаат сосема поинаку. Ни потпретседателот на албанската партија Беса, Зеќирија Ибрахими, ниту шефот на ДУИ, Али Ахмети имаат каков било интерес за Голема Албанија, менување на границите или поткопување на уставните симболи. Тие сакаат само мирна промена на власта, затоа што социјалдемократите им нудат повеќе од досега владејачката ВМРО“.
„Ибрахими тоа го кажува јасно: 'За Голема Албанија нема поддршка од никого'. Тој е повеќе загрижен поради зголеменото мешање на Русија во македонската внатрешна политика. 'Моќта која ја има претседателот Иванов, ја има добиено од Москва'“.
„(...) Ова е првпат Русија да има толкаво влијание', вели Ибрахими. 'Русија ја користи кризата во Македонија за да ѝ создава проблеми на ЕУ'. Но зголеменото влијание на Русија им создава страв на Албанците. 'Затоа што Русија ја поддржува Србија, а тука сите се сеќаваат на војната на Косово'. Ибрахими смета дека решението на кризата не зависи од локалните политичари. 'ВМРО игра на тоа што знае дека администрацијата на Трамп има мал интерес тука'. 'Тие провоцираат дестабилизација'. Беса очекува поголем ангажман од Германија, затоа што ЕУ без Велика Британија е слаба. 'А слаба Европа, значи силна Русија'“.
Во изјава за „Стандард“, поведението на Иванов како „неразумно“ го критикува и лидерот на ДУИ, Али Ахмети. „Не постои Тиранска платформа, се работи за декларација која е подготвена и потпишана во Скопје. 'Рама со добра волја да ни помогне, не покани затоа што Беса не сакаа тука да потпишат“. И тој ја обвинува Русија за мешање во македонската политика.
„Русија не е задоволна поради нашата одлука да се интегрираме во ЕУ. Но, Ахмети не верува дека 'нештата отишле дотаму, властодршците да ги слушаат оние кои немаат воопшто ништо со определбата на земјата', алудирајќи на Иванов и Русија. Партијата на Ахмети, ДУИ ќе биде дел од владата предводена од социјалдемократите. Се шпекулира дека Ахмети наскоро ќе биде сменет од функцијата“, пишува австриски „Стандард“.
Кој е кој во македонската политика
Предвремените парламентарни избори нема да понудат многу нови лица на македонската политичка сцена. Главната битка ќе ја водат ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ со своите коалиции. Изненадувања се можни во албанскиот политички блок.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Ѓорге Иванов- претседател на државата
Иванов е на средината на својот втор мандат. Некогаш почитуваниот професор на Правниот факултет во политиката често е предмет на остри критики, а и самиот е извор на бројни контроверзи. Ќе остане запаметен по амнестијата за сите политичари против кои се водеа постапки, по што избувнаа масовни протести. Во јуни 2016 година, по силен домашен и меѓународен притисок, Иванов ја повлече аболицијата.
Фотографија: picture-alliance/AA/M. Sulooca
Никола Груевски - ВМРО-ДПМНЕ
Беше избран за премиер во 2006 година како млад технократ кој најавуваше „Преродба“ на државата. Кормилото на ВМРО-ДПМНЕ го презеде во 2003. Боксер во детството, брокер во младоста, во меѓувреме стана политичар со најдолг премиерски стаж. Во јануари 2016 ја напушти функцијата жестоко притиснат по скандалот со прислушкувањето. Изборите во декември ќе ја одредат неговата, не само, политичка судбина.
Фотографија: Getty Images/AFP/R. Atanasovski
Зоран Заев - СДСМ
Скандалот со прислушувањето го издигна Заев во водач на фронтот против власта. Долги години мина во сенка на Бранко Црвенковски во СДСМ, кој го аболираше за „случајот Глобал“, а Заев му се одолжи со времено „греење“ на партиската фотелја. Од 2005 е градоначалник на Струмица, а во мај 2013 беше избран за претседател на СДСМ. Неговата амбиција е градоначалничката функција да ја замени со премиерска.
Фотографија: DW/K. Ozimec
Али Ахмети- ДУИ
Ахмети во 2002 година ја замени воената униформа на ОНА со интегративниот „костум“ во ДУИ. Со исклучок на периодот од 2006 до 2008 година, неговата партија е постојан придружник во сите македонски влади. Ниту скандалот со прислушкувањето не го убеди да ја раскине коалицијата со Груевски. Гласањето за некои клучни закони во Собранието укажува дека Ахмети му останува верен на Груевски и натаму.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Мендух Тачи - ДПА
Иако формално, тој и неговата партија се во опозиција од 2008 година, прислушуваните разговори и начинот на делување на ДПА укажуваат дека Тачи е во постојан дослух со врвот на ВМРО-ДПМНЕ. Долги години во сенка на Арбен Џафери, по неговата смрт во 2012 целосно ја презеде партијата. Од медиумите и опозициските политичари во земјата ја доби титулата „војвода“ поради наводната блискост со ВМРО-ДПМНЕ.
Фотографија: MIA
Здравко Савески- Левица
Докторот на политички науки веќе со години е активен во политиката, не само како член на Президиумот на Левица, туку и како синдикалец и активист за човекови и социјални права. Во политичкото „СиВи“ запишано му е и едно апсење и повеќемесечен домашен притвор под обвинение за учество во толпа. Неговата Левица најави самостоен настап на изборите, со отворена можност таквата одлука да се преиспита.
Фотографија: DW/K. Delimitov
Андреј Жерновски- ЛДП
Иако формално ја напушти лидерската позицијата во Либерал-демократската партија за да им се посвети на општинските задачи, се очекува градоначалникот на скопската општина Центар високо да котира на опозициските листи на парламентарните избори. Со победата во Центар, на изборите кои беа повеќе пати повторувани, доби шанса да стане симбол на движењето против власта.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Африм Гаши- Беса
Гаши е висок функционер и еден од иницијаторите за формирањето на Беса- партија која претендира да го урне „дуополот“ на ДУИ и ДПА кај албанската етничка заедница. Партискиот лидер Билал Касими веќе најави дека целта на партијата е да стане водечка кај Албанците, но и да иницира промена на Уставот за редефинирање на државата. Тој ги отфрла шпекулациите дека Беса се финансира од Турција.
Фотографија: Katerina Blazevska
Љубчо Георгиевски - ВМРО-НП
Поранешниот премиер и лидер на ВМРО-ДПМНЕ на политичката сцена е активен единствено во пресрет на избори. Неговата ВМРО-Народна партија долго соработуваше со опозицијата и беше критична кон власта, но во пресрет на вонредните парламентарни избори одново ја актуелизираше можноста за соработка со некогашните сопартијци од ДПМНЕ. Малкумина ќе бидат изненадени доколку тоа се случи.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Ивон Величковски - Либерална партија
Претседателот на Либералната партија се обидува да игра меѓу „два огна“ позиционирајќи ја својата партија како алтернатива и на власта и на опозицијата. Остар критичар на власта, но и на пазарењата меѓу четирите водечки партии. Бараше опозициски договор за изолација на ВМРО-ДПМНЕ по изборите, но наиде на молк. Прашање е дали самостојниот настап на изборите на ЛП ќе и донесе пратеничко место?
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Зијадин Села - Движење за реформи во ДПА
Специјалистот по интерна медицина го предводи Движењето за реформи во ДПА откако се одвои од матичната Демократска партија на Албанците и расчисти со некогашниот партиски соработник Мендух Тачи. Анкетите не и даваат големи шанси на неговата партија на изборите, но Села и натаму ќе може да управува со Струга како градоначалник.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
Љубе Бошкоски- Обединети за Македонија
По излегувањето од затвор, Бошкоски не е многу активен на политичката сцена. Првите месеци ги мина во изолација, а сега најавува учество на неговата Обединети за Македонија на предвремените избори. Прашањето е само... со кого? Засега се најавува соработка со ВМРО-НП на Георгиевски, но никој со сигурност не ја исклучува можноста дека двајцата би можеле да се вратат во прегратките на Груевски.
Фотографија: DW/P. Stojanovski
12 фотографии1 | 12
Последици за регионот
Кризата во Македонија ја анализира и неделникот „Шпигел“ во онлајн изданието во текст под наслов „Изборни фалсификатори, уценувачи, провокатори“.
„Протестите (на поддржувачите на ВМРО-ДПМНЕ, н.з.) се најновата епизода на една државна криза во која Македонија е веќе три години и која ја води земјата се подлабоко во безвластие- иако дипломатите на ЕУ исто толку долго, интензивно и очајнички се обидуваат да посредуваат во кризата.
Со добра причина: во случај на насилна ескалација на внатрешнополитичкиот конфликт во Македонија, лесно може да се случи во него да бидат вовлечени и соседите. Овие земји би биле погодени од кризата во Македонија - или би ги следеле сопствените интереси:
Албанија и Косово: политичарите од обете земји го охрабруваат албанското малцинство во соседната земја на сепаратистички акции. Косовскиот претседател минатата недела рече дека Македонија без еднаквост за Албанците ја губи смислата и ги повика македонските Албанци 'да ја земат судбината за своите права во свои раце'.
Во Бугарија, многумина ги гледаат Македонците како етнички Бугари и се залагаат за обединување со Македонија. Бугарија повеќепати го засилуваше военото присуство на својата граница кога имаше кризи во Македонија.
Грција ја обвинува Македонија дека има претензии кон нејзината северна провинција, и со години го блокира нејзиното членство во ЕУ и НАТО.