Изјаснувањето на Сенатот на САД за спорниот кандидат за судија во Врховниот суд се пролонира, претседателот Трамп реши со случајот да се зафати Федералното истражно биро.
Фотографија: Reuters/M. McClain
Реклама
Истрагата околу обвинувањата за сексуално злоупотребување против Брет Кавано, кандидат за судија во Врховниот суд на САД, треба да се ограничи на „веродостојни обвиненија“ и ќе трае максимално една недела, соопшти преку Твитер портпаролката на американскиот претседател Доналд Трамп, Сара Сандерс.
Брет Кавано е соочен со обвинувања дека како млад човек во повеќе наврати сексуално вознемирувал и злоупотребувал жени. Една од нив, Кристине Блејзи Форд, беше сослушана во четвртокот во Комисијата за правосудство на Сенатот. Професорката по психологија на товар на Кавано во исклучително емоционалното сведочење го стави неговиот обид за силување од пред 30 години. Кавано, неколку часа подоцна, во настап исто така разбрануван од чувства, пред членовите на Комисијата ги отфрли обвинувањата на Форд.
Американскиот претседател, без оглед на критиките, не се откажува од својот посакуван кандидат. Но, огромниот притисок создаден дополнително по тесниот резултат во Комисијата за правосудство во која е дадено зелено светло за номинацијата на Кавано, расте. Републиканскиот сенатор Џеф Флејк, кој и претходно се двоумеше, се изјасни во прилог на кандидатура на Кавано, но побара истрага од страна на ФБИ, пред да гласа Сенатот и да го каже последниот збор. Со тоа сенаторот се стави на страната на Демократите, кои и претходно бараа со случајот да се позанимава ФБИ, што Републиканците го отфрлаа.
Целата постапка се одвива во исклучителен временски притисок, зашто на почетокот на ноември се одржуваат изборите за Конгресот. Исходот од гласањето е неизвесен, не се исклучува Демократската партија таму да добие мнозинство. Ако тоа се случи, а актата Кавано уште не е завршена, Демократите можат да го спречат именувањето на Кавано, а со него и мнозински конзервативно насочен состав на Врховниот суд.
Овластувањата на најмоќниот државник во светот
Шефот на Белата куќа има најголема моќ во светската политика – барем така се верува. Но, дали е навистина така? Овластувањата на претседателот на САД се ограничени. И други актери играат важна улога.
Фотографија: Klaus Aßmann
Така вели Уставот...
Претседателскиот мандат во САД трае четири години, а претседателот може да биде реизбран само еднаш. Тој е шеф на државата и шеф на владата, односно управува со извршната власт. Задача на претседателот е да ги спроведува законите изгласани од Конгресот. Претседателот како највисок дипломат може да прима странски амбасадори и на тој начин да признава држави.
Фотографија: Klaus Aßmann
Кој кого контролира?
Трите власти - законодавната, извршната и судската - се поделени и се контролираат меѓусебно. Претседателот има право да помилува осуденици и да ги назначува федералните судии, министрите во кабинетите и амбасадорите на САД - но само со согласност на Сенатот. Ова е еден од механизмите со кои законодавната власт ги контролира активностите на извршната власт.
Фотографија: Klaus Aßmann
„State of the Union“
Американскиот претседател е должен редовно да го информира Конгресот за состојбата на државата. Тоа го прави ова во годишниот „говор за состојбата на нацијата“ („State of the Union“). Претседателот нема право да предлага закони на Конгресот, но за време на говорот може да наведе своите теми и приоритети. Со тоа тој може јавно да врши притисок врз Конгресот. Но, ништо повеќе од тоа.
Фотографија: Klaus Aßmann
Претседателско вето
Претседателот може да одбие да потпише закон донесен од Конгресот и тоа всушност неговото право на вето. Конгресот може да го отфрли претседателското вето само доколку обезбеди двотретинско мнозинство во двата дома на парламентот. Во историјата на САД се познати 1.500 случаи на претседателски вета. Од нив, само 111 (7%), биле успешно надгласани.
Фотографија: Klaus Aßmann
Сива зона
Уставот на САД и одлуките на Врховниот суд не даваат јасна слика за тоа колкава моќ има претседателот. Всушност, претседателот има право на уште еден вид вето, познато како "џебно вето". Под одредени услови, претседателот може одреден закон да со „стави во торба“ и со тоа тој станува неважечки. Овој тип на вето не може да биде надгласано во Конгресот. Овој трик бил користен скоро 1.000 пати.
Фотографија: Klaus Aßmann
Наредби со сила на закон
Претседателот на САД на членовите на владата може да им наметне одреден начин на однесување. Тој издава препораки, т.н „извршни наредби“ (Executive Orders), имаат сила на закон. Сепак, тоа не значи дека на претседателот сè му е дозволено: судовите можат да ги поништат наредбите, Конгресот - да ги сопре со соодветни контра закони, а следниот претседател може да ги укине.
Фотографија: Klaus Aßmann
Конгрес...
Претседателот има право да склучува договори со странски влади, кои потоа треба да бидат одобрени со мнозинство во Сенатот. Ова може да се избегне, ако наместо договор претседателот склучи еден вид меѓувладин договор т.е. „извршен договор“ (Executive Agreement). Ваквите договори се валидни се додека Конгресот не ги оспори или не ги укине со закон.
Фотографија: Klaus Aßmann
Кој може да објави војна?
Претседателот е врховен командант на вооружените сили на САД, но војна може да објавува само Конгресот. Сепак не е многу јасно колку војска смее да испраќа претседателот во вооружените конфликти без одобрение на Конгресот. По војната во Виетнам, Конгресот го усвои следново правило: претседателот може да ги користи надлежностите се додека Конгресот не ги оспори.
Фотографија: Klaus Aßmann
Ултимативна контрола
Ако претседателот ги надмине или злоупотреби овластувањата или изврши кривично дело, Претставничкиот дом, против него може да отпочне процедура за отстранување од должноста. Досега имало два такви обиди, но и двата завршиле несупешно. Сепак, постои многу ефикасен инструмент за да се сопре претседателското самоволие: тоа намалувањето на буџетот – што е во надлежност на Конгресот.
