Широко распространета традиција е потрагата по велигденски јајца. Особено децата многу се радуваат додека ги бараат скриените шарени јајца. Тоа секогаш се прави во недела наутро, како овде во Вајмар, пред куќата на Гете, во паркот на Илм. Јајцето е симбол на нов живот.

Зајачето ги крие велигденските јајца? Нешто што биолошки нема смисла е етаблирано како обичај. Можно објаснување е дека зајачето е познато по својата плодност и поради тоа – исто како и јајцето - го симболизира животот.

Покрај зајакот, велигденски симбол е и јагнето. Од една страна, Библијата го опишува Христос како „јагне божјо“. Од друга страна, тоа потсетува на егзодусот од Египет, кога Израелитите рамките од своите порти ги бојадисувале со крв од жртвени јагниња за да бидат поштедени од ангелот на смртта.

Со силни звуци од камбаните во недела на Велигден на христијаните симболично им се пренесува пораката за Христовото воскресение. Во некои места камбаните молчат меѓу Величетврток и Велигден, бидејќи според католичката легенда, во овој период звуците „летаат“ кон Рим и се враќаат ноќта спроти Велигден.

За време на црковната велигденска миса посебна улога игра велигденската свеќа. Светлото симболично се предава од свеќа на свеќа и верниците треба да ги потсети на тоа дека Христос со своето воскреснување донел светло во темнината на светот.

Традицијата со палење оган веројатно постоела уште пред христијанството како обичај на германските племиња. Со тоа требало да се избрка темната зима и да се поздрави пролетта. Семејствата, пријателите и соседите доаѓале на полјаните или се собирале покрај реките за да палат Велигденски оган.

И велигденското тркало е предвесник на пролетта. Таквиот обичај е проширен особено во руралните области на северна Германијаи во Харц. На Велика недела се палат дабови тркала наполнети со сено и се пуштаат по удолница. Огненото тркало го симболизира сонцето.

Лужичките Срби, словенски малцинство на истокот на Германија, има своја традиција за Велигден. Во саксонското место Бауцен велигденски јавачи на мостот на мирот ја објавуваат велигденската порака, проследена со песни и молитви во околните општини.

Со оглед на тоа дека температурите за Велигден се веќе поблаги, многумина излегуваат на традиционална велигденска прошетка. Таа посебна атмосфера, „трепетниот поглед на пролетта" ја опиша поетот Јохан Волфганг фон Гете во неговото дело „Фауст". „Тука сум човек, тука смеам да си бидам јас.“