Германската национална фудбалска репрезентација на фрапантен начин ја отсликува актуелната општествена клима во земјата. Токму затоа овој тим ни е толку близок, во позитивна и во негативна смисла, коментира Јенс Турау.
Реклама
Тони Крос, „уметничкиот“ стрелец од саботата, тивкиот и кул светски граѓанин од Мадрид и Грајфсвалд, по натпреварот со Шведска изјави: „Имам чувство дека многумина во Германија ќе се радуваа ако ние денеска отпадневме од натамошно учество“. Тоа звучи како отворен предизвик.
Но, пред сѐ, ова едноставно претставува реално набљудување. Зашто, земјата е толку поделена, што Германците не можат да се усогласат дури ни околу својата репрезентација. За десничарските популисти од АфД, во неа играат премногу муслимани и луѓе со друга боја на кожата, а играчите со турски корени, свесно или несакано, вршат изборна реклама за автоктратот Ердоган. И со тоа против себе ги свртуваат и добронамерните. Тоа е Германија во 2018. година.
Економското чудо - аутсајдерот стана светски првак
Репрезентацијата и земјата отсекогаш се отсликувале меѓусебно. Во 1954.година Германија беше аутсајдер, исто како и целата земја. Тим од воени деца и повратници во крајниот меч во Берн ја победи Унгарија, големиот тим на оваа епоха. Во сеќавањата остана сликата на капитенот Фриц Валтер, како понизно и полн стравопочит го прима победничкиот покал. Ние сме повторно тука, но тивки и мирољубиви. Лекцијата е научена - никогаш повеќе војна. Можеби поврзаноста меѓу репрезентациата и народот никогаш не беше потесна од тогаш.
Потоа, во 70-те години: еден блескав Европски првак во 1972. година, симбол на подемот од овие години. Гинтер Нецер со полетни чекори, со развеана коса. Храбро кон поголема демократија. Но, веќе две години подоцна, тимот се мачеше кон титулата светски првак во сопствената земја. По подготовките во знакот на левичарскиот терор, затворен во спортскиот тренинг-логор во Шлезвиг-Холштајн. Нетцер свиткан на клупата. Во преднатпреварите - пораз против екипата на Германската Демократска Република. Револуцијата заврши.
Тони Крос- маестро на средината
01:31
По падот на Ѕидот - со години непобедливи?
Во 1990. година последниот тим од Западна Германија ја освои светската титула, значи сега се е можно. Може ли да биде поинаку, кога се случуваат чуда како пад на Берлинскиот ѕид? Франц Бекенбауер најави дека овој тим со години ќе биде непобедлив. И кај Германците тогаш преовладуваше такво чувство. А сепак, стануваше збор за заблуда. Обединувањето беше помакотрпно отколку што се мислеше, фудбалскиот тим уште еднаш стана европски првак во 1996. година, потоа репрезентација со години се клацкаше, исто како и земјата. Ерата на Кол се развлече, до 1998. година, а во годините потоа еден странски весник ја нарече Германија „болниот човек во Европа“. Теророт повторно се врати, овојпат исламистички. Невработеноста порасна.
Илустрирана историја на светските фудбалски првенства
Од германското „Чудо од Берн“, преку „Божјата рака“ на Марадона, до Зидановиот „Удар со глава 2006“. Историјата на светските фудбалски првенства е полна со незаборавни моменти. Вака ги гледа карикатуристот Херман Аксел.
Фотографија: Aczel / Edel Books
„Монтевидео, бог те видео!“
Првото Светско фудбалско првенство е одржано во Уругвај во 1930. Повеќето учесници беа од северна, централна и јужна Америка, а од Европа стигнаа само четири екипи, меѓу кои и југословенската. Во финалето домаќинот го победи вечниот ривал - Аргентина. Резултатот 4:2.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Чудото во Берн
Првото СП по Втората светска војна беше одржано во 1954 година, во Швајцарија. Најсилна екипа беше репрезентацијата на Унгарија. Во првото коло „унгарската лесна коњица“ ја совлада Германија со 8:3. Но, Германците им се оддолжија во финалето (3:2) и првпат станаа светски рпваци. Фриц Валтер (лево) и легендарниот тренер Сеп Хербергер на рамената на навивачите.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Само еднаш
Англија - „мајката на фудбалот“ - само еднаш во историјата на светските фудбалски првенства беше првак и тоа на домашен терен во 1966 година. Во финалето ја совлада Германија со резултат 4:2. И денес е спорен голот кој Англија го постигна во 101. минута. Боби Мур (на сликата со пехар в раце) и неговите соиграчи на Англија ѝ ја донесоа првата и засега единствена титула првак на светот.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Бразилска самба
Бразил во 1970 година по третпат стана светски првак. Кралот на фудбалот - Пеле (на сликата) и неговите соиграчи беа магионичари на теренот во Мексико. Во финалето ја совладаа Италија со резултат 4:1. На шест натпревари на СП, Пеле постигна 19 голови. Првпат таа година сите натпревари се пренесувани на телевизија во боја.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Бомбардер на нацијата
На СП кое во 1974 година првпат е одржано во Германија, имаше неколку премиери: „Кајзер Франц“ Бекенбауер против „кралот на тоталниот фудбал“ Кројф, Запад против Исток, нов пехар. Во финалето домаќинот играше против Кројфовата Холандија и Германија славеше со резултат 2:1. Победничкиот гол го постигна „бомбардерот на нацијата“ Герд Милер (во средина).
Фотографија: Aczel/Edel Books
Божја рака
Светското првенство во 1986. во Мексико ќе остане запаметено како шоу на аргентинската фудбалска ѕвезда Диего Марадона. Благодарение на неговата генијалност и лукавство, Аргентина по вторпат стана првак на светот. Самиот Марадона постигна убав, но според гол. На средбата против Англија, со помош на раката ја уфрли топката во голот. Марадона подоцна изјави дека тоа била „Божја рака“.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Плукање
Во 1990. Германија во Италија ја прослави третата титула светски првак. „Панцерите“ (во превод - тенкови) во финалето ја победија Аргентина со 1:0. Првенството ќе остане запаметено по неспортското однесување на Холанѓанецот Франк Рајнкард (десно) кој го плукна Руди фелер во осминафиналето. Двајцата беа исклучени од игра. Германија победи со 2:1 и се реваншираше за поразот на ЕП од 1988 година.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Зидановиот удар со глава
Во 2006 година повторно славеше Германија, која по изведувањето пенали како домаќин во финалето ја совлада Франција. Неславен момент на првенството беше кога капитенот на француската репрезентација Зидан со глава го удри Италијанецот Матераци. Исклучен е од натпреварот и тоа означи крај на неговата успешна фудбалска кариера.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Конечно титула
На СП во Јужноафриканската Република доминираше Шпанија со својата „тика-така“ игра. Шпанците во финалето ја совладаа Холандија со резултат 1:0. Победничкиот гол го постигна Андреас Ињеста (број 6 на сликата). Германија во борбата за трето место го совлада Уругвај со резултат 3:2.
Фотографија: Aczel/Edel Books
Крал на дриблинзите
На СП во 2014 годинина Аргентина ја предводеше Лионел Меси. Неговите мајсторски дриблинзи ја доведоа Аргентина до финалето, каде што ја чекаше Германија, која претходно го совлада домаќинот Бразил со 7:1.
Фотографија: Aczel / Edel Books
Екипа со четири титули
Финалната средба на СП во 2014 година се одигра пред 75.000 гледачи на стадионот Маракана во Рио де Жанеиро. Германија ја победи Аргентина со резултат 1:0 и така стана прва европска репрезентација која освоила титула на американскиот континент. На сликата се играчите на германската репрезентација кои настапија во финалето.
Фотографија: Aczel / Edel Books
Низ светските првенства - со стрип
Издавачката куќа „Едел Букс“ по повод СП во Русија во продажба пушти илустрирана историја на светските фудбалски првенства под наслов „World Cup 1930-2018“. Незаборавните моменти од 84-годишната историја се претставени со многу хумор.
Фотографија: Aczel / Edel Books
Карикатуристот
Аргентинскиот уметник Херман Аксел (Germán Aczel) својата кариера ја почна во родниот Буенос Аирес, во кој, покрај останатото, работеше и за спортското списание „Ел Графико“. На 26-годишна возраст се досели во Германија и денес живее во Минхен. Во моментов работи за реномираниот англиски фудбалски магазин „FourFourTwo“.
Фотографија: Aczel/Edel Books
13 фотографии1 | 13
А потоа дојде Летната бајка 2006. година. Светско фудбалско првенство во сопствената земја. Вистински добри и млади стрелци. Опуштено-радосно расположение, сосема нормално и дозволено стана веењето германски знамиња и гласно пеење на химната. Во тимот беа играчи со потекло од многу земји. Новата, свежа Германија, економијата зема залет. Недостигаше само една титула. Крунисувањето стигна осум години подоцна: со играчите со имиња Боатенг, Кедира и Езил успеа мајсторството: 7:1 против Бразил во полуфиналето. Интеграцијата е можна и успешна. Селфи-снимки во играчката кабина на фудбалерите со канцеларката. Новата Германија му се презентираше на светот, Берлин стана туристички магнет. Светските прваци триумфално беа дочекани во престолнината, авионот со нив кружеше над градот. До она што денес го нарекуваме „бегалска криза“, имаше уште една година. А уште двеипол години додека Доналд Трамп стана претседател на САД.
По бегалската криза - фудбалската репрезентација е под притисок
А сега? Среде турнирот, тимот доживува пресврти, се повеќе се доведува во прашање светскиот првак од 2014. година. Во Берлин канцеларката е под досега невиден притисок, против неа се дигаат нејзините сопствени луѓе. Опуштен и задоволен како во Бразил не изгледа ни нациналниот фудбалски тим, очигледно и тој е под притисок. Но, копнежот на Германците кон јасност, кон ориентација во еден непрегледен свет, јасно го отсликува ерупцијата предизвикана од голот на Крос против Шведска: постигнат во последна секунда, по грешки и неуспеси. Со помал број играчи. И против секоја веројатност.
Политиката и општеството токму тоа го загубија - желбата работите да се свртат кон добро, наспроти сите сомнежи, стравови и двоумења. Владејачкото расположение е агресивно. Можеби земјата и владата овојпат треба да земат пример од фудбалската репрезентација.
Градови и стадиони - домаќини на Светското првенство во Русија
Фудбалските навивачи од целиот свет од 14 јуни погледот го вртат кон Русија. Светското првенство во фудбал се игра во 11 градови и на 12 стадиони. Погледајте каде се одржува смотрата на најдобрите репрезентации во светот
Со околу 10,4 милиони жители, Москва е најголем град во Европа. Најпозната градба е Кремљ, каде што се наоѓа седиштето на претседателот Владимир Путин. На територијата на метрополата се наоѓаат над 600 цркви. Москва затоа често се нарекува „трет Рим“ (по вистинскиот Рим и Константинопол-Цариград). Москва е единствен град домаќин со два стадиона.
Фотографија: Picture alliance/dpa/S. Stache
Стадионот Лужњики- Москва
Сите учесници на Светското првенство би сакале да настапат тука, и тоа по можност на 15 јули, во финалниот натпревар. Стадионот е изграден во дамнешната 1956 година и тука се одржаа Летните олимписки игри во 1980 година. За Светското првенство во фудбал е реновиран и проширен, и сега тука има места за 81.000 посетители. Русија тука ќе го отвори турнирот на 14 јуни со мечот против Саудиска Арабија.
Откритие арената е отворена во 2014 година. Тоа е нов стадион на московскиот Спартак. Веројатно најпознатиот руски фудбалски клуб со години чекаше да добие свој стадион. На Купот на конфедерации тука беше одиграна средбата за трето место. На Светското првенство тука ќе се играат 4 натпревари по групи и еден во осминафиналето. Капацитетот е 45.000 гледачи.
Фотографија: Picture alliance/dpa/S. Suki/EPA
Санкт Петербург
„Најубавиот град на светот“- така за заподноруската метропола зборуваше нобеловецот Јосиф Бродски. Градот на Нева навистина заслужува да се посети. Познатиот цар Петар Велики го основал Санкт Петербург во 18 век како „капија кон Запад“. Тогаш набрзина се изградени голем број величествени палати и раскошни замоци.
Новиот стадион на Зенит е изграден на истото место каде што се наоѓаше и стариот стадион на овој клуб. Место има за 68.000 гледачи. За време на изградбата трошоците постојано растеа и на крајот изнесуваа 930 милиони евра. Германската репрезентација има убави спомени од овој стадион- тие на 12 јули 1917 година го освоија Купот на конфедерации.
Фотографија: Picture alliance/dpa/D. Lovetsky/AP
Екатеринбург
Заштитен знак на најисточниот град на домаќините на Светското првенство е овој храм, познат и како „Храм на крвта“. Изграден е 2002 година на местото на кое во 1918 година, една година по Октомвриската револуција, е убиено царското семејство.
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Becker
Централен Стадион- Екатеринбург
Стадионот во Екатеринбург досега беше со многу мал капацитет и не ги исполнуваше условите кои ФИФА ги постави пред домаќините на турнирот. Русите едноставно го зголемија капацитетот на 35.000 со изградба на дополнителна трибина на која има место за 12.000 посетители. По турнирот трибината ќе биде отстранета. На овој стадион инаку настапува ФК Урал од втората лига.
Фотографија: picture-alliance/Sputnik/V. Sergeev
Ростов Арена- Ростов на Дон
Арената во Ростов е подигната за потребите на Светското првенство 2018. Тука настапува РК Ростов, руски прволигаш. За време на градежните работи тука се пронајдени повеќе неексплодирани бомби од Втората светска војна. Во арената капацитетот е за 45.000 гледачи. Тука се играат 4 натпревари во групната фаза и еден меч од осминафиналето.
Во главниот град на република Татарстан живеат припадници на разни култури и религии- мирно и заедно. Муслимански џамии покрај православни цркви. Повеќекратниот првак Рубин е најважен спортски клуб во градот на Волга.
Камен-темелникот за овој стадион го положи лично Владимир Путин во периодот кога беше премиер на Русија. Во Арената со капацитет од 41.585 места, настапува Рубин, фудбалски клуб кој во изминатите години во повеќе наврати ја освојуваше титулата првак на Русија.
Над Волгоград, градот кој стекна тажна слава поради своето поранешно има Сталинград, бдее статуата „Мајката татковина повикува!“ Таа потсетува на победата на Црвената армија над германскиот Вермахт во Втората светска војна.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Стадион Нижни Новгород- Нижни Новгород
Оваа арена е една од девет стадиони кои се комплетно изградени за потребите на Светското првенство. Стадионот има капацитет за 45.000 гледачи. Се гради на полуостров, на местото каде реката Ока се влева во Волга. За време на турнирот, тука ќе се играат натпревари во групната фаза, еден меч во осминафинале и еден во четврт-финале.
Фотографија: picture-alliance/AP Images
Калининградски стадион- Калининград
Калининград е најзападниот град на домаќинот на Светското првенство 2018. За време на турнирот на овој стадион ќе има места за малку над 35.000 посетители, а по Првенството капацитетот ќе биде намален на 25.000. Причина за тоа: локалниот клуб ФК Балтик не може да ги наполни трибините бидејќи „ротира“ меѓу втората и третата лига.
Фотографија: picture-alliance/TASS/V. Nevar
Саранск
Заштитен знак на градот е Катедралниот храм на Свети Теодор Ушаков. Изграден во традиционален стил на православните цркви, но е стар само 13 години. Стариот храм е срушен во 1930 година, а изградбата на новиот започна во 2004 година. Во него има место за 3.000 верници.
Фотографија: picture-alliance/M. Becker
Арената Мордовија- Саранск
Арената во Саранск има капацитет од 44.000 места. Проектирана е од германскиот архитект Тим Хупе. По Светското првенство во фудбал нејзиниот капацитет ќе биде намален на 28.000 места и во иднина тука би требало да настапува локалниот клуб Мордовија кој во моментов се натпреварува во третата руска лига.
Фотографија: picture-alliance/dpa/A. Kudenko
Космос Арена- Самара
Овој стадион во Самара изворно беше планиран на еден остров на реката Волга, но немаше мост. Затоа градбата е „преместена“ и, покрај протестите на локалното население, незапирливо напредуваше, попримајќи сѐ поголеми димензии- од на почетокот планираните 27 хектари на дури 930 хектари. Во Арената треба да има место за 44.000 гледачи.
Фотографија: Reuters/M. Shemetov
Сочи
Сочи, градот со суптропска клима, стана познат ширум светот во 2014 година како град домаќин на Зимските олимписки игри. Критичарите тогаш се жалеа поради превисоките трошоци за спектаклот на брегот на Црното море. На улиците на Сочи еднаш годишно се возат и трки на Формула 1. Сочи годишно го посетуваат околу 4 милиони туристи, а него често го посетува и рускиот претседател Владимир Путин.
Стадионот со капацитет од 41.220 места е изграден за потребите на Олимпијадата 2014. Има кров и може да се претвори и во сала. Меѓутоа, со оглед на тоа дека ФИФА пропишува оти стадионите на Светското првенство мораат да бидат отворени, еден дел од конструкцијата е отстранет. Освен натпревари за време на групната фаза, тука ќе се игра и едно осминафинале, како и еден четврт-финален натпревар.