Францускиот претседател Макрон предложи амбициозни планови за реформи во ЕУ, но канцеларката Меркел се колеба. Отпорот во сопствената земја е голем.
Реклама
„Важно е да се води критичка дебата за тоа што значи Европа.“ Во говорот пред Европарламентот, во фокусот на Макрон не беше ништо помалку од „иднината на Европа". Тој вчера (17.04.) во Стразбур зборуваше за своите реформски планови за Европската Унија и за еврозоната. Неделава тој сака да отпатува за Берлин. Таму, за неговите идеи веќе жестоко се дебатира.
Тоа не беше секогаш случај. Кратко по изборот на младиот претседател, европската волја за реформи на Макрон беше еуфорично поздравена во Берлин. Неколку месеци подоцна, германските парламентарни избори ја однесоа во Бундестагот десничарско-популистичката Алтернатива за Германија (АфД), која првобитно беше основана како антиевропска партија. Потоа следуваше најдолгиот процес на формирање владина коалиција во историјата на Сојузна Република Германија, време кое Макрон, всушност, сакаше да го искористи за развој на заедничка стратегија со Меркел за неговиот план за реформи.
Макрон оди предалеку и за најголемите поддржувачи на ЕУ
Но, Меркел има и други причини за воздржаност. Идеите на Макрон се движат од трансформација на монетарната унија, вклучувајќи и сопствен буџет за еврозоната и евро-министер за финансии, до создавање на Европски монетарен фонд и сопствено осигурување на депозитите за банкарската унија.
Дури и голема поддржувачка на ЕУ како Меркел има свои сомнежи, но само внимателно ги изразува. Други политичари на Христијанско-демократската и на Христијанско-социјалната унија се појасни во однос на тоа. Пред сѐ, предлози на Французинот за финансиската политика наидуваат на отпор кај политичарите од Унијата.
„Најнапред треба да се провери дали предлозите на претседателот Макрон се во интерес и на Германија“, изјави Јоахим Фајфер, политичар задолжен за економски прашања во ЦДУ. И Александер Добринт од ЦСУ ја отфрла идејата за министер за финансии на ЕУ.
Коалицискиот договор обврзува на повеќе Европа
Но, во партијата на Меркел има и поддржувачи на Макрон. „Наше најдлабоко уверување е дека нема конфликт меѓу интересите на нашите граѓани и редефинирањето на Европската унија“, истакна политичарот на ЦДУ задолжен за надворешната политика, Норберт Ретген во интервју за Дојче веле. Унијата, според Ретген, нема да ѝ го ограничува маневарскиот простор на Меркел за преговори со Макрон. Но изгледа дека ЦДУ и ЦДУ само делумно ѝ веруваат на својата канцеларка. Така, демохристијаните инсистираат пред сѐ за одлуките за финансиската политика да биде задржано правото на соодлучување на Бундестагот.
Неподготвеноста во Унијата предизвикува незадоволство кај коалициониот партнер - Социјалдемократската партија (СПД). Лидерката на пратеничката група на СПД во Бундестагот, Андреа Налес потсетува дека договорот за владина коалиција е насловен со „Нов почеток за Европа". „Живееме во време кога ни треба повеќе Европа, а не помалку Европа", изјави германскиот министер за надворешни работи Хајко Мас во Берлин. „Се разбира, никој нема да ја отфрли испружената рака на Макрон, но ќе разговараме за содржината на поединечните предлози", рече политичарот на СПД. Мас знае дека скептици за идеите на Макрон има и во редовите на неговата партија. Министерот за финансии Олаф Шолц од СПД досега беше неверојатно воздржан во врска со предложените финансиски реформи на Макрон. Тој се смета за наследник на Волфганг Шојбле, кој ја следи конзервативната линија во европските финансиски прашања на својот претходник на функцијата од редовите ЦДУ.
Теснопартиски интереси
Поделеноста во рамките на владината коалиција за плановите на Макрон за Европа ги налути опозициските Зелени. „Апелирам до канцеларката и претседателите на пратеничките групи на СПД и на Унијата да формулираат јасни и конкретни ветувања за Макрон неделава", истакна претседателот на пратеничката група на партијата на Зелените, Антон Хофрајтер. „Историскиот проект Европа не смее да пропадне поради националниот егоизам и теснопартиските интереси на оваа влада".
Без германска поддршка Макрон не може да напредува со својот проект. Шефот на Европската Комисија, Жан-Клод Јункер, го предупреди Макрон по неговиот говор во Стразбур: „Да не заборавиме дека Европа не е само германско-француска". Критичките гласови за плановите за реформи стигнуваат и од левиот и од десниот политички спектар во Брисел. Францускиот претседател исто така е под притисок и во татковината. Впрочем, тој настапи како визионер за Европа со својата партија "La République en Marche" (Република во движење). На европските избори наредната пролет, тој сака да покаже резултати.
И Меркел? Таа со нетрпение ја очекува утрешната посета на Макрон во Берлин, на која и двајцата сакаат да разговараат за реформите. „До јуни ќе најдеме заеднички решенија со Франција“, самоуверено рече канцеларката. Со предлозите за одбранбена политика Германија сака да даде сопствен придонес и не може да стане збор за некакво поставување кочници. „Затоа не се плашам дека нема да можеме да составиме силен реформски пакет", уверува Меркел.
Новата влада на Меркел
Кои се новите министри во владата на канцеларката Ангела Меркел? Ресорите се поделени, а според аналитичарите, голем победник во распределбата се социјалдемократите кои добија сѐ што бараа.
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. von Jutrczenka
Наскоро ќе почне да лета: Хајко Мас
За него тоа е напредок: Хајко Мас (51, СПД) од министерството за правда се префрла во дипломатијата. Како министер за правда, Мас предизвика многу дебати, но и критики, со законот против омразата на интернет. Во Аусвертигес Амт може да си ја поврати популарноста- а некои веќе го гледаат како можен кандидат на СПД за канцелар.
Фотографија: picture-alliance/dpa/K. Nietfeld
Новиот со мантрата на стариот: без долгови
Олаф Шолц (59, СПД) не размислуваше многу дали ја прифати понудата да биде министер за финансии, ниту пак дали да го продолжи мотото на претходникот Волфганг Шојбле. И досегашниот градоначалник на Хамбург сака да ја осигура „црната нула“, и да не создава нови долгови. Тоа е наведено и во коалицискиот договор, но не им се допаѓа на сите во СПД.
Фотографија: picture-alliance/dpa/C. Sabrowsky
Социјалата за Хубертус Хајл
Поранешниот генерален секретар на СПД Хубертис Хајл, 45, ќе биде нов министер за труд и социјала. Со тоа тој добива едно огромно министерство, кое има буџет од преку 100 милијарди евра, и со тоа е сектор со убедливо најмногу трошоци
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. von Jutrczenka
Млада и надежна
И без силна поддршка во парламентарната група може да се стигне далеку: Франциска Гифи (39, СПД), досегашна градоначалничка на берлинската населба Нојколн, ќе биде министерка за семејства. Гифи важи за приврзаник на редот и поредокот. На тој начин успеа да ја доведе во ред и проблематичната населба Нојколн. Важи за конзервативка.
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Gambarini
Ново искуство за Шулце
Таа има министерско искуство, но на покраинско ниво. Во Северна-Рајна Вестфалија Свења Шулце (49, СПД) до 2017 година го предводеше министерството за развој. Сега ќе ја наследи Барбара Хендрикс во министерството за животна средина.
Фотографија: BMwF/Ina Fassbender
„Универзалното оружје“ на СПД во секторот правда
Катарина Барли (49, СПД), е актуелна министерка за семејства, а во иднина ќе раководи со правда. Ресорот го презема од партискиот колега Хајко Мас. Во последниот период Барли се залагаше за зајакнување на правата на жените. Нејзиниот став беше дека е потребна полова рамноправност во сите министерства.
Фотографија: picture alliance/dpa/K. Nietfeld
Човекот за сѐ на Меркел
Долги години Ангела Меркел можеше да се потпре на својот човек од доверба Петер Алтмајер (59, ЦДУ) како шеф на нејзиниот кабинет. Сега тој го презема министерството за економија и енергија. Откако го загубија министерството за финансии, овој ресор е извонредно значаен за бизнис-крилото во ЦДУ.
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. von Jutrczenka
Блиску до канцеларката
И Хелге Браун (45, ЦДУ) е еден од оние кои важат за луѓе од доверба на Меркел. Досега беше државен министер кај канцеларката, а во иднина ќе биде шеф на нејзиниот кабинет како наследник на Петер Алтмајер. По професија медицинско лице, тој ќе треба да води сметка дека на Меркел сѐ и оди како подмачкано.
Фотографија: picture-alliance/dpa/M. Kappeler
Бундесверот продолжува како и досега
Урсула фон дер Лајен (59, ЦДУ) се најде под голем притисок поради лошата вооруженост и подготвеност на трупите. Таа важи за една од најблиските соработнички на Меркел, а многумина веруваат дека се подготвува за генерален секретар на НАТО. Со оглед дека таа функција ќе се испразни дури за две години, најмалку уште толку ќе остане министер за одбрана.
Јулија Клокнер (45, ЦДУ) доаѓа од Рајнланд Фалц, од германскиот југозапад, покраина позната по земјоделството и производството на вино. Таа е долго присутна во Берлин и блиска до канцеларката. Во новата влада ќе го предводи министерството за земјоделство, каде две години беше парламентарна државна секретарка.
Фотографија: picture-alliance/dpa/G.Fischer
Млад, критичен и горделив
Јенс Шпан (37, ЦДУ) ќе биде министер за здравство. Тој доаѓа од силната покраинска организација на Северна Рајна Вестфалија и важи за критичар на Меркел. Во странските медиуми веќе го гледаат и како можен наследник на канцеларката.
Фотографија: picture alliance/dpa/M. Kappeler
Џокерот на Меркел
Со Ања Карлишек (46, ЦДУ) Меркел именуваше министерка за образование, со убедливо најмало искуство. Дипломираната продавачка во септември, по вторпат едноподруго беше избрана за пратеничка, а од јануари 2017 година е координатор на пратеничката група на ЦДУ во парламентот.
Фотографија: imago/M. Popow
Жената задолжена за култура и медиуми
Традиционално германската влада нема министерство за култура, а за овој ресор се грижи министерката за култура во кабинетот на канцеларката. Ополномоштеничка за култура и медиуми досега беше Моника Гритерс (56, ЦДУ), а тоа така ќе остане и во иднина. Гритерс во културата гледа „мост за изградба на разнолико општество“.
Фотографија: picture-alliance/dpa/B. von Jutrczenka
Нов дом за шефот на ЦСУ
Хорст Зехофер (68, ЦСУ), од 2008 досега беше премиер на Баварија, а во иднина ќе го предводи министерството за внатрешни работи. Тврд застапник за воведување горна граница за прием на бегалците, Зехофер ќе има далеку поголеми овластувања од неговиот претходник Томас де Мезиер.
Фотографија: picture alliance/dpa/M. Balk
Враќање во министерството за сообраќај
Андреас Шојер (43, ЦСУ) досега беше генерален секретар на неговата партија. Но, тој веќе има искуство во сојузната политика. До 2013 година беше парламентарен државен секретар во министерството за сообраќај, а сега го презема целото министерство кон кое се приклучува и ресорот дигитален развој.
Фотографија: picture-alliance/ZUMA Wire/S. Babbar
Герд Милер останува
Ниту еден друг министер освен министерот за надворешни работи не патува толку многу како министерот за развој. Герд Милер (62, ЦСУ), и понатаму ќе го минува времето во посета на различните култури и климатски зони ширум светот. Битка против причините за иселување преку развојна помош, останува негова главна задача.
Фотографија: picture alliance/dpa/H. Hans
Диригентот: Меркел IV
Повеќе од пет месеци мораше Ангела Меркел (63, ЦДУ) да чека, но сега е веќе сигурно дека по четврти пат ќе ја предводи владата. Доколку сѐ оди според планот, со тоа ќе го израмни рекордот на нејзиниот политички ментор Хелмут Кол.