Мухамед Анза од Рафах, град во близина на границата на Појасот Газа со Египет, со недели го бара својот вујко Ибрахим Ал Шаер, кој исчезна на почетокот на мај. „Од тој ден тој веќе не се врати и не се слушнавме со него“, изјави 19-годишниот Анза во телефонски разговор за ДВ од Газа. „Ние сме многу загрижени. Сакаме да знаеме каде е, сакаме да знаеме дали е мртов за да можеме да го закопаме и да го оплакуваме или бил уапсен од израелската армија“.

Кога израелската армија ја започна својата офанзива во источен Рафах на 6 мај за да го елиминира Хамас, палестинската милитантна група која изврши терористички напади на 7 октомври минатата година во јужен Израел, на Ал-Шаер и неговото семејство им беше наредено да го напуштат својот дом во таа област.  ​Анза рече дека неговиот вујко се обидел да се врати неколку дена подоцна за да ја провери куќата и да земе некои работи што семејството немало време да ги земе со себе за време на бомбардирањето.

Семејството, вели Анза, ​​пребарувало болници и ги замолило соседите кои се вратиле во исто време да ги проверат своите куќи. Во близина имало бомбашки напади и воздушни напади, но службите за итни случаи ги именувале загинатите.

„Контактиравме со полицијата, Црвениот крст и локалните совети, но не знаеме каде е и никој ништо не знае“, вели Анза.

Ова семејство, како и многу други, сега на социјалните мрежи објави фотографија и опис на околностите на исчезнувањето на Ал Шаер, не знаејќи кому друг да се обрати.

Илјадници неидентификувани тела и исчезнати лица

Со оглед на тоа што војната меѓу Израел и владејачкиот Хамас во Газа трае веќе девет месеци, илјадници луѓе се водат како исчезнати во палестинската енклава. Многумина исчезнаа под урнатините по воздушните напади. Се верува дека други биле запрени на израелските контролни пунктови додека се обидувале да се вратат во северниот дел на Појасот Газа или да побегнат на југ.

Иако не е познат точниот број на исчезнати лица, Меѓународниот комитет на Црвениот крст (МКЦК) од почетокот на конфликтот забележал 6.500 случаи на исчезнати лица во Газа.

„Од 7 октомври отворивме телефонски линии за луѓето да се јават ако имаат роднини кои исчезнале поради која било причина, како што се извештаи за притвор или апсење, ако биле разделени за време на евакуација или ако можеби биле повредени или убиени“, вели Сара Дејвис, одговорна за комуникации на МКЦК во Ерусалим.

Дури и телата кои се пронајдени и донесени во мртовечниците во Газа не е секогаш лесно да се идентификуваат. Од 10 јуни, 9.839 тела лежеле во мртовечници неидентификувани, според Министерството за здравство со кое управува Хамас, додека 27.325 други се идентификувани.

Според Министерството за здравство, во последната војна меѓу Израел и Хамас во Газа досега загинале повеќе од 37.000 Палестинци. Во овие бројки не се прави разлика меѓу борци и цивили. Во меѓувреме, според израелските одбранбени сили, најмалку 650 војници биле убиени во нападите на 7 октомври, од кои 298 за време на копнената операција во Газа, која започна кон крајот на октомври 2023 година.

Дејвис вели дека пронаоѓањето на исчезнатите е исклучително тешко поради ситуацијата во Газа. „Иако имаме големо искуство во набљудувањето во воените зони, моментално активното следење е невозможно“, вели таа.

Црвениот крст обично спроведува активна потрага, која вклучува одење наоколу и тропање на вратите на луѓето за да им поставуваат прашања. Но, токму сега во Газа, „луѓето немаат врата за почеток“, вели Дејвис, додавајќи дека луѓето постојано се во движење и раселени .

Изгубени телефони и лоша комуникација

Лошите комуникациски линии и изгубените мобилни телефони понекогаш го отежнуваат пронаоѓањето на луѓето. МКЦК има пет телефонски линии во Газа кои ги земаат основните информации од луѓето кои ги бараат своите сакани, како на пример каде биле последен пат видени. Специјалистот за пребарување потоа ги повикува семејствата и се обидува да состави досие.

„Операторите на телефонската линија ги слушаат приказните на семејствата и тоа е многу потресно“, вели Дејвис. „Некои изгубија повеќе членови на семејството или се разделени од блиски роднини. А, не знаете дали тоа е затоа што се под урнатините или затоа што го изгубиле мобилниот телефон или СИМ-картичката и затоа нивното семејство не може да контактира со нив или тие се само во област без конекција и интернет, но тие се добро“.

Имињата на исчезнатите се проверуваат со списоците на неколкуте болници кои сè уште работат или со списоците на затвореници што ги објави Израел.

Од 7 октомври, Израел уапси илјадници Палестинци во Газа и ги однесе во притворни центри во Израел поради наводни врски со милитантни организации.

Израел приведува многу осомничени екстремисти

Во последниве недели, имаше извештаи од израелски организации за човекови права и свиркачи за тешки злоупотреби во притворниот центар во јужен Израел.

Палестинците се притворени според изменет закон усвоен од израелскиот парламент, Кнесетот, во декември 2023 година, кој ѝ дозволува на израелската војска да апси осомничени членови на вооружените борци. За многумина, обвинувањата се покажаа како лажни и овие луѓе во одреден момент се вратени во Газа.

Мохамед Ал-Мадхун го бара својот брат Калил, 47-годишен поранешен вработен во палестинската управа во Газа, кој беше протеран од север во Кан Јунис со неговата сестра вдовица на почетокот на војната.

„Жената на брат ми и трите деца останаа во северниот дел на Газа. Му недостигаа многу и неколкупати се обиде да се врати на север, иако знаеше дека тоа е опасно“, раскажува Ал-Мадхун. „На 18 мај не го најдов во неговиот шатор, кој е до мојот“, вели тој.

Оттогаш, мобилниот телефон на Халил е исклучен, а потрагата во болниците и преку Црвениот крст не дадоа никакви информации. Семејството, исто така, се огласи на социјалните мрежи, но освен пријавеното видување во Деир ал-Балах во центарот на Газа, нема траги од Калил.

Ал-Мадхун се сомнева дека неговиот брат се обидел да премине назад во северниот дел на Газа и бил или уапсен од страна на израелската армија на контролен пункт или убиен под непознати околности.

„Ние сме во постојана конфузија, не ја знаеме неговата судбина и никој нема одговор. Само се надеваме дека е жив“, рече Ал-Мадхун.

„Најболниот дел од конфликтните зони низ светот е неизвесноста околу судбината на најблиските“, вели Сара Дејвис.

„Тоа не е да ја изгубиш куќата или да немаш што да јадеш или да не знаеш каде да најдеш вода. Тоа е одвојување од членовите на твоето семејство, без да знаеш што им се случило. Можеби тие се живи и имаш надеж за тоа, но размислуваш и за најлошите можни сценарија“, вели таа.