Една година откако беше издадена, коментираната верзија на Хитлеровата „Мојата борба“ се продаде во 85 илјади примероци. Издавачот тврди дека купувачите се претежно историчари и политолози, а не десничарски радикали
Реклама
Проширено, двотомно издание на злогласниот нацистички манифест „Мајн Кампф“ на Адолф Хитлер стана најдобро продавана книга во Германија, една година откако беше издадена, соопшти издавачот.
Изданието наречено „Хитлер, Мајн Кампф: Критичко издание“ досега се продаде во 85 илјади примероци, шокирајќи го издавачот. Институтот за современа историја од Минхен соопшти дека шестото издание на книгата ќе тргне во продажба кон крајот на месецов.
„Бројките нѐ шокираа“, вели Андреас Виршинг, првиот човек на Институтот, за германската новинска агенција ДПА. „Никој не можеше да го очекува ова“, додава Виршинг.
Институтот со години го обработуваше оригиналниот текст на Хитлер со коментари во кои се апострофира пропагандата на диктаторот. Оттука, изданието е долго 1,948 страници, има сива насловна страница, содржи 3,700 фусноти и чини дури 59 евра.
Институтот планираше првичното издание да го отпечати во 4,000 примероци и сметаше дека тоа ќе биде доволно. Но, веќе во април 2016, книгата се најде на врвот на листата на бестселери на магазинот „Шпигел“. Тоа беше и првата верзија издадена во Германија од крајот на Втората светска војна, откако истекоа авторските права на баварската покраинска влада на крајот на 2015 година.
Купувачите не се радикали
Реагирајќи на загриженоста дека книгата би можела да промовира радикално десна идеологија, Институтот организираше серија презентации и дебати низ цела Германија и други европски градови, со цел да го процени влијанието на новото издание.
„Излезе дека стравот оти изданието ќе ја промовира идеологијата на Хитлер или дека ќе ја направи општествено прифатлива и ќе им даде на неонацистите нова пропагандна платформа беше целосно неоснован“, вели Виршинг.
Институтот ги објави и податоците собрани од регионалните книжарници за купувачите на книгата. Тие покажуваат дека повеќето купувачи биле „клиенти заинтересирани за политика и историја, како и воспитувачи“, а не „реакционери или десничарски радикали“, тврди Институтот.
Хитлер го напишал својот нацистички манифест во два тома во средината на 1920-те години, откако добил затворска казна поради неуспешниот пуч во Минхен во 1923. година.
Книгата, која во превод значи „Мојата борба“, го открива тврдиот антисемитизам на Хитлер и бара на Германците да им се даде „Лебенсраум“- животен простор. Идеологијата претставуваше основа за нацистичката воена агресија врз Источна Европа и Холокаустот.
Повеќе од 70 години, Германија не дозволуваше печатење на книгата од почит кон жртвите на нацизмот, но и од страв дека таа повторно ќе посее омраза.
Еден десничарски публицист минатата година најави дека планира издание без дополнителни коментари, по што против него беше отворена истрага за можно ширење омраза. Обвинителите подоцна соопштија дека нема докази оти книгата била испечатена.
Дрога од германска „кујна“
Многу од она што денес се призведува во илегални лаборатории на дрога всушност е откритие на германски хемичари. Некои од наркотиците потекнуваат уште од времето на Хитлер.
Напад на германските - зависници
Уште при нападите врз Полска во 1939. и врз Франција во 1940. год. Хитлеровите генерали им испраќале дрога на војниците во борба. Во нападот врз Франција на борците им биле поделени 35 милиони таблети Первитин - синтетичка дрога метамфетамин, нарекувани и „чоколадо за тенкисти“ или „таблетите од Геринг“. Сепак, треба да се каже дека и сојузниците на своите војници им испраќале слични таблети.
Фотографија: picture-alliance/dpa-Bildarchiv
Буден, без чувство на страв и глад
Волшебното средство на германскиот Вермахт во почетокот го открил еден Јапонец, во течна состојба. Хемичарите на берлинската фабрика Темлер натамошно го развиле и го патентирале во 1937. година. Една година подоцна, можело да се купи како средство против умор, глад, страв, под друго име: кристал - мет.
И лично - најголем потрошувач?
Историчарите уште спорат дали и Адолф Хитлер бил зависник од Первитин. Во личните документи за пациентот, водени од Хитлеровиот лекар Морел, многу често е запишан знакот „Х“. Што значи таа забелешка, не е јасно до денес. Сепак, недвојбено се знае дека Хитлер добивал многу силни лекови кои денес би завлегувале далеку во сферата на наркотички средства.
Истражувачкиот дух на германските научници е забележан многу порано: „Веќе нема кашлање благодарение на - хероинот!“ Тоа е рекламна порака на концернот Бајер за неговиот нов производ, кој одлично се продавал. Медикаментот хероин, навистина чист хероин, се препорачувал и за астма, шизофренија и срцеви болести. Дури и за деца! Сепак, со предупредување од несакано дејство - затвор (опстипација)!
Креативни хемичари
Феликс Хофман го слават првенствено поради откритието на аспиринот. Неговото второ откритие - хероинот - му успеало попатно, додека експериментирал со оцетна киселина. За разлика од аспиринот, хемичарот киселината ја поврзувал со морфин, исушен афион. Неговиот производ во Германија всушност е забранет дури во 1971. година. До 1957. година можел да се купи во секоја подобро снабдена аптека.
Кокаин за офталмолози
Концернот Мерк од Дармштата од 1862. година наголемо произведувал кокаин и го продавал како локален анестетик за очните лекари. Тоj е резултат на експериментите на Алберт Ниман со листови на кока од Јужна Америка. Хемичарот издвоил посебен алкалоид кого го нарекол кокаин. Ниман умрел набрзо по своето откритие - додуша, од болест на белите дробови.
Фотографија: Merck Corporate History
„Еуфоричен и полн елан“
И лекарот - невролог Зигмунд Фројд лично, во име на науката, испробувал кокаин. Во своте „Белешки за кокаинот“ Фројд овој препарат го опишува како „безопасен“. „Се чувствувате“, пишува тој, „еуфорично, полни сте со животна сила и со работен елан“. Неговото одушевување попуштило откако од дрога умрел негов пријател. Средството во негово време се препишувало и против главоболки и стомачни болки.
Фотографија: Hans Casparius/Hulton Archive/Getty Images
Екстази од времето на валцерите на Штраус
Американскиот хемичар Александер Шулгин се смета за пронаоѓач на „дрогата за забави“ - екстази. Но, тоа е нешто што очигледно уште во 1912. година го откриле во германската фабрика Мерк. Тие тогаш поднесле барање за патентирање за безбојното масло наречено 3,4 -метилендиокси - Н -метиамфетамин или накратко, МДМА. Ова откритие германската фабрика го прогласила за „комерцијално неисплатливо“.
Фотографија: picture-alliance/epa/Barbara Walton
Злосторства
Откритијата на германските хемичари, секако без зла намера, денес не се нешто вредно за гордеење. Според студијата на ОН, само во текот на 2013. година во светот умреле околу 190.000 луѓе поради консумирање илегални наркотици. Слаба утеха е што дрогите не се на прво место- од алкохол таа година умреле дури 3,3 милиони луѓе.