Чиста семејна идила: накителна елка на една слика од германско-холандскиот сликар Едуард Гезелшап. И поети и писатели како Жан Пол или Е.Т.А. Хофман во своите дела раскажуваат за детските радости околу богато накитеното дрво. Првите божиќни дрвца биле неосветлени. Дури подоцна почнуваат да се ставаат свеќи, со што елките изгледаат уште посвечено.

Украсите за елките имаат долга традиција. Ако во 19. век се ставале јаболка, колачиња, ореви и шеќерни стапчиња, подоцна дрвата почнале да се китат со стаклени кугли и други украси од стакло. На фотографијата е познатата Златна купола од Ерусалим. Овој филигрански направен украс од стакло е од 2018 година. За разлика од порано, украсите не се изработуваат рачно, туку индустриски.

За време на Првата светска војна се менуваат мотивите за украси. Наместо шарени кугли и убави ангелчиња, на божиќните дрва се бесат кугли во форма на бомби и гранати. Има и воени бродови и авиони. Ова дрвце, пак, е накитено традиционално. На фронтот било испратено по пошта во 1914 година.

Германците си ги сакаат своите божиќни дрва. Тоа, како што покажува и овој плакат на Хитлеровата младина од 1939 година, било искористено од страна на нацистите. Во времето на националсоцијализмот имало лампиони со нацистички симболи, како кукестиот крст. Меѓутоа, нема зачувана фотографија која сведочи за употребата на нацистички симболи на украсите.

Украсите на дел од божиќните дрва во Германија се одраз на целиот свет. Покрај ангели или тешки шишарки, може да се најдат и Дедомразовци со кинески бради или уметнички фигури од Русија. Културните традиции се претопуваат. Тоа го покажува и оваа инсталација на Улрих Фогл и Еви Видерман со наслов „Божиќна згрченост“.

На божиќниот панаѓур пред Келнската катедрала секоја година доаѓаат по околу четири милиони посетители. Тој важи за еден од најомилените панаѓури во Германија. За добро расположение придонесуваат и над сто манифестации на бината среде тезгите.

Божиќниот панаѓур се наоѓа среде старото градско јадро. Кому срцето не му е загреано само од романтичните кулиси, можеби ќе му помогне полската вотка. Главна атракција е натпреварот за најдобри божиќни јасли, кој се одржува секоја година.

Виенскиот Кристкиндлмаркт е сместен на историскиот плоштад пред Шотенкирхе. Покрај најдолгите јасли во Австрија (46 метри), овој панаѓур привлекува и со особено добро рачно изработени производи.

Базелскиот божиќен панаѓур на Барфисерплац важи за најголем панаѓур од ваков вид во Швајцарија и ја има најдолгата осветлена божиќна улица во Европа. На панаѓурот има 180 тезги, густо наредени една до друга. На нив може да се најде што ќе ви душа посака - од дрвени играчки до вегански производи.

Кристкинделсмерик во Стразбур постои уште од 1570 година. Тој е најстариот божиќен панаѓур во Франција. Особеното е во тоа што типичните дрвени куќички се тискаат не само „пред нозете“ на Стразбуршката катедрала, туку на многу други места во градот. Притоа, секоја си има свои специјалитети.

Божиќниот панаѓур во Бриж е сместен на „Гроте Маркт“. Средновековниот град се прилагодува на божиќната атмосфера со своето осветление. Кога настапува ноќта, се вклучуваат светлечките синџири по рабовите на куќите и ги маѓепсуваат посетителите. Околу плоштадот, подготвени за обиколка на свечено осветлениот град, чекаат многу коњски кочии.

Мадридскиот божиќен панаѓур е поставен на „Пласа Мајор“. Во Шпанија врвот на божиќните прослави е 6 јануари, кога се одржува парадата на Светите три кралеви. Според шпанското верување, Трите кралеви се тие што носат подароци, а не Детето Исус. Секоја година во Мадрид доаѓаат илјадници туристи за да ја следат парадата, која се пренесува и во живо на телевизија.

Германскиот божиќен панаѓур е извозен производ. „Винтер Вондерленд“ во лондонскиот Хајд Парк е најдобриот доказ за тоа. Таму за Божик „никнува“ „Баварско село“ според германски урнек, со колбаси и варено вино, се разбира. Освен тоа, тука е и Панорамското тркало, како и лизгалиштето. Омилена е и градината со скулптури од мраз „Волшебно ледено кралство“.

Божиќниот панаѓур „Лисеберг“ во Гетеборг е најголем во Шведска и важи за посебно магичен. Особено свечена атмосфера создаваат петте милиони божиќни светилки. Тука има сѐ - од шведски специјалитети, музика и театарски претстави до возење со санки кои ги влечат ирваси. Налето целиот простор е забавен парк.

Нирнбершкиот Кристкиндлесмаркт е еден од најстарите во светот. Први сведоштва за неговото постоење датираат од 1628 година. На овој панаѓур има од накит до типични нирнбершки медени колачи. Онака, како што божиќното време тоа го налага.

Писмата адресирани до Св. Никола со голема веројатност завршуваат во Николаусдорф, во германската покраина Долна Саксонија. Тука светецот има своја канцеларија повеќе од половина век. Заедно со својот тим од локалното основно училиште, тој се занимава со желбите и грижите на децата и пишува дури и индивидуални одговори.

Во германската пошта во минатото постојано се појавуваа писма кои не беа адресирани до Св. Никола, туку до Детето Исус. Со оглед на тоа што Енгелскирхен звучело пригодно, поштата направила поштенски фах со ова име и писмата со таа адреса завршуваат сега таму. Писмата со желби, во просек по 130.000 годишно, доаѓаат од цел свет.

Во Нирнберг е можна лична средба со Детето Исус. Тоа со свечен пролог традиционално го отвора светски познатиот божиќен панаѓур Christkindlesmarkt. Потоа Детето Исус се среќава секојдневно со деца и посетители на панаѓурот. Секои две години новоизбрано девојче го облекува костумот со златни крила и златни кадрици. Детето Исус (Christkindle) е светски познат амбасадор на Нирнберг.

Припадник на американската армија дошол на идеја за создавање специјален поштенски фах во квартот Кристкиндл, во австрискиот град Штајер. Тој почнал со работа во 1950 година. Оттогаш тука пристигнуваат милиони писма упатени до Детето Исус. Секој одговор има специјален печат и специјална поштенска марка.

Полни раце работа во времето пред Божик има и Дедо Мраз. Тој е сместен под покривот на едно поранешно селско училиште во Химелпфорт, во германската покраина Бранденбург. По желба, тоа место може и да се посети. Дедо Мраз во Химелпфорт зборува над 15 јазици и добива особено многу писма од Кина.

Работилниците на Дедо Мраз се наоѓаат во Лапонија, Финска. Во селото на Дедо Мраз со него може да се среќавате секојдневно. Овде пристигнатите писма добиваат печат на Поларниот круг, зашто во Рованиеми по само неколку чекори може да се пречекори Северниот поларен круг. Освен тоа, големиот број работилници нудат многу сувенири.

Полни вреќи писма добива и рускиот Дедо Мраз. Во 1999 година за руски дом на Дедо Мраз е свечено прогласено гратчето Велики Устјуг, кое се наоѓа северно од Москва. Забавниот парк овде работи во текот на целата година - со позитивен ефект врз економијата во градот. Оттогаш е забележано намалување на стапката на невработени во целата околина.

Се разбира дека Дедо Мраз има свој дом и во САД, и тоа во гратчето Северен пол во Аљаска. Во ова местенце со 2200 жители Божик е во текот на целата година. Постојано е декорирано, а и имињата на улиците звучат божиќно: Santa Claus Lane, Snowman Lane, St. Nicholas Drive. Овде има дури и член на Градскиот совет кој се има преименувано во Santa Claus. Тој се залага за правата на децата.

Вистинското потекло на човекот со бела брада кој носи подароци е од Турција. Во денешен Демре живеел Архиепископот Никола од Мир. Тој во четвртиот век им го поделил она што го поседувал на сиромашните. Секоја година илјадници луѓе на 6 декември му оддаваат почит на Свети Никола во Демре.