Германската фудбалска репрезентација се збогуваше со светското првенство во Катар. Победата против Костарика не беше доволна. Испаѓањето од СП е не само драматично, туку и потврда на еден долг тренд, оценува Томас Клајн.
Реклама
Германската репрезентација е само просечнаФотографија: ANNEGRET HILSE/REUTERS
И тогаш беше готово. Со последниот свиреж, судијката Стефани Фрапарт му стави печат на испаѓањето на германската репрезентација од Светското фудбалско првенство во Катар. По три одиграни натпревари, заврши авантурата за тимот на селекторот Ханзи Флик. И тоа повеќе од заслужено. По слабиот настап против Јапонија, како во делот на офанзивата, така и во дефанзива, следуваше подобрување во вториот натпревар, против Шпанија, но она што репрезентацијата го испорача во решавачкиот натпревар против Костарика едноставно не беше доволно. Беше премалку. Тимот уште еднаш го потврди трендот кој трае со години: Германија е само просек.
Германскиот тим, кој пред сѐ во првото полувреме делуваше делумно безглаво, без идеи и безопасно, не успеа да постави офанзивни акценти против Костарика - 31. на светската ранг листа на ФИФА. Додавањата завршуваа кај противникот, ударите кон голот ја промашуваа целта за неколку метри, а во одбраната Антонио Ридигер, Никлас Зиле и Давид Раум понекогаш правеа грешки од кои се крева косата на глава.
Томас КлајнФотографија: Philipp Böll/DW
Како и на Светското првенство во Русија пред четири години, националниот тим се враќа дома по прелиминарната рунда. Селекцијата не отиде далеку ниту на Европското првенство минатата година - беше елиминирана од Англија во осминафиналето. Достигнувањата во Катар се уште еден голем кикс за германскиот тим. Севкупно, репрезентацијата има само три победи во последните десет натпревари на турнири - тоа не може да биде цел на тимот.
Со хеликоптер на прес-конференција?
Реконструкцијата на тимот што Ханзи Флик ја започна пред една година е во застој. Притоа, не се слаби само спортските достигнувања, туку симпатизерите на репрезентацијата ги креваат веѓите и поради она што се случува надвор од теренот. Пред вториот натпревар на Мундијалот, против Шпанија, на официјалната прес-конференција во Доха се појави само селекторот, иако всушност требаше да дојде и еден играч. Патот од кампот на тимот во Ал-Шамал до главниот град на Катар - околу 100 километри - едноставно не бил прифатлив за играчите, објасни Флик.
Навреда за новинарите од цел свет и навивачите. Се вели дека Германскиот фудбалски сојуз (ДФБ) дури од ФИФА барал хеликоптер за „долгото“ патување до местото на одржување на прес-конференцијата. Сепак, светската фудбалска асоцијација го спречи тоа. Напад на ароганција што не може да се објасни или прифати.
Премногу играчи се просечни
На спортски план, со години исти теми ја следат германската репрезентација: офанзивата го промашува голот, а одбраната ги спречува головите на противникот прилично просечно. Недостасува напаѓач, вистински број 9, како Мирослав Клозе или Јирген Клинсман. Додуша има еден кандидат - Никлас Филкруг, но напаѓачот од Бремен не е еден од најдобрите во светот. На играчите во одбраната едноставно им недостига квалитет. Само Антонио Ридигер или голманот Мануел Нојер по правило ги исполнуваат високите барања. Останатите играчи немаат квалитет за да бидат во чекор со најдобрите во светот.
Но, од каде селекторот да ги земе играчите? Со години има проблем со градењето на идни репрезентативци, кои со својот квалитет би можеле да го вратат тимот на патот кон успехот. Кога се имаат претежно просечни играчи, тоа е доволно само за фудбалска просечност.
ДФБ стана активен дури пред нешто повеќе од две години и го реструктуираше својот систем за обука. Потресен од катастрофата на Светското првенство во Русија, директорот на ДФБ, Оливер Бирхоф, најави драстични промени во тренинзите и поттикнувањето на младите фудбалери. Под наслов „Проект Иднина - За идните светски шампиони“, се сака враќање на Германија во светскиот врв во следните 30, 40 години. Но, овој пат може да биде подолг од очекуваното. Флик сега е под огромен притисок, бидејќи следниот турнир е Европското првенство на домашен терен за две години. 57-годишникот нема многу време за докажување на својот квалитет.
Најдобрите германски репрезентативци на сите времиња
Во германската репрезентација отсекогаш имало извонредни фудбалери. Жири составено од спортски новинари ги одбра најдобрите 11-мина на сите времиња, кои во иднина ќе можат да се видат во „Куќата на славните“ во Дортмунд.
Фотографија: picture alliance/dpa/W. Baum
Сеп Мајер
Сеп Мајер, поради неговата агилност, беше нарекуван и „Мачката од Анцинг“. Голманот со своите 95 настапи е рекордер меѓу бранителите на мрежата во германската репрезентација и со неа стана европски шампион во 1972 година и светски шампион во 1974 година.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Паул Брајтнер
Дефанзивниот играч од средината на теренот Паул Брајтнер важеше за генијален стратег на теренот и за спорен револуционер надвор од него. Во 1974 година тој стана светски шампион со германската репрезентација, а две години претходно европски шампион.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Франц Бекенбауер
Најголемите успеси на Франц Бекенбауер се титулите светски шампион во 1974. како играч и во 1990. како селектрот на германската репрезентација. Тој важи за легенда на германскиот фудбал и со неговата леснотија и извонредна техника тој ја промени играта на либерото како никој друг играч во светот. Тој се разбира е „почесен капитен“ на германската фудбалска репрезентација.
Фотографија: picture-alliance/empics/N. Simpson
Андреас Бреме
Одбранбениот играч Андреас Бреме со еден шут испиша германска фудбалска историја. Тој, имено, во финалето на Мундијалот во 1990 година успешно го изведе пеналот за 1:0 и конечна победа против Аргентина. Бремедолги години беше бек од светска класа, еднакво добар со двете нозе - тогаш новитет во меѓународниот врвен фудбал.
Фотографија: picture-alliance/ dpa/dpaweb
Фриц Валтер
Фриц Валтер припаѓа кон извонредните личности на германскиот фудбал. При освојувањето на светската титула во 1954, тој не само што беше капитен на репрезентацијата, туку и продолжена рака на теренот на тренерот Сеп Хербергер. Освен тоа, Валтер беше првиот играч во историјата прогласен за „почесен капитен“ на германската фудбалска репрезентација.
Фотографија: picture-alliance/dpa
Лотар Матеус
Тој беше исклучителниот играч на СП во Италија во 1990. Лотар Матеус беше доминантна фигура во германската репрезентација, која на крајот ја освои титулата. Тој е рекордер по бројот на настапи во репрезентацијата - 150 и по настапи како капитен - 75. Матеус играше на вкупно пет светски првенства и е еден од само шесте „почесни капитени“ на германската фудбалска репрезентација.
Фотографија: picture-alliance/dpa/F. Kleefeldt
Матијас Замер
Двигател, стратег, борец: Матијас Замер прво играше 23 пати за репрезентацијата на Германската Демократска Република, а по обединувањето и за репрезентацијата на Сојузна Република Германија. Во 51 натпревар тој постигна 8 голови. Негови најголеми успеси беа освојувањето на европското првенство во 1996. во Англија и второто место на ЕП 1992 во Шведска.
Фотографија: Bongarts/Getty Images/Lutz Bongarts
Гинтер Нецер
Тој се смета за естет и за прв хедонист на германскиот фудбал. И е еден најдобрите играчи од средниот ред на сите времиња. Нецер беше „десетка“ која со своите додавања знаеше да ги „послужи“ соиграчите. Во 1972 година со репрезентацијата стана европски првак, на СП во 1974 играше само на еден натпревар и не се чувствуваше како светски првак. Десет години беше член на германската репрезентација.
Фотографија: picture-alliance/dpa/I. Bajzat
Хелмут Ран
„Ран би морал да шутира, Ран шутира, гоооол“, врескаше во 1954 година репортерот Хеберт Зимерман пренесувајќи го на радио натпреварот од Берн. Десното крило Хелмут Ран го постигна решавачкиот гол за 3:2 против Унгарија во финалето на СП и ја одушеви целата нација. „Шефот“, како што го нарекуваа поради угледот и улогата на лидер на теренот, за репрезентацијата одигра 40 натпревари и постигна 21 гол
Фотографија: picture-alliance/dpa
Герд Милер
Герд Милер беше голгетер каков што ретко се гледа. Во 62 натпревари за репрезентацијата постигна 68 голови. Милер погодуваше особено кога беше најважно. Во финалето на СП 1974 го постигна одлучувачкиот гол за 2:1 против Холандија.Во 1972 година „бомбардерот на нацијата“ беше во репрезентацијата која го освои европското првенство. Милер едноставно погодуваше од секоја ситуација и во секоја можност.
Фотографија: picture-alliance/dpa/P.Robinson
Уве Зелер
Уве Зелер е единствениот „почесен капитен“ на репрезентацијата кој никогаш не станал светски првак. Своевремено Зелер се сметаше за еден од најдобрите напаѓачи во светот и беше вистински џентлмен. Како капитен на репрезентација на Мундијалот во 1966 година го освои второто место, а на СП во 1970. - третото. Зелер во 72 натпревари за репрезентацијата постигна 43 гола.
Фотографија: picture-alliance/dpa/K. Schnoerrer
Сеп Хербергер
Селекторот Сеп Хербергер важи за мозокот на „Чудото од Берн“, кога Германија во 1954 стана светски првак победувајќи го во финалето неприкосновениот фаворит - Унгарија. Хербергер на играчите им беше како втор татко и секогаш се трудеше со нив да воспостави добри човечки односи. Од 1936 до 1942 и од 1950 до 1964 година беше селектор на германската фудбалска репрезентација.
