O tym, co łączy Angelique Kerber z Polską rozpisuje się rozgłośnia MDR z Lipska na swoim portalu internetowym: „Jej rodzice pochodzą z Polski, Kerber mówi po polsku, choć z niemieckim akcentem”. Tenisistka posiada podwójne obywatelstwo i od kilku lat trenuje w Puszczykowie (koło Poznania), gdzie mieszkają dziadkowie Angelique. Tam dziadek tenisistki wybudował korty dla wnuczki, która może w ten sposób łączyć życie rodzinne i trening. Czyli ma „optymalne warunki treningowe“ – podsumowuje MDR, dodając: „również dlatego, że tylko tutaj Kerber ma swoje ulubione danie – babcine pierogi”.

Pytania o tożsamość

Dla wielu Polaków Kerber jest „jedną z nich” – zauważa MDR. Jednak na powtarzane regularnie pytanie o swoją tożsamość Angelique odpowiada zawsze dyplomatycznie: „Urodziłam się w Niemczech, uczęszczałam do niemieckich szkół i mam tam przyjaciół. Właściwie spędziłam w Niemczech całe dotychczasowe życie”. Kerber unika zwinnie takich pytań, powtarzając, że tożsamość nie jest dla niej ważna. Liczą się natomiast dobre warunki do treningu. A te z kolei są w Polsce, w otoczeniu rodziny najlepsze – czytamy na portalu niemieckiej rozgłośni.

W polskich barwach?

Kerber posiada podwójne obywatelstwo i bez problemu mogłaby grać w polskich barwach – zauważa lipska rozgłośnia. Takie pytanie padło rzyczywiście i odpowiedź na nie jest jasna od początku tego roku. MDR przypomina, że w jednym z wywiadów telewizyjnych Kerber ostatecznie wyjaśniła, że nawet jeśli od kilku lat jest zameldowana w Polsce i tam trenuje, „zmiana korzeni i występowanie w polskich barwach nie jest takie proste”. „Ten temat jest dla mnie zamknięty“ – stwierdziła, zapewniając, że „sercem zawsze będzie w Polsce“.

„Takie wyznanie miłości uchroniło Kerber od przykrych reakcji jej fanów. Tenisistka może liczyć na ich wsparcie, czego dowodem są gorące powitania w Polsce po wygranych turniejach – uważa rozgłośnia z Lipska. I kończy stwierdzeniem, które pojawiło się na portalu Sport.pl: Kerber to „dobry przykład przyjaźni polsko-niemieckiej”.

opr. Katarzyna Domagała