Internetowa platforma pol-int.org jest polsko-niemieckim projektem transgraniczynym. Jego inicjatorami są Centrum Interdyscyplinarnych Studiów o Polsce Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą oraz Collegium Polonicum w Słubicach. Dyrektorka projektu prof. Dagmara Jajeśniak-Quast mówi, że platforma jest swego rodzaju "biurem matrymonialnym" dla badaczy Polski z całego świata, zwłaszcza młodych.

Pilne zapotrzebowanie na platformę internetową udostępniającą informacje naukowe i wspierającą międzynarodową komunikację w dziedzinie badań nad Polską potwierdziła w krótkim czasie, bo od końca maja, liczba wpisów w różnych zakładkach. Młodzi badacze Polski nie tylko chcą, ale i muszą być widoczni, mówi w rozmowie z Deutsche Welle Katharina Kinga Kowalski, menadżerka projektu. – Jeśli realizowany projekt naukowy jest finansowany ze środków UE, to trzeba gdzieś o tym informować. Pytanie tylko gdzie? Teraz naukowcy mają taką możliwość.

Internetową platformę tworzy szeroki krąg redaktorów naukowych z Polski, Niemiec, Japonii, Stanów Zjednoczonych, Włoch, Austrii, Holandii i wielu innych krajów. O nowościach ukazujących się na stronie powiadamia newsletter.

Pod adres pol-int.org zaglądać powinni też dziennikarze zajmujących się tematyką polsko-niemiecką i poszukujący głosów ekspertów wśród badaczy pracujących nad różnymi zagadnieniami dotyczącymi Polski.

Projekt jest finansowany przez Polsko-Niemiecką Fundację na rzecz Nauki, Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Uniwersytet Europejski Viadrina.

Publikacje, wydarzenia, praca, stypendia, projekty, profile

W języku polskim, niemieckim i angielskim internetowa platforma oferuje informacje z zakresu badań nad Polską z takich dziedzin naukowych jak: historia, kulturoznawstwo, językoznawstwo, ekonomia, nauki prawne, politologia, socjologia, etnologia, historia sztuki i architektury, muzykologia, teatrologia i filmoznawstwo, filozofia, gender studies oraz geografia. Liczba wpisów (już ponad 250) w zakładce „publikacje” ukazuje, jak szeroki jest wachlarz tematyczny badań nad Polską w Niemczech. W zakładce „recenzje” zamieszczone są omówienia publikacji. O odbytych i planowanych konferencjach, panelach, polsko-niemieckich projektach i warsztatach użytkownicy znajdą informacje w zakładce „konferencje”. Dla tych, którzy nie mogli uczestniczyć w tych wydarzeniach, szczegóły na ich temat zamieszczane są w zakładce „sprawozdania z konferencji”.

Informacje o najnowszych ofertach pracy, praktykach, stypendiach, nagrodach naukowych oraz kierunkach studiów z zakresu wiedzy o Polsce zawiera zakładka „praca, stypendia&granty”. W pozostałych trzech z ogółem siedmiu zakładek platforma informuje o projektach, instytucjach z całego świata zajmujących się interdyscyplinarną wiedzą o Polsce oraz przedstawia profile naukowców, którzy zajmują się polską tematyką (już 358 wpisów). Internetowa platforma pol-int.org jest bardzo przejrzyście zaprojektowana i łatwa w użytkowaniu.

Też warto zajrzeć na ostdok.de

Internetowy portal ostdok.de to repozytorium elektroniczne dokumentów dotyczących nie tylko Polski ale całej Europy wschodniej, środkowo – wschodniej i środkowo południowo – wschodniej. Ideą projektu jest udostępnianie na całym świecie dokumentów pochodzących z tych regionów Europy, tłumaczy w rozmowie z Deutsche Welle Tomasz Łopatka z Instytutu Herdera w Marburgu, jeden z koordynatorów projektu ostdok.de. Na portalu jest już 2 500 publikacji, przede wszystkim XX wieku. Realizatorzy projektu uzyskują licencje od autorów na opublikowanie w internecie i udostępnianie ich nieodpłatnie.

Na portalu publikowane są prace magisterskie, dyplomowe, doktorskie, książki pokonferencyjne i edycje źródłowe, które można przeszukiwać. Projekt jest tworzony przez Bayerische Staatsbibliothek i Collegium Carolinum w Monachium, Institut für Ost- und Südeuropaforschung w Ratyzbonie i Instytut Herdera w Marburgu.

Obecnie na portalu ost.dok.de zamieszczone są przede wszystkim dokumenty instytucji zaangażowanych w projekt. – Ale też inne instytucje, które zajmują się w jakikolwiek sposób Europą wschodnią, są zaproszone, żeby się do tego projektu przyłączyć i poszerzać to repozytorium – zaznacza Tomasz Łopatka.

Barbara Cöllen