1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

Były bunkier "Valentin" stanie się miejscem pamięci

3 maja 2011

W czasie II wojny światowej tysiące robotników przymusowych pracowało od rana do nocy przy budowie bunkra-stoczni. Wielu straciło życie. Teraz bunkier staje się miejscem pamięci.

Blick in den Bunker Valentin fotografiert am Dienstag, 15. April 2008, in Bremen. Die U-Boot Bunker Werft wurde in den beiden letzten Jahren des 2. Weltkrieges gebaut. Von den Kriegsgefangenen, Zwangsarbeitern und KZ-Haeftlingen, die beim Bau eingesetzt wurden starben mehrere Tausend. Wenn die Bundeswehr 2010 das dortige Depot aufgibt, soll nach dem Willen des Bremer Senats der Bunker zur Nationalen Gedenkstaette werden. Der Bunker ist 426 Meter lang, 97 Meter breit, 25 Meter hoch und hat bis zu 7 Meter dicke Waende und Decken.(AP Photo/Joerg Sarbach)
Bunkier-stoczniaZdjęcie: AP

Pękający beton, zardzewiałe wsporniki stalowe - wszystko przypomina znój i cierpienie robotników przymusowych. 66 lat po wojnie drugi co do wielkości naziemny bunkier (jedynie bunkier we francuskim mieście Brest jest większy) ma stać się miejscem pamięci. Na ten projekt kraj związkowy i miasto Brema przeznaczyły łącznie 3,8 mln euro. Oficjalnie projekt wystartuje w niedzielę (08.05) z udziałem ministra stanu ds. kultury Bernda Neumanna (CDU).

Minister kultury Bernd Neumann (CDU)Zdjęcie: picture-alliance/ dpa

Megalomania nazistów

Bunkier "Valentin" w Bremie Farge, który miał być stocznią dla okrętów podwodnych typu XXI, świadczy o megalomanii hitlerowskich Niemiec. Obiekt ukończony w 85 procentach ma 426 m długości, 97 metrów szerokości i 33 m wysokości. Ściany osiągają grubość do 4,5 m, a sklepienie do 7,5 m. Na budowie w nieludzkich warunkach pracowało dziennie 10 -12 tysięcy robotników przymusowych, jeńców wojennych i osób deportowanych. Dzień i noc. Ponad 1300 zmarło.

Brema: wystawa stała na temat budowy bunkraZdjęcie: AP

Cudowna broń nazistów nie wypaliła

Naziści planowali, że co trzy dni stocznię będzie opuszczać okręt podwodny - cudowna broń nazistów. Miał być wodowany do rzeki Wezery. Do tego jednak nie doszło. W marcu 1945 roku brytyjskie bomby w wielu miejscach poważnie uszkodziły sklepienie bunkra i tym samym zaprzepaściły ostatnie nadzieje narodowych socjalistów na zwycięstwo w II wojnie światowej.

Za pięć lat kolos stanie się muzeumZdjęcie: AP

Plany

Realizacja projektu ma trwać pięć lat. W tym czasie w bunkrze jako miejscu pamięci zrealizuje się wystawę interaktywną z przewodnikiem multimedialnym oraz zbuduje centrum dla odwiedzających. Na razie teren bunkra mogą zwiedzać wyłącznie zorganizowane grupy wycieczkowe.

dpa / Iwona D. Metzner

Red. odp.: Monika Skarżyńska