Wszystko to, co inne, innowacyjne, postępowe i świeże w teatrze – taki ma być monachijski festiwal. Co dwa lata do stolicy Bawarii przyjeżdżają teatry z całego świata. Spektakle prezentowane w tym roku tematycznie krążą wokół przeszłości. Dla niemiecko-brytyjskiej grupy „Gob Squad” punktem wyjścia jest zrealizowany przez Andy’ego Warhola eksperymentalny film „Kitchen”, z którego artyści odgrywają scenę po scenie. Z kolei włoska grupa „Ortographe”, odkrycie poprzedniej edycji festiwalu, przywiozła do Monachium spektakl, w którym wykorzystuje zdjęcia i filmy z okresu wojny. Całemu festiwalowi towarzyszy cykl spotkań pod hasłem „Woodstock of Political Thinking”. O historii opowiada także młoda argentyńska reżyserka Lola Arias.

Nowy teatr fikcji nie lubi

Znaczenie przeszłości w doświadczaniu teraźniejszości to wątek przewodni wielu przedstawień prezentowanych na tegorocznym festiwalu. Taki jest m.in. spektakl przygotowany przez młodą argentyńską reżyserkę Lolę Arias. Wraz z grupą aktorów stworzyła przedstawienie oparte na relacjach świadków z okresu militarnej dyktatury w Argentynie. Każdy opowiada swoją własną historię, chociaż oczywiście młodzi aktorzy w tamtych czasach byli małymi dziećmi i pamiętają niewiele. Można powiedzieć, że wcielają się w role swoich rodziców i opowiadają o ich doświadczeniach. Dotykają historii, która być może zaważyła na losach ich rodzin - taka jest koncepcja argentyńskiej reżyserki. „Mi Vida Después – Moje życie po”, to nie pierwszy spektakl, który Lola Arias pokazuje w Niemczech. W tym sezonie monachijska publiczność będzie mogła także obejrzeć inscenizację jej sztuki „Familienbande”.

Teatralna wieża Babel

Pokolenie wychowane na popkulturze nie chce w teatrze wyblakłych dekoracji, spektakli kostiumowych i konwencjonalnych rozwiązań. Szuka raczej przeżyć bliskich codziennemu doświadczeniu. Lola Arias sama jest przekonana o tym, że taki teatr ma przed sobą przyszłość: "Interesuje mnie teatr, który naprawdę żyje, który jest blisko życia. Nie chcę teatru, który stanowi muzeum konwencji”. Na monachijskim festiwalu dominują produkcje, które przekraczają granice tzw. typowego spektaklu. Wiele sztuk ma tu swoje światowe premiery.

Monachium oknem na świat

Festiwal SPIELART ma być przeglądem tego, co najciekawsze w młodym, eksperymentalnym teatrze na świecie. Kuratorzy imprezy, Tilman Broszat i Gottfried Hattinger, w ubiegłym roku za swoją działalność otrzymali w Monachium nagrodę. Nie tylko zapraszają gotowe spektakle, ale również stwarzają młodym dramatopisarzom, reżyserom i aktorom szansę na stworzenie czegoś zupełnie nowego. Zamawiają sztuki teatralne, wspierają powstawanie spektakli. Festiwalowi towarzyszą panele dyskusyjne i pokazy filmowe. Kuratorzy organizują konferencje, konkursy i sympozja. Otwierają niemieckiej publiczności oczy na eksperymentalny teatry z całego świata.

Renate Heilmeier/Agata Kwiecińska

red. odp. Stanisław Strasburger

Festiwal teatralny SPIELART, Monachium 19.11 - 5.12.2009