Niemiecka kultura jedzenia nie może się obyć bez bułek. Uwaga na niuanse językowe – w każdym regionie nazywają się inaczej. W Berlinie zamówimy „Schrippen”, w Bawarii „Semmeln”, w Szwabii „Weckle”, a na północy „Rundstück”. Wcześniej były szczególnie popularne z sezamem lub makiem. Dzisiaj największym zainteresowaniem cieszą się żytnie wypieki, z mąki orkiszowej lub z pestkami dyni.

Nie ma chyba bardziej typowego wizerunku Bawarczyka: w ludowym stroju siedzi przy stole, pije piwo zagryzając preclem. Precla można też przekroić na pół i posmarować masłem. Najlepiej smakuje do piwa i to nie tylko w Bawarii, bo precle znane są też w północnych Niemczech.

Pełnoziarnisty chleb szczególnie często gości na niemieckich stołach. Im więcej rodzajów ziarna, tym lepiej. Liczy się, żeby chleb był zdrowy. Starą tradycję w Niemczech ma pumpernikiel, specjał z Westfalii.

Piekarnie mają w swoim asortymencie także słodkie wypieki jak bułeczki mleczne czy maślane. Mają puszyste ciasto i są często z dodatkiem rodzynek lub czekoladowych wiórków.

Nie zalicza się co prawda do klasycznych niemieckich wypieków, tylko francuskich, ale przyjął się na całym świecie. Istnieją warianty bez nadzienia, z marmoladą lub kremem. Są również bardziej wyrafinowane wersje – jak np. z czekoladą.

Istnieje mnóstwo odmian tego ciasta. Jego podstawą jest zawsze twarożek albo biały ser, im tłustszy tym lepszy. Wersja sernika z Castrop-Rauxel lub Frankfurtu znacznie się różni od jego nowojorskiego odpowiednika, który jest pokryty owocami.

Niemcy kochają mak. Nie tylko na bułkach, lecz także w ciastach. Nadzienie do makowca przeważnie bogate jest w bakalie. Samo ciasto może mieć formę placka, strucli czy tortu.

Kto nie zna tego ciasta, ten może przestraszyć się jego nazwy. Bienenstich (dosł. "użądlenie pszczoły") to nic innego jak ciasto drożdżowe nadziewane budyniem lub kremem, pokryte polewą z miodu, masła, cukru i migdałowych płatków. Ta bomba kaloryczna nadaje się na idealny podwieczorek.

Pączki po niemiecku nazywają się Berliner. To klasyczny wypiek z ciasta drożdzowego, smażony w głębokim tłuszczu. Przypuszcza się, że wymyślił je berliński cukiernik, który służył na dworze Fryderyka II Pruskiego. To popularny wypiek szczególnie na karnawał i Sylwestra.

Najpopularniejszą wersją drożdżówki jest ciastko wypełnione budyniowym kremem. Przysmak we wszystkich grupach wiekowych. Przed jej zjedzeniem należy pomyśleć o serwetce, bo od lukru kleją się palce.

Ten wyrób zapisał się na trwałe na liście najpopularniejszych wypieków. Nadaje się na każdą okazję, najważniejsze, żeby był świeży. W niektórych regionach Niemiec to ciasto podawane jest tradycyjnie na stypach.