Watykan opublikował w poniedziałek (18.12.2023) deklarację, zgodnie z którą katoliccy duchowni mogą udzielać błogosławieństwa parom homoseksualnym i parom niezamężnym. W deklaracji zatytułowanej „Fiducia supplicans” podkreślono, że „błogosławieństwo jest skierowane do wszystkich, nikt nie może zostać wyłączony”. Nie należy jednak mylić tego z małżeństwem. Co więcej, duchowni nie mogą udzielać błogosławieństwa podczas nabożeństwa.

Szersze rozumienie błogosławieństwa

Deklaracja została opublikowana w kilku językach. Jest opatrzona podpisem kardynała Victora Fernandeza, prefekta Dykasterii Nauki Wiary, i została zatwierdzona przez papieża Franciszka.

W deklaracji podkreśla się, że Kościół „rozszerzył i wzbogacił” swoje rozumienie błogosławieństwa w świetle ideałów duszpasterskich papieża Franciszka. Dzięki temu bardziej rozwiniętemu rozumieniu błogosławieństwa możliwe jest „błogosławienie par nieregularnych i par tej samej płci, nie potwierdzając oficjalnie ich statusu i nie zmieniając w jakikolwiek sposób od dawna obowiązującej nauki Kościoła na temat małżeństwa”.

Zmiana stanowiska 

Już w lutym 2021 roku watykańska kongregacja oświadczyła, że w Kościele katolickim nie jest możliwe udzielanie błogosławieństwa par homoseksualnych.

Według obecnej doktryny katolickiej darzenie uczuciami osoby tej samej płci nie jest grzechem, jednak intymne akty osób tej samej płci „same w sobie nie są w porządku”. Akty seksualne są – według doktryny – zarezerwowane dla małżeństwa, które może być zawarte tylko przez mężczyznę i kobietę.

Jesienią br. Franciszek w liście dał jasno do zrozumienia, że nie odrzuca zasadniczo błogosławieństw dla par homoseksualnych. Każdy, kto prosi o błogosławieństwo, prosi o pomoc Boga, aby móc lepiej żyć i mu ufa – głosił list papieski. Należy zatem przemyśleć, czy mogą istnieć formy błogosławieństwa bez przekazywania fałszywego wyobrażenia o małżeństwie. Papież nie chciał jednak, by oficjalne przepisy w tej sprawie ustalały same diecezje lub konferencje biskupów. 

Niemieckie parafie błogosławią

W Niemczech w wielu parafiach już praktykuje się błogosławienie par tej samej płci, ale dotychczas odbywało się to w szarej strefie prawa kanonicznego.

Zezwolenie na ceremonie błogosławieństwa dla par tej samej płci było kluczowym postulatem dla niemieckiego procesu reform Kościoła katolickiego, nazywanego Drogą Synodalną, i zostało przyjęte przez Zgromadzenie Synodalne w marcu br.

Niemiecki episkopat zadowolony

Konferencja Episkopatu Niemiec z zadowoleniem przyjęła watykańską deklarację. – Wyznacza ona wyraźną granicę między niezachwianą wiernością nauce Kościoła a duszpasterskimi wymaganiami praktyki kościelnej, która chce być blisko ludzi – oświadczył przewodniczący episkopatu Niemiec Georg Baetzing. Dodał, że deklaracja w odpowiedzialny sposób stosuje teologiczne pojęcia.

Baetzing zaznaczył, że praktyka kościelna zna wiele form błogosławieństwa. – Dobrze, że ten skarb wydobywany jest teraz dla różnorodności modeli życia – powiedział. Jak zaznaczył przewodniczący episkopatu Niemiec, Dykasteria Nauki Wiary wyraźnie wyróżnia błogosławieństwo sakramentalne w kontekście ślubu kościelnego i podkreśla, że pod żadnym pozorem nie należy zacierać tej różnicy. Z drugiej jednak strony – stwierdził Baetzing – tekst deklaracji wskazuje na duszpasterskie znaczenie błogosławieństwa, którego nie można odmówić w odpowiedzi na osobistą prośbę. Deklaracja wskazuje, że udzielenie zwykłego błogosławieństwa nie wymaga tych samych warunków moralnych, które są wymagane do przyjęcia sakramentów.

(KNA, DPA/dom)

Chcesz skomentować ten artykuł? Dołącz do nas na facebooku! >>