O eurostrefie bez Grecji pisze WESTDEUTSCHE ZEITUNG: “Jeśli Grecja będzie się trzymać euro, może się to na dłuższą metę okazać zgubne w skutkach. Reżim oszczędnościowy, obniżka odsetek, przedłużenie terminu spłaty pożyczek lub wręcz wspaniałomyślne darowanie długów nie byłyby dla Grecji swego rodzaju panaceum – a dla reszty Europy i jej podatników okazałoby się to przynajmniej bardzo drogie. Dlatego wyjście Grecji ze strefy euro, tak długo traktowane jako mało prawdopodobne, może się dokonać szybko i okazać sensowne”.

SÜDDEUTSCHE ZEITUNG nawiązuje do pogłosek o rzekomym tajnym spotkaniu ministrów finansów w Luksemburgu, w związku z napiętą sytuacją finansową Grecji - mimo wielomiliardowego unijnego pakietu ratunkowego. ”Fiasko tajnego spotkania ministrów finansów ukazuje, jak zła jest sytuacja euro. Także dwa dni po spotkaniu nie zdobyto się ani na oświadczenie ani na przeprosiny. Politycy, na których spada odpowiedzialność, zamilkli. Jeśli tak będą postępować dalej, to znaczy, że sytuacja w strefie euro jest rzeczywiście krytyczna. To wprowadzanie w błąd opinii publicznej tylko utwierdza w przekonaniach tych, którzy i tak najchętniej chcieliby pozbyć się euro. No i uskrzydla to też fantazję tych podatników, którzy i tak są sceptyczni, co do tego, czy kiedykolwiek otrzymają zwrot pożyczki. Po to, żeby przywrócić zaufanie, należy wyciągnąć konsekwencje z tego świadomego wprowadzania w błąd.”

MÄRKISCHE ODERZEITUNG uważa: ”Konstrukt, jakim jest euro nie potrzebuje reform: Kiedy wprowadzono wspólną walutę pomimo braku wspólnotowej polityki gospodarczej i finansowej, chyba nikt przypuszczał, jak różnie mogą rozwinąć się gospodarki narodowe. A już zupełnie było niewyobrażalne, że ktokolwiek mógłby wyjść ze strefy euro. Reformy są bardzo potrzebne. Ale reformować można tylko to, co jest. A liczy się każda minuta”.

FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG pyta: ”Jak pożyczkodawcy rządu Papandreu chcą przeprowadzać dalsze reformy w Grecji w obliczu reagujących ze złością na ulicach obywateli i nikłych szans na ponowny wybór rządzącej partii? (...) Kto miałby się przestraszyć możliwych szturmów klientów na banki? Podczas gdy w stołecznych Atenach kontrolerzy EBC (Europejskiego Banku Centralnego, przyp. red.), Komisja oraz MFW (Międzynarodowy Fundusz Walutowy, przyp. red.) stwierdzają, że Grecja zrobiła kiepskie postępy, minister finansów Grecji domaga się w udzielanych wywiadach niskiego oprocentowania oraz dłuższych terminów spłat pożyczek. Tymczasem UE już dawno podjęła decyzję o łagodnej konwersji długu publicznego (dlaczego jest to właściwie ciągle niedostępne dla prywatnych wierzycieli, pozostanie tajemnicą EBC). Jeśli wkrótce MFW także złagodzi swoje warunki, to będzie to publiczne przyznanie się, że próba ratowania Grecji się nie powiodła”.

W związku z rozpoczynającym się spisem powszechnym ludności TAGESSPIEGEL zauważa: ”Zalew danych sprawia wrażenie przewagi wiedzy. Jednakże ten, kto sądzi, że wszystko wie, kieruje się tym przekonaniem podejmując decyzje. Akurat w polityce dają się zaobserwować skutki tej nowej wiary w możliwości dostępu do wszystkich informacji. Demoskopia przejęła kreowanie przebiegu wyborów. Sondaże zastąpiły kontakt z elektoratem. Statystyki decydują o kierunku polityki partii i rządów – począwszy od badań PISA aż do ubóstwa wśród dzieci. Kto zdobędzie się na chociażby ciche wyrażenie swoich wątpliwości, musi się liczyć z potraktowaniem go jak ignoranta czy ideologa, który odwraca wzrok od rzeczywistości, bo mu się w niej nic nie podoba”.

Akta Polańskiego z IPN

Ze spraw polskich dziennik DIE WELT zamieszcza dzisiaj obszerny artykuł poświęcony stosunkowi władz PRL do Romana Polańskiego. Reporter gazety Filip Gańczak dotarł do teczki reżysera w IPN. Ujawnione przez DIE WELT dokumenty to głównie podania Polańskiego o paszport i opinie władzy nt. jego kariery. Ilustrują one jak zmieniało się nastawienie komunistycznego reżimu do osoby i twórczości filmowca.

Opracowła: Barbara Coellen

Red. odp.: Bartosz Dudek