Według informacji dziennika „Bild”, który powołuje się na dane Federalnego Urzędu ds. Migracji i Uchodźców (BAMF), w 2024 r. jedynie nieliczne kraje przyjęły od Niemiec imigrantów, za których państwa te były faktycznie odpowiedzialne. Na przykład Włochy zgodziły się na przejęcie z Niemiec 10 402 osób, jednak tylko trzech migrantów zostało faktycznie przeniesionych z Niemiec do Włoch.

Podobnie było w przypadku innych krajów. Według danych Bamf, Niemcy złożyły 15 453 wnioski o przejęcie do Grecji, ale tylko 219 z nich zostało zaakceptowanych, a jedynie 22 migrantów zostało faktycznie przeniesionych.

Z 8090 wniosków o przejęcie złożonych przez Niemcy do Bułgarii, 3297 zostało zaakceptowanych, ale deportowanych tylko 290 osób. Niemcy złożyły też 14 068 wniosków do Chorwacji. 12 932 wnioski zostały zaakceptowane przez ten kraj, a 533 migrantów zostało faktycznie przekazanych.

Martwe porozumienie

Składając wniosek o przejęcie, kraj unijny zwraca się do innego kraju o przyjęcie z powrotem osoby ubiegającej się o azyl, za którą jest odpowiedzialny zgodnie z zasadami porozumienia dublińskiego. Porozumienie dublińskie w sprawie traktowania osób ubiegających się o azyl w UE i innych krajach europejskich stanowi, że uchodźcy muszą zawsze dokonać tego w kraju, na którego terytorium najpierw się znaleźli. 

W świetle tych danych, sekretarz generalny CDU Carsten Linnemann, wezwał do „zmiany polityki migracyjnej”. Jak powiedział, dane Bamf mówią same za siebie. Dodał też: „Musimy powstrzymać nielegalną migrację do Niemiec i zawracać (migrantów) na niemieckich granicach”.

(AFP/stef)