Oznacza to, że osoby przyjeżdżające z tych krajów do Niemiec, które nie są w pełni zaszczepione lub nie są ozdrowieńcami, muszą odbyć dziesięciodniową kwarantannę, z której mogą zostać zwolnione najwcześniej pięć do po wjeździe do Niemiec, jeśli mogą okazać negatywny wynik testu na obecność koronawirusa.   

Oprócz Luksemburga Niemcy do obszarów wysokiego ryzyka z powodu COVID-19 od północy zaliczają również między innymi Szwecję, Australię, Argentynę i Zjednoczone Emiraty Arabskie z lubianym miejscem na zimowy wypoczynek, czyli Dubajem, a także Izrael i Kenię.

W sumie liczba obszarów wysokiego ryzyka wzrosła do ponad 100 krajów. Oznacza to, że mniej więcej co drugi kraj na całym świecie jest obecnie uznany za obszar wysokiego ryzyka. Z krajów sąsiadujących z Niemcami jedynie jeszcze Austria nie jest obszarem wysokiego ryzyka.

Co oznacza obszar wysokiego ryzyka

Zaklasyfikowanie danego kraju do obszarów wysokiego ryzyka jest związane z ostrzeżeniem dla podróżnych wydanym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niemiec, dla osób podróżujących w celach turystycznych, które nie są niezbędne. Ostrzeżenie to ułatwia to turystom bezpłatne odwoływanie już zarezerwowanych wycieczek, ale nie oznacza zakazu podróżowania.

Jako kraje i regiony wysokiego ryzyka klasyfikowane są te, w których ryzyko zakażenia jest szczególnie wysokie. O takiej klasyfikacji nie decydują jednak tylko liczby infekcji. Pod uwagę brane są też inne kryteria, jak chociażby tempo rozprzestrzeniania się wirusa, obciążenie systemu opieki zdrowotnej lub brak danych na temat sytuacji pandemicznej.

(DPA/gwo)