„Zakazy posiadania noży, strefy zakazu posiadania noży, zakazy ich noszenia dla osób, które już popełniły przestępstwa – to arsenał, o którym politycy dyskutują teraz jeszcze intensywniej niż dotychczas” – stwierdza „Süddeutsche Zeitung”. Państwo może podjąć działania przeciwko nabywaniu i posiadaniu broni, materiałów wybuchowych i tym podobnych, jeśli tylko chce. Ale przeciwko nożom? Premier Nadrenii Północnej-Westfalii Hendrik Wüst ma rację, gdy ostrzega przed rozbudzaniem oczekiwań dodatkowymi zakazami; nawiasem mówiąc, dotyczy to również każdej debaty na temat deportacji. Nóż jest narzędziem zbrodni kogoś, kto nie chce wcześniej stać się podejrzanym, konstruując bombę; i kto zamierza uciec (...) „Zakazy mają sens, jeśli mogą być egzekwowane i jest wola, by to robić. To jest przede wszystkim pytanie skierowane do państwa i jego organów. Czy policja dysponuje środkami, aby skutecznie kontrolować osoby i obszary, tak że zakaz jest czymś więcej niż tylko efektownie sformułowanym paragrafem? I czy sądy mają zdolność do ukarania każdego stwierdzonego naruszenia?” – czytamy.

„Berliner Post” konstatuje: „Mamy problem z przemocą przy użycia noża. Rząd Niemiec musi coś z tym zrobić. Dyskutowane są propozycje, takie jak rozszerzenie stref zakazu posiadania broni, zakaz posiadania noży w autobusach i pociągach, zakaz noszenia noży przez osoby znane policji, zakaz posiadania określonych rodzajów ostrzy oraz ogólny zakaz posiadania noży w miejscach publicznych. Dobrze, że w koalicji rządowej SPD, Zielonych i FDP teraz istnieje wola zaostrzenia przepisów dotyczących broni. Do tej pory FDP to blokowała. Oczekiwania nie powinny być jednak zbyt wygórowane, gdyż zakaz noszenia noży może zapobiec eskalacji agresywnych spotkań między brutalnymi młodymi ludźmi. Ale nie powstrzyma ataku terrorystycznego”.

W ocenie „Stuttgarter Nachrichten”: „Nie jest lewacką teoria, że bardziej sensowne jest przyjrzenie się przyczynom zarówno islamskiego terroru, jak i przemocy wśród młodzieży, niż zwalczanie objawów. Jednak prawdą jest również, że jest to trudna droga pełna przeciwności. Każdy, kto chce podążać tą drogą, musi zdać sobie sprawę, że samo zrozumienie nie wystarczy. Nie ma miejsca na pobłażliwość wobec tych, którzy nadużywają naszego prawa do gościnności. Atak w Solingen był nie tylko atakiem na świętujących ludzi, ale był też atakiem na nasze otwarte społeczeństwo. Ma ono prawo do najlepszej możliwej ochrony. Każdy, kto się temu sprzeciwia, powinien zostać pociągnięty do odpowiedzialności, ponosząc większe konsekwencje niż ma to często miejsce obecnie”.

Zdaniem dziennika „Frankfurter Rundschau”: „Solingen pokazuje przede wszystkim, że należy podjąć więcej działań w walce z radykalizacją. W schroniskach dla uchodźców przebywają tysiące ludzi, często młodych mężczyzn, którzy są łatwym celem dla mówców nienawiści w internecie. Szczególnie dlatego, że w wielu przypadkach jeszcze nie zadomowili się w niemieckim społeczeństwie. Niemieckie instytucje, nie tylko społeczności muzułmańskie w Republice Federalnej, muszą być szczególnie zainteresowane zmianą tego stanu rzeczy. Zasada, że praca integruje musi być najważniejsza. Ci, którzy nie czują się potrzebni, szukają innych sposobów na zdobycie osobistego uznania. Ci, którzy mają zatrudnienie, zarabiają pieniądze i mają niemieckich kolegów, są mniej podatni na propagandę”.

„Straubinger Tagblatt” pisze: „Niemcy muszą myśleć długoterminowo. Potrzebują koncepcji, jak radzić sobie z przemocą, a szczególnie z przemocą, która pochodzi od imigrantów. Więcej prewencji, lepsza integracja oraz system azylowy, który umożliwia krajowi przejęcie tych zadań bez przeciążenia. Solingen po raz kolejny pokazało, dokąd prowadzą te same odwieczne wezwania do krótkoterminowych, a następnie bezskutecznych działań. Nie można sobie na to pozwolić. Jeśli IS zdoła ponownie zwerbować więcej sprawców, a wojna na Bliskim Wschodzie posłuży jako motywacja, piątkowy atak może być dopiero początkiem”.

Chcesz mieć stały dostęp do naszych treści? Dołącz do nas na Facebooku!