Zdaniem „Allgemeine Zeitung" z Moguncji (Mainz): „Sam komputer jest mało przydatny, jeśli chodzi o przekazanie wiedzy, która pozwoli uczniom na sensowne i odpowiedzialne obchodzenie się z PC i z informacjami z Internetu. Patrząc inaczej – co jest największym problemem wielu niemieckich uczniów: brak umiejętności posługiwania się komputerem? Czy raczej deficyty w zdolności pojmowania, rozumienia tekstów, w wytrwałości i kompetencjach społecznych? Trochę starej szkoły też by się przydało”.

Dziennik „Leipziger Volkszeitung” jest zdania, że: "Właśnie dlatego, że obchodzenie się z cyfrowym światem jest tak oczywiste, powinien on znaleźć się w szkołach. Pomyłką jest przyjmowanie, że wszyscy młodzi ludzie należą do pokolenia «digital natives», bo nikt nie musi im pokazywać, jak googlować, robić zakupy online czy jak funkcjonuje streaming filmów. Konsumowanie nowych mediów nie jest automatycznie równoznaczne z ich rozumieniem. Młodzież powinna jednak mieć pojęcie, co kryje się za interfejsem użytkownika. Powinna wiedzieć, w jaki sposób algorytmy wpływają na podejmowane przez nich decyzje. Bez techniki jest to niemożliwe. A już zupełnie niemożliwe jest to bez specjalnie wykształconych w tym celu nauczycieli i wzrostu znaczenia przedmiotu informatyka”.

„Ludwigsburger Kreiszeitung" zauważa, że: „Piękny zamiar minister oświaty i badań ma jednak jeden haczyk. Najlepsza struktura informatyczna w szkołach nie pomoże, jeżeli sypią się szkolne budynki, toalety cuchną, a klasy szkolne liczą po 30 i więcej uczniów. Cyfryzacja musi zostać osadzona w rozsądnym szkolnym otoczeniu. To jest problemem. Krajom związkowym i samorządom brakuje często środków finansowych. Dlatego następnym krokiem jest zlikwidowanie nareszcie zakazu kooperacji struktur federalnych i samorządowych. W międzyczasie każdy, kto ma do czynienia z polityką, wie, że jest to jeden z największych hamulców w dalszym rozwoju systemu oświaty”.

„Rhein-Neckar-Zeitung" (Heidelberg) pisze o „cyfrowej ofensywie" minister Wanki:

„Sam nowy sprzęt nie wystarczy. Zanim zacznie się kształcić uczniów, najpierw muszą zostać wyszkoleni nauczyciele – w wystarczającej liczbie. Jeżeli weźmie się jeszcze pod uwagę presję, jaką wywiera na nauczycieli skrócenie czasu nauki do matury, rodzi się pytanie: czy więcej nauczycieli i mniejsze klasy nie byłyby znacznie bardziej priorytetowym celem? W gruncie rzeczy, tak”.

Opr. Elżbieta Stasik