W szczytowym momencie kryzysu greckiego kanclerz Merkel często gościła na łamach greckich bulwarówek i dzienników. Na tym zdjęciu jako uosobienie nazizmu. Okładka magazynu „Mystiki Ellada” z 2012, na której kanclerz pojawia się w mundurze Wehrmachtu z sępem na ramieniu, jest mało subtelną kpiną z Merkel. W tej sprawie Niemcy nie podjęli dyplomatycznych kroków.

Eskapady prezydenta Putina na łonie przyrody to pożywka dla satyryków i temat niewybrednych memów internetowych. Wszystkie nawiązują do fotografii, na której Putin – jadąc konno wierzchem – pręży zgrabny tors. Ta poza stała się m.in. wdzięcznym motywem karnawałowych parad.

Równie gorącą postacią dla satyryków jest obecny kandydat na prezydenta USA Donald Trump. Do krytyki i żartów na swój temat podchodzi dość krytycznie. Niedawno „Boston Globe” otworzył swój numer wyssaną z palca historią, ośmieszającą propozycje Trumpa w kwestii polityki imigracyjnej. Trump i tym razem sam wymierzył "sprawiedliwość" gazecie – nazwał ją „głupią” i „szmatławą”.

Kim Dzong Un – jak na tyrana przystało – ma dość proste poczucie humooru. Kiedy w 2014 do amerykańskich kin miała wejść komedia „The Interview” - pastisz Kim Dzong Una, rozpoczął się zmasowany atak hakerów na systemy komputerowe producenta filmu „Sony Movie Studio” i groźby ataków na amerykańskie kina. Według ustaleń wywiadu za atakami cybernetycznymi stał sam przywódca Korei Płn.

43. prezydent USA był bez wątpienia mistrzem puenty, a internet jeszcze dziś kipi jego "złotymi" myślami. Przykład: "Czy wy też macie czarnych?" Do you have blacks too? – zapytał Bush prezydenta Brazylii podczas wizyty w tym kraju. Sytuację ratowała Condoleezza Rice, wyjaśniając G.W.B, że w Brazylii jest więcej czarnoskórych niż w USA i że jest ich tu najwięcej poza Afryką. Źródło: „Der Spiegel”.

Scenka zaprezentowana podczas karnawałowej parady spowodowała dyplomatyczny zgrzyt między Polską a Niemcami. To "pogarda dla Polski i polskich polityków" – tak szef polskiego MZS ocenił karnawałową platformę, na której metaforą Polski była klęcząca, pobita kobieta pod butem partyjnego bossa Jarosława Kaczyńskiego.

Izraelski premier był niemal etatowym bohaterem telewizyjnego show "Erec Nehederet" ("Piękny kraj"). W tej scenie komik parodiuje negocjacje między izraelskim przywódcą a palestyńskim Hamasem. Netanjahu nigdy nie wytaczał dział wobec satyry na swój temat. Wręcz przeciwnie – w 2013 komik był gościem specjalnym na zjeździe partii.

Kpina z politycznych liderów ma długą tradycję. Ta brytyjska karykatura z 1915 roku pokazuje Winstona Churchilla, ówczesnego ministra ds. floty morskiej, jako upadłego Achillesa w wojnie trojańskiej. Obrazek "Walka na statki" to przytyk do okrętów wojennych, użytych w operacji morskiej w Cieśninie Dardanelskiej, która zakończyła się dla Churchilla klęską.

W 1987 doszło do skandalu w niemieckiej telewizji z udziałem irańskiego przywódcy rewolucji Ajatollaha Chomeiniego. Artysta Rudi Carrell pokazał fotomontaż, na którym Chomeini podczas państwowej wizyty puszczany jest w przysłowiowych skarpetkach. Gag wywołał kryzys dyplomatyczny, który doprowadził do odwołania z placówki w Teheranie dwóch niemieckich dyplomatów.

To nie pierwszy przypadek, kiedy satyra polityczna doprowadza do dyplomatycznego trzęsienia ziemi i międzynarodowych reperkusji. Czy sprawa dowcipu Jana Böhmermann na temat tureckiego prezydenta Erdogana, w której Erdogan m.in. jest posądzany o zoofilię zatoczy tak szeroki krąg? – tego jeszcze nie wiadomo.