W upalne dni nad Wannsee ciągną tysiące amatorów słońca i kąpieli. Spokojnie mieści się tu do 30 tys. ludzi. Nie bez powodu liczące sobie ponad sto lat miejskie kąpielisko należy do największych w Europie. Biały piasek na plażę zwieziono swego czasu znad Bałtyku, z kurortu Travemünde.

Żagle, żagle i jeszcze raz żagle. Wannsee jest jednym z najbardziej popularnych akwenów żeglarskich w Berlinie. Z centrum miasta dojeżdża się tam w jakieś trzy kwadranse. Swoją siedzibę ma nad Wannsee około tuzina klubów żeglarskich. Przy dobrej pogodzie Wannsee – właściwie zakole Haweli, jest usiane żaglami.

Jezioro Tegel jest jednym z blisko 70 w Berlinie. Jego szczególną cechą są liczne wyspy. W sezonie połączenie ze stałym lądem zapewniają promy. Kiedy wieczorem odwożą na ląd ostatnich turystów, wyspiarze – wśród nich działkowicze, nareszcie zostają w swoim gronie.

Należący do federalnej sieci dróg wodnych kanał Landwehrkanal przebiega równoległe do Szprewy. Kiedyś był ważnym szlakiem handlowym. W latach 20. ubiegłego wieku założono nad kanałem promenady, by umożliwić mieszkańcom nowo powstających dzielnic odpoczynek w zieleni. Dzisiaj barkę widzi się na kanale bardzo rzadko, dominują statki białej floty i łodzie turystyczne.

Berlin dawno już docenił swoje rzeki i kanały. Odkryły je też kluby, bary, restauracje i dyskoteki. Wybór jest ogromny. We wschodniej części Landwehrkanal przyciąga gości na przykład restauracja „Freischwimmer”, naprzeciw legendarnego Klubu Wizjonerów (Club der Visionäre). Jedna z wielu zalet nadbrzeżnych klubów – można słuchać muzyki do późnego wieczora, po sąsiedzku są inne kluby.

Szprewa przecina Berlin prawie w prostej linii. Aż do dzielnicy rządowej, gdzie zatacza łuk opływając Reichstag, główny dworzec kolejowy i Urząd Kancerski. Zielone nabrzeża i ulokowane tam plażowe kluby są ulubionym miejscem turystów – w ciągu dnia i wieczorami.

Nie tylko żeglarstwo, ale też sport wioślarski cieszy się w Berlinie długą tradycją. Nad stołecznymi rzekami usadowiło się ponad 50 klubów wioślarskich. W najbogatszej w wodę dzielnicy Köpenick już w 1880 r. odbyły się pierwsze regaty wioślarskie. Köpenick cieszy się tym samym najstarszym, znajdującym się jeszcze użytku torem regatowym Berlina.

Ofiacjalna nazwa, to „odkryty basen Kreuzberg”. Berlińczycy nazywają go pieszczotliwie „Prinzenbad“ – książecym basenem, od nazwy przebiegającej przy nim ulicy. Od 1965 r. basen pod chmurką przyciąga do 10 tys. amatorów kąpieli dziennie. Cieszy się kultowym statusem – też z racji swego położenia w centrum miasta, ale przede wszystkim typowej dla Kreuzbergu wielokulturowości i luzu.

Pierwsza łaźnia na statku cumowała w XVIII wieku na Sekwanie. Paryżanie obmywali się wówczas w odizolowanych kabinach wodą z rzeki. W tej tradycji utrzymany jest kąpielowy statek – ściślej, dawna barka – w byłym berlińskim porcie rzecznym Osthafen. Tyle, że goście nie kąpią się w Szprewie, tylko na Szprewie, a plażują na nabrzeżnym piasku.

Jednym z najbardziej ulubionych motywów, zwłaszcza na tle takiego nieba, jest rzeźba Molecule Man, królująca na środku Szprewy od 1999 r. Symbolizuje spotkanie trzech dzielnic: dawnych wschodnioberlińskich Friedrichshain i Treptow i zachodnioberlińskiego Kreuzbergu. Po serii fotek turyści wędrują z reguły do ulokowanych nad rzeką restauracji lub klubów.