Żyjemy coraz dłużej. Dzisiejszy 65 latek ma przed sobą o trzy i pół roku życia więcej niż jego rówieśnik w połowie lat 80. Z raportu OECD wynika, że tendencja ta utrzyma się i w ciągu kolejnych 50 lat. Przewidywana długość życia w krajach wysoko rozwiniętych wzrośnie o ponad 7 lat. Ta optymistyczna wiadomość niesie za sobą jednak poważne konsekwencje. Zwiększająca się długość życia wymusza bowiem przesunięcie granicy wieku emerytalnego.

Emerytura w wieku 65 – 69 lat

W większości krajów należących do OECD zostały już podjęte działania mające na celu podniesienie wieku emerytalnego. Jak wynika z prognoz długoterminowych w połowie krajów członkowskich wiek przechodzenia na emeryturę będzie wynosił 65 lat, a w 14 państwach od 67 do 69 lat. Zdaniem autorów raportu bardzo ważna jest harmonizacja uregulowań z tempem starzenia się danego społeczeństwa, która dotychczas zapewniona jest jedynie w kilku krajach. Dobrym przykładem powinna być Dania, której rząd zobowiązał się stale kontrolować zmiany w statystykach dotyczących umieralności i na bieżąco korygować granicę wieku emerytalnego. W Niemczech mechanizm ten działa odrobinę inaczej. Każdego roku sprawdzany jest stosunek osób pobierających emeryturę do osób pracujących i na tej podstawie podejmowane są decyzje o ewentualnych regulacjach.

Ubezpieczenie prywatne lub stawka głodowa

Podniesienie wieku emerytalnego jest konieczne dla zagwarantowania odpowiednich stawek państwowych emerytur dla kolejnych pokoleń, ale może okazać się działaniem niewystarczającym. Z raportu OECD wynika, że państwa powinny podjąć dodatkowo większe wysiłki na rzecz promowania prywatnych ubezpieczeń emerytalnych. Zachęca się również, by dodatkowa stawka wprowadzana była automatycznie dla każdego nowego pracownika, jak od 2007 roku ma to miejsce w Nowej Zelandii. W krajach jak Japonia, USA czy Niemcy, gdzie dodatkowe zaopatrzenie emerytalne jest dobrowolne, a stawka emerytury państwowej stosunkowo niska, starsi ludzie muszą liczyć się ze znaczącym spadkiem dochodów w wieku emerytalnym.

Chociaż podniesienie granicy wieku emerytalnego i lepszy dostęp do prywatnych zabezpieczeń mogą być decydujące dla wypełnienia luki emerytalnej, należy pamiętać, że odprowadzanie kolejnej części pensji jest postrzegane przez społeczeństwo jako dodatkowe opodatkowanie i może być dla wielu ludzi zbyt dużym obciążeniem.

Praca po osiągnięciu wieku emerytalnego

Sekretarz generalny OECD, Angel Gurria, dodaje, iż „potrzebne jest przełamanie barier powstrzymujących ludzi starszych od pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego”. Swój postulat tłumaczy koniecznością podejmowania „zdecydowanych działań, nawet, jeżeli okażą się one niepopularne i bolesne dla społeczeństwa. Tylko one mogą bowiem przyczynić się do stymulacji wzrostu gospodarczego w trudnych czasach kryzysu, zdyscyplinowanych finansów publicznych i ograniczonych możliwości polityki pieniężnej i fiskalnej.”

„Przełamanie barier byłoby dla przyszłych pokoleń gwarancją otrzymania godziwych emerytur po zakończeniu życia zawodowego”- podsumowuje Angel Gurria.

dpa, KNA / Martyna Ziemba

Red.odp.: Iwona D. Metzner