Według ostatniego raportu Fundacji Green Cross, prawie 200 mln ludzi na świecie poddanych jest bezpośredniemu działaniu substancji toksycznych. Oto niektóre przykłady takich miejsc.

Na drugim, wielkim wysypisku śmieci elektronicznych w Afryce Zachodniej, piętrzą się stare anteny satelitarne i zepsute telewizory. Według raportu to wysypisko zalicza się do najbardziej zanieczyszczonych miejsc na świecie. Złom elektroniczny staje się zagrożeniem dla zdrowia zwłaszcza w czasie palenia kabli, co ułatwia dotarcie do znajdującej się w środku cennej miedzi.

Woda rzeki Citarum w Indonezji jest ok. 1000 razy bardziej zanieczyszczona niż zwykła woda pitna w Polsce. Stwierdzono w niej ogromne ilości aluminium i żelaza. Nic dziwnego: prawie 2000 fabryk wykorzystuje tę rzekę jako ważne źródło wody i odprowadza do niej ścieki przemysłowe. Jest to katastrofa. Wodę z Citarum miliony ludzi używa do picia, kąpieli i gotowania.

Dzierżyńsk jest jednym z ważnych centrów rosyjskiego przemysłu chemicznego. W latach 1930 i 1998 wskutek niewłaściwego przechowywania prawie 300.000 ton odpadów chemicznych, w ściekach i w powietrzu zidentyfikowano ok. 200 substancji szkodliwych dla zdrowia. Statystyczna kobieta żyje tam przeciętnie 47 lat a mężczyzna 42 lata.

Czarnobyl po dziś dzień kojarzy się z najstraszliwszą katastrofą w elektrowni atomowej. 25 kwietnia 1986 roku doszło tam do eksplozji reaktora. Do dziś nikt nie mieszka w promieniu 30 km od elektrowni. Ziemia jest nadal skażona, co zagraża produkcji żywości. Wielu ludzi w okolicy zachorowało na białaczkę.

Najwięcej garbarni w Bangladeszu znajduje się w mieście Hazaribagh. Większość tych fabryk stosuje przestarzałe i nieskuteczne metody pracy. Do rzeki Buriganga wszystkie garbarnie wylewają dziennie prawie 22.000 litrów substancji toksycznych. Buriganga jest najważniejszą rzeką Dhaki i głównym dostawcą wody. Wielu mieszkańców i pracowników garbarni cierpi na choroby skórne i dróg oddechowych.

W Kabwe, w drugim co do wielkości mieście Zambii, we krwi dzieci stwierdzono dziesięciokrotnie wyższe stężenie ołowiu niż dopuszczalna norma. W tym mieście od prawie stulecia wydobywa się ołów. Produktem ubocznym eksploatacji złóż są metale ciężkie, zanieczyszczające środowisko.

Kalimantan należy do indonezyjskiej części wyspy Borneo i znane jest przede wszystkim ze swych kopalni złota. Wydobycie złota odbywa się tam w większości kopalń głównie przy zastosowaniu trującej rtęci. Skutek jest taki, że rocznie do środowiska dostaje się ponad tysiąc ton tego pierwiastka, co stanowi również zagrożenie dla wód gruntowych.

Prawie 15.000 fabryk odprowadza ścieki do rzeki Matanza-Riachuelo w Argentynie. Za ponad 1/3 zanieczyszczeń odpowiedzialne są przede wszystkim fabryki chemiczne. Woda zawiera podwyższone stężenie cynku, ołowiu, miedzi, niklu i innych metali ciężkich. Mieszkańcy cierpią tam głównie na choroby jelit i dróg oddechowych.

Delta Nigru jest gęsto zaludnionym regionem Nigerii. To około 8 procent całej powierzchni kraju. Delta Nigru jest mocno skażona ropą i zawiera niebezpieczne dla zdrowia stężenie węglowodorów. Ta "chemia" trafia do wód gruntowych i gleby. Średnio około 240.000 baryłek ropy dostaje się rocznie do Delty Nigru. Powodem są przede wszystkim awarie i kradzież ropy naftowej.

W Norylsku do atmosfery dostaje się rocznie prawie 500 ton miedzi i niklu jak również 2 mln ton dwutlenku siarki. Zanieczyszczenie powietrza jest tak wysokie, że przeciętny robotnik w Norylsku żyje 10 lat krócej niż statystyczny Rosjanin. Zanieczyszczenie powietrza wywołuje przede wszystkim choroby dróg oddechowych, głównie raka płuc.