Ze wszystkich czołowych kandydatów do fotela szefa włoskiego rządu był on najmniej barwną postacią. Pierluigi Bersani nie kreował się na wodzireja, by rozbawić cały naród jak Silvio Berlusconi, nie był w całej Europie tak znany jak Mario Monti. Ale jedno jest pewne, że jest on profesjonalistą w świecie polityki, i zdobył sobie już wcześniej opinię reformatora.

Finisz walki wyborczej był dla niego dość pomyślny: papież abdykował a Mario Monti cierpliwie tłumaczył założenia swojej polityki. Co ma to wszystko ze sobą wspólnego? Abdykacja papieża pozbawiła Silvio Berlusconiego, znającego i kochającego siłę mass-mediów, bezcennych minut na telewizyjnych ekranach. A Mario Monti z pełną powagą powiedział, że niemieckiej kanclerz nie podobałoby się, gdyby we Włoszech doszła do władzy lewica. W uszach większości Włochów zabrzmiało to jak najszczersza rada, by głosować na centro-lewicowego kandydata Bersaniego.

"Sami się uratujemy"

"Nie chcę żadnych kłótni z Niemcami" - zaznaczył 61-letni polityk Bersani, który dla Angeli Merkel będzie mniej wygodnym partnerem politycznym niż profesor Mario Monti. Aby uciszyć niemieckie obawy przed zwycięstwem lewicy Bersani był nawet kilka dni przed wyborami w Berlinie, gdzie spotkał się z ministrem finansów Schaeublem.

W mocy pozostaje jego obietnica, że będzie kontynuował kurs oszczędności wdrożony przez Montiego. - Włochy są zbyt duże, żeby ktoś inny mógł je uratować - powiedział Bersani zapewniając, że Włosi zdają sobie z tego sprawę i uratują się sami. Ale Włochy są też dość duże, by pociągnąć za sobą w przepaść recesji inne państwa. Czyli: zaciskanie pasa - owszem, trzymanie obranego kierunku - jak najbardziej, ale także branie wzglądu na rynek zatrudnienia.

Kościół, komunizm i reformy

Bersani pochodzi z Emilii-Romanii w północnych Włoszech, prowincji o lewicowych tradycjach. Wzrastał w klimacie, jaki najtrafniej przedstawiały filmy z księdzem Donem Camillo i komunistą Peppone, bezustannie ścierających się ze sobą. Bersani jest katolikiem i należał do partii komunistycznej. Teraz startował jako czołowy kandydat socjaldemokratycznej Partii Demokratycznej. Głównymi kontrahentami walki wyborczej byli jednak Berlusconi i Monti. Pragmatycznego i rzeczowego Bersaniego właściwie się nie zauważało. - W odróżnieniu od Berlusconiego nie potrzebujemy wrogów. Możemy mieć przeciwników, ludzi myślących inaczej niż my - podkreślał, dodając: - Nie chcemy polaryzować kraju, tak żeby zapanowała nienawiść i zło.

Bersani był ministrem w kilku rządach lewicy i pozostawił po sobie wizerunek reformatora. - Będziemy przeprowadzać więcej reform - zapowiadał. - Jesteśmy reformatorami. Jako minister przeprowadzałem już reformy. Z pewnością nie będziemy tak nieśmiali jak Monti. W niektórych sprawach pewnie ostrzejsi - zapowiadał.

Jego sposób bycia wydaje się może nieco oschły, ale jak sam przyznaje: - Jestem przeciwko polityce, która kręci się tylko wokół jednej osoby. Polityka musi być rzeczowa, nie ma co opowiadać bajek. Jestem osobą, która wierzy w pewne wartości - i chcę, żeby te wartości choć w pewnym stopniu się urzeczywistniły.

tagesschau.de / Małgorzata Matzke

red.odp.: Bartosz Dudek