„Frankfurter Rundschau” krytykuje: „Zamiast po raz kolejny proponować obowiązkową służbę społeczną, posłowie z SPD do Bundestagu powinni opowiedzieć się za tym, aby finansowanie służby dobrowolnej nie zostało zmniejszone o 100 milionów euro w ciągu najbliższych dwóch lat, jak przewiduje to projekt budżetu koalicji sygnalizacji świetlnej. Służba obowiązkowa nie jest właściwym instrumentem do osiągnięcia pożądanego celu, jakim jest udana koegzystencja. Ingerencja w wolność jednostki wymaga celu wyższej rangi. Pobór do wojska i służba ochotnicza mogą być uzasadnione potrzebą obrony kraju. Nie jest przy tym jasne, do jakich obszarów powinna mieć zastosowanie służba obowiązkowa bez konkurowania z istniejącymi miejscami pracy, jak ma to miejsce w przypadku służby społecznej. Nie wspominając już o kosztownych strukturach biurokratycznych, powołujących osoby pełniące służbę. Prościej byłoby rozszerzyć różne formy wolontariatu lub go uatrakcyjnić. Możliwe jest również stworzenie większej przestrzeni dla działań społecznych w szkołach”.

„Mitteldeutsche Zeitung” z Halle zauważa: „To prawda, że pewne luki mogłyby zostać wypełnione. Niektórzy ludzie zyskaliby wgląd w obszary, które do tej pory prawie nie miały wpływu na ich życie, a z tego mogłyby rozwinąć się nowe idee. Ale niestety jest też tak, że trzeba jakoś sfinansować czas poświęcony na służbę społeczną. Niebezpieczeństwo dumpingu płacowego jest tu oczywiste. A później należy również zarządzać obowiązkami, ze wszystkimi wynikającymi z tego pytaniami: Które działania się liczą? Dla kogo należy uczynić wyjątek? Być może na te pytania da się odpowiedzieć. Ci, którzy od razu chcą skończyć każdą dyskusję na temat obowiązków, postępują zbyt pochopnie. Ale o wiele ważniejsze byłoby najpierw wspieranie tego, czym już dysponujemy. Tymczasem jest wręcz przeciwnie: projekt budżetu federalnego planuje zmniejszyć wsparcie państwa dla służby społecznej o ponad 100 mln euro w ciągu najbliższych dwóch lat”.

„Koelner Stadt-Anzeiger” zaznacza: „Nikt nie może sprzeciwić się podstawowej idei: członkowie społeczności nie tylko dbają o siebie, ale także pomagają innym. A każdy, kto od razu odrzuca jakikolwiek obowiązek jako przymus, nadmiernie upraszcza całą sprawę. Jednak o wiele ważniejsze byłoby najpierw zadbanie o to, co już mamy. Niestety, dzieje się dokładnie przeciwnie: projekt budżetu federalnego przewiduje zmniejszenie wsparcia państwa dla służby społecznej o ponad 100 mln euro w ciągu najbliższych dwóch lat. Jeśli dojdziemy do wniosku, że przyniesie to efekt przeciwny do zamierzonego, to już coś na tym zyskamy”.

Zdaniem „Neue Osnabruecker Zeitung”: „Obowiązkowa służba po ukończeniu szkoły mogłaby wzmocnić spójność społeczną. Może wspierać zrozumienie dla innych, poszerzyć perspektywę. Albo pomoże to jednym lub drugim ukierunkować się zawodowo. Niektórzy mogą kontynuować pracę jako wolontariusze. Pozostaje jeszcze argument motywacji, której podobno brakuje w służbie obowiązkowej. Jakież to wszystko krótkowzroczne! Młodzi ludzie nadal mogliby sami wybrać sobie pracę. Wcześniej też przecież byli zmuszani do chodzenia do szkoły, a później musieli zarabiać na życie. Trzymając się argumentu o braku motywacji, należałoby znieść obowiązek szkolny i wprowadzić wysoki bezwarunkowy dochód podstawowy dla wszystkich”.

„Freies Wort” z Suhl rozważa: „W zasadzie służby społeczne miały zostać rozszerzone, zgodnie z obietnicą zawartą w umowie koalicyjnej między partiami wchodzącymi w skład obecnego rządu. Mówi ona nie tylko o tym, że oferta powinna być dostosowana do popytu, ale także o tym, że kieszonkowe w wysokości 438 euro dla wolontariuszy powinno wzrosnąć. Stale słyszymy, że w trudnych czasach trzeba oszczędzać. Ale można także powiedzieć, że właśnie w trudnych czasach ważne są zaangażowanie i spójność społeczna. To niewłaściwe miejsce na cięcia finansowe”.

Chcesz skomentować ten artykuł? Zrób to na Facebooku! >>