Umiejętność odręcznego pisania jest ważnym warunkiem wstępnym myślenia. „Umiejętności motoryczne związane z pisaniem tworzą połączenia w mózgu, które mają fundamentalne znaczenie dla myślenia” – powiedziała Katolickiej Agencji Informacyjnej (KNA) Stephanie Ingrid Mueller, dyrektorka Instytutu Mediastep.

Decydujące znaczenie ma również pierwsze sześć lat życia. Udowodniono na przykład, że ludzie są w stanie lepiej zapamiętać rzeczy, które napisali ręcznie. Czwartek 23 stycznia jest „Dniem Pisania Ręcznego”.

Najbardziej złożona umiejętność motoryczna

„Pisanie odręczne jest najbardziej złożoną umiejętnością motoryczną, jaką możemy rozwinąć. Jest ono powiązane z rozwojem języka” – wyjaśnia Stephanie Ingrid Mueller, która szkoli i kształci nauczycieli oraz doradza rodzicom w zakresie nauki pisania.

„Jeśli nie potrafię dobrze mówić w danym języku, to nie będę też w stanie dobrze pisać. Te dwa kompleksy, czyli obszary neuronalne w mózgu odpowiedzialne za język i te odpowiedzialne za umiejętności motoryczne, muszą być rozwijane we wczesnym dzieciństwie, a następnie łączyć się ze sobą w szkole” – podkreśla.

Ważnym warunkiem wstępnym dla rozwoju tzw. motoryki małej jest rozwój motoryki dużej, tj. ruchu w okresie wczesnego dzieciństwa. „Te różne ruchy różnicują się, zazębiają się ze sobą, a na końcu wpływają na zdolności motoryczne rąk. Ważne jest, aby były one wykonywane we właściwej kolejności” – dodaje naukowczyni.

Jednak, jak powiedziała, zarówno motoryka duża, jak i mała coraz bardziej zanikają u dzieci. Bardzo niewiele z nich potrafiło chodzić do tyłu bez potykania się: „Dzieci nie stały się gorsze, przynoszą wszystko ze sobą na świat. Reszta zależy od pracy z nimi i nad nimi”.

„Neuronalne fajerwerki”

„Poza szkołą prawie nikt już nie pisze dziś ręcznie; wszędzie ludzie piszą na telefonach komórkowych, laptopach lub tabletach. Jednak pisanie na klawiaturze lub przesuwanie palcem po ekranie nie może zastąpić złożonego procesu pisania odręcznego” – twierdzi Stephanie Ingrid Mueller. Pisanie na klawiaturze, a tym bardziej przesuwanie palcem po ekranie, wymaga znacznie mniej ruchów palców niż pisanie na papierze. Ta sekwencja ruchów jest znacznie bardziej złożona i uruchamia „neuronalne fajerwerki”.

Stephanie Ingrid Mueller skrytykowała również niespójność w nauczaniu pisania w Niemczech: „Uczymy siedmiu różnych sposobów pisania w 16 landach. Jeśli dziecko zmieni land lub nawet tylko szkołę, w miejscu zamieszkania, może być zmuszone do nauki nowego sposobu pisania odręcznego. To sprawia, że nauka pisania jest jeszcze trudniejsza”.

(KNA/jak)

Chcesz skomentować ten artykuł? Zrób to na Facebooku! >>