Od kilku dni siły ratunkowe wydobywają na powierzchnię ciężko rannego w głowę speleologa Johanna Westhausera. Ze zmierzoną głębokością 1148 metrów i ponad 19-kilometrową długością jaskinia w Untersberg, w regionie Berchtesgaden (część Alp Bawarskich), jest największą ze znanych jak dotąd jaskiń w Niemczech. Speleolodzy nazwali ją dlatego „Riesending” – „Kolubryna”.

Kiedy w piątek 12 czerwca zespół ratunkowy dotarł do Johanna Westhausera, pierwszą prawdziwie dobrą wiadomością była informacja, że naukowiec jest przytomny i jego stan jest stabilny. Pięć dni po wypadku ratownicy mogli rozpocząć wydobywanie ciężko rannego na powierzchnię. Przed nimi była jeszcze bardzo długa droga.

Dzięki kamerze na kasku ratownicy mogą przekazywać zespołowi na powierzchni aktualne zdjęcia a przy okazji spektakularne ujęcia obiegają świat. Dobrze rozpoznawalna: straszliwa ciasnota! Dla ratowników jest to, mimo wysoce nowoczesnego wyposażenia, logistyczne wyzwanie. W miarę możliwości Johann Westhauser został przygotowany przez lekarzy do transportu.

Chwila odpoczynku. Ekipa ratownicza znajduje się w obrębie obozu V. Stan Westhausera jest – na szczęście – niezmiennie stabilny. W noszach czuje się dobrze, ma apetyt i pozdrawia nawet świat „na powierzchni”.

Tego dnia w jaskini i wejściu do niej przebywało około stu ratowników. Odcinek między postojem-obozem IV i III został już przygotowany do transportu pacjenta przez zespół Austriaków.

W poniedziałek, 16 czerwca 2014 o godz. 6:30 Westhauser dotarł do obozu III na głębokości 700 metrów. Chwila na odpoczynek. Około 40-50 ratowników – którzy w tym czasie nie są bezpośrednio zaangażowani w akcję – pracuje nadal nad przygotowaniem kolejnego odcinka transportu, od obozu III do wyjścia z jaskini.

Ratownicy z Westhauserem dotarli do obozu II na głębokości blisko 500 metrów. Tam przygotowują się do dalszego transportu. Pogoda jest w miarę stabilna, ratownicy nie spodziewają się więc opóźnienia ze względu na kaprysy aury. O ile nie stanie się nic nieprzewidzianego, w czwartek, 19 czerwca ratownicy powinni dotrzeć z rannym speleologiem na powierzchnię.

Ratownicy znajdują się tymczasem tuż przed obozem I – tym samym niespełna 400 metrów przed powierzchnią. Trudny odcinek – tak zwany salon pralniczy – zespół ratowniczy razem z rannym speleologiem pokonał bez szwanku.