Nieprzewidywalność godzin służby i braki w wyposażeniu są obciążeniem, na które, jak wynika z badań, szczególnie często skarżą się funkcjonariusze policji porządkowej, której działania związane są z ochroną demonstracji i imprez masowych, a także z zabezpieczaniem ludzi i majątku podczas katastrof czy klęsk żywiołowych. Z kolei ci, którzy pracują w policji kryminalnej lub ochronnej, która z kolei pilnuje bezpieczeństwa i porządku publicznego, jako czynniki stresogenne szczególnie często odczuwają braki kadrowe oraz kontakt z ofiarami przestępstw. Tak wynika z badania na temat dnia powszedniego i postaw w policji, które zostało zlecone przez niemieckie MSW.

Trudny kontakt z ofiarami przestępstw

Kontakt z ofiarami jest odczuwany jako obciążenie zwłaszcza wtedy, gdy są to dzieci czy też osoby, które policjanci znali już wcześniej. „Niezadowolenie z systemu sprawiedliwości, zwłaszcza w kontekście prowadzenia postępowania karnego” było często wymieniane jako problem we wszystkich jednostkach policji. Ankieta prowadzona na wielką skalę zarówno na poziomie federalnym, jak i w landach, wykazała również, że co piątemu z jej uczestników przynajmniej raz w ciągu minionego roku zdarzyło się, że kolega odmówił wykonania obowiązków służbowych. 29 procent respondentów mówiło o obserwowanych przez nich naruszeniach obowiązków służbowych. Relacje z kolegami były w większości wypadków oceniane pozytywnie.

Uprzedzenia niemieckich policjantów

Opublikowany w poniedziałek (3.04.2023) raport z badania zleconego przez Niemiecki Uniwersytet Policji (DHPol) jeszcze za czasów poprzedniego ministra spraw wewnętrznych Horsta Seehofera (CSU) konstatuje: „Podsumowując: tak jak w całej ludności, również w policji można spotkać postawy nieprzyjazne wobec innych ludzi”. Według raportu w policji uprzedzenia wobec bezdomnych i postawy antymuzułmańskie  przejawiają się nieco silniej niż w całej populacji.

W odpowiedzi na debaty społeczne wokół pytania, czy w policji istnieje instytucjonalny rasizm, albo czy utrudniana jest zawodowa kultura błędu czyli umiejętność przyznawania się i wyciągania wniosków z własnych błędów, zarówno szefowie, jak i policjanci często reagowali w rozmowach z badaczami stwierdzeniem, że „w takich wypadkach może chodzić jedynie o godne pożałowania jednostkowe przypadki, które można znaleźć daleko od własnej jednostki organizacyjnej”. „Stereotypizacje”, jak na przykład mówienie o rzekomych ogólnych cechach ludzi z Bułgarii, miały być jak najbardziej odnotowywane w życiu codziennym policji.

Debata wokół rasizmu i dyskryminacji

Tendencje do dyskryminacji są według raportu mniejsze wśród młodszych pracowników i policjantów z krótszym stażem pracy niż wśród starszych. Należy jednak zdaniem badaczy jeszcze dokładniej zbadać, do jakiego stopnia wiek lub doświadczenie w pracy codziennej są czynnikami decydującymi. Ankiety były przeprowadzane online zarówno w różnych krajach związkowych, jak i w Policji Federalnej i Federalnym Urzędzie Policji Kryminalnej. Rozpoczęto je w listopadzie 2021 roku, a zakończono w październiku 2022 roku. Zaproszenie do udziału w badaniu zostało skierowane do wszystkich zatrudnionych. Uczestnictwo było dobrowolne.

Jak twierdzą autorzy raportu nie było możliwe przeprowadzenie standardowych ankiet w Badenii-Wirtembergii i Hamburgu. Odsetek nadających się do wykorzystania kwestionariuszy w stosunku do wszystkich pracowników danego urzędu policyjnego wahał się między sześć a 33 procent. Badanie stało się sprawą polityczną zanim jeszcze został przygotowany pierwszy kwestionariusz. Seehofer sprzeciwił się mianowicie wtedy żądaniom zlecenia badania na temat rasizmu w policji, ostatecznie jednak osiągnięto porozumienie.

Co siódmy policjant wierzy w teorie spiskowe

W kwestionariuszu znajduje się również samoocena polityczna na skali od lewicy do prawicy, w której około 60 procent ankietowanych umieściło siebie w centrum. Jednakże część odpowiadających na to pytanie urzędników mogła mieć na uwadze obowiązujący ich nakaz neutralności, jak sądzą autorzy badania.

Aż 14 procent ankietowanych zgodziło się według badania z zaliczanym do kategorii teorii spiskowych  stwierdzeniem, jakoby istniały „tajne organizacje, które mają duży wpływ na decyzje polityczne”. Około jeden na pięciu respondentów poparł stwierdzenie, że demonstracje są „często tylko przykrywką dla ludzi, którzy chcą robić burdy”.

dpa/pedz

Chcesz skomentować ten artykuł? Dołącz do nas na facebooku! >>